บทที่ 666 : จุดไฟทั่วเวที!
___________________________________________
บรรดาผู้ชมทะยอยเข้าสู่สตูดิโอ
“ข้างหน้ารีบหน่อยสิ”
“อย่าดันสิ”
“อ๊ะ ฉันมองเห็นจางเย่ด้วยแน่ะ!”
“ฉันก็เห็นเขาเหมือนกันแหละย่ะ โอ๊ะ เห็นเฉินกวงด้วย!”
“กลอนที่เพิ่งโพสต์นั่นมันเรื่องอะไรกัน? จางเย่ยุ่งอยู่ไม่ใช่เหรอ?”
“ก็จางเย่นั่นแหละแวบคว้ามือถือมาโพสต์เวยป๋อน่ะ ฉันไปอ่านหน้าวอลเขามาแล้ว ก่อนหน้านี้ไปเฝ้าอยู่ในเน็ตรอให้จางเย่เขียนกลอนอยู่ตั้งนาน คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้จะสมหวัง จางเย่แต่งกลอนสดได้เหนือความคาดหมายจริงๆ สมคำร่ำลือ กลอนของเขาน่ะเขียนขึ้นเองแบบไม่ได้แต่งร่างไว้ก่อนแล้วก็ไม่ได้ลอกคนอื่นมาด้วย เขาแต่งขึ้นเองสดๆ หมดเลย!”
“กลอนนั่นสุดยอดจริงๆ !”
“แต่ไม่รู้ว่ารายการจะเป็นไงบ้างนะ”
“ไอ๊หยา เวทีนี่โคตรยิ่งใหญ่อลังการชะมัด!”
“นั่นสิ เวทีมหัศจรรย์จริง ไอ้นี่ต้องจ่ายไปเท่าไหร่เนี่ย เทียบกับเวทีของพวกรายการประกวดที่อื่นนั่นแล้ว ต่างกันเป็นหนึ่งแสนแปดพันลี้[1]แน่ะ !”
“ไม่เคยพบเห็นเวทีที่ใหญ่ขนาดนี้มาก่อนเลยอ่ะ! ประกวดร้องเพลงอย่างเดียว ถึงกับต้องเล่นใหญ่อย่างกับคืนส่งปี! จำเป็นไหมหว่า?”