บทที่ 320 ความฝันในหอแดงมีเพียง 108 บท!
_____________________________________________
เกือบบ่ายโมงตรง
ในหอประชุมใหญ่ของมหาวิทยาลัยปักกิ่ง
จางเย่มาถึงแล้ว แต่ยังรั้งอยู่ที่ด้านหลังของห้อง ได้ยินเสียงพูดคุยฮือฮาดังอยู่ทั่วทั้งหอประชุม เขาเข้าใจดีว่าทุกคนมาอยู่ที่นี่เพราะตนเอง ทั้งหมดมาเพื่อฟังเขาเลคเชอร์ ชั่วเวลานั้น จางเย่พลันเกิดความรู้สึกผุดขึ้นจากเบื้องลึกในใจ เป็นความตื่นเต้นพลุ่งพล่าน อย่างที่พูดไปแล้วว่าตามปกติเขาไม่ใช่พวกช่างคุย ไม่ว่าจะเป็นที่บ้านหรือโรงเรียน มักจะเป็นพวกที่ค่อนข้างเงียบเวลาอยู่ในชั้นเรียน ไม่ชอบเป็นจุดสนใจ แต่ถ้าเมื่อไรที่มีกิจกรรมหรือมีเวทีอะไร เมื่อนั้นจิตวิญญาณของจางเย่จะเหมือนถูกกระตุ้นขึ้นมา กล่าวได้ว่าถ้าคนยิ่งมาก ฉากยิ่งใหญ่ หมอนี่จะยิ่งคึก เลือดลมทั้งตัวพุ่งกระฉูด!
“เหลือเวลาอีกกี่นาที?” จางเย่ถาม
“อาจารย์จาง ยังเหลืออีกสิบนาที” เจ้าหน้าที่ในหอประชุมคนหนึ่งตอบ
“ดี เครื่องฉายกับไมโครโฟนเตรียมเรียบร้อย?” จางเย่ถามต่อ
เจ้าหน้าที่บอก “ทุกอย่างเทสต์เรียบร้อย วางใจได้ ผมรับรองได้ไม่มีปัญหา พวกเขาทดสอบดูหลายครั้งแล้ว”