บทที่ 114 : กลอนคู่พิสดารพบกลอนคู่พิสดาร!
ทุกสิ่งนิ่งสนิท เงียบสงัด!
ไห สุ่ย เฉา, เจา เจา เฉา, เจา เฉา เจา ลั่ว (น้ำทะเลขึ้น ทุกวันขึ้น วันขึ้นวันลง)?
ฝู หยุน จ่าง, ฉาง ฉาง จ่าง, ฉาง จ่าง ฉาง เซียว (หมู่เมฆรวม บ่อยครั้งรวม บ่อยรวมบ่อยแยก)?
ไม่มีใครคิดว่า ‘ฉาง ฉาง ฉาง ฉาง ฉาง’ ที่จางเย่เขียนขึ้นจะซ่อนกลไว้เช่นกัน!
ชายชรากรรมการอันดับสามร้องออกมาด้วยเสียงแหบแห้ง “นี่…มีคนต่อได้จริงๆ หรือนี่?”
ทุกคนต่างไม่เชื่อ แต่ความจริงก็ปรากฏอยู่ตรงหน้า กลอนสุดโหดของผู้เฒ่าเฉียนจอมมารอัจฉริยะมีคนต่อได้แล้ว แถมยังต่อได้สมบูรณ์แบบอีกด้วย!
ช่างกล้องที่ถ่ายคลิปสำหรับถ่ายทอดออนไลน์จับภาพใบหน้าของจางเย่อย่างใกล้ชิด และแช่กล้องไว้ที่กลอนคู่ที่เขาเขียนอยู่เป็นนาน!
ผู้เฒ่าเฉียนจ้องมองจางเย่อยู่หลายวินาทีก่อนจะหัวเราะร่า “ดี! คลื่นลูกหลังช่างสามารถ! คลื่นลูกหลังช่างสามารถ!” หลังจากหัวเราะจบก็ลูบเครา “ช่างเก่งกาจเกินความคาดหมาย วันนี้เธอทำให้ฉันแปลกใจมากจริงๆ ดีล่ะ พ่อหนุ่ม ฉันจะให้เธอผ่านแบบฉิวเฉียดก็ได้”
ให้ผ่าน?
แต่แค่ฉิวเฉียด?
ทุกคนต่างงุนงง ก็เขาต่อกลอนได้ไม่ใช่เหรอ?