章 86: 0086

บทที่ 85 : ขอลายเซ็นได้ไหม?

ชั้นสอง

บริเวณโถงทางเดิน

ห้องเรียนสาธิตที่หกเลิกชั้นก่อนเวลา บรรดาผู้ปกครองจึงออกมาพูดคุยกันอยู่ด้านนอก คนที่ติดบุหรี่ก็แอบเข้าห้องน้ำไปสูบบุหรี่

“เอ๋? ทำไมห้องเรียนที่หนึ่งถึงดูเอะอะวุ่นวายขนาดนั้นล่ะ?”

“เกิดอะไรขึ้น? ครูกำลังสอนอยู่หรือเปล่า?”

“ไม่ได้สอน ฉันได้ยินมาว่าชั้นเรียนสาธิตห้องนั้นกำลังเขียนเรียงความอยู่นะวันนี้”

“หืม เรียงความนักเรียนเหรอ? ไปดูกันเถอะ”

“เอาสิ แต่เงียบๆ หน่อยนะ พวกผู้ใหญ่ของกระทรวงศึกษาและอาจารย์อยู่ในนั้นหลายคน”

ไม่นาน เหล่าผู้ปกครองที่อยากรู้อยากเห็นต่างพากันมาอออยู่ด้านนอกห้องเรียนที่หนึ่งกันหลายคน และทันได้ยินจางเย่อ่านบทประพันธ์ ‘บทสรรเสริญแด่ต้นไป๋หยาง’ พอดี!

ผู้ปกครองคนหนึ่งถึงกับลูบแขนของตัวเองที่ขนลุกชันด้วยความตระหนก

ผู้ปกครองคนอื่นล้วนตะลึงงันเช่นกัน ต่างคนต่างมองหน้ากัน “สหาย คุณแน่ใจนะว่าเรียงความนี่เขียนโดยเด็กนักเรียนชั้นประถมน่ะ?”

อีกคนหนึ่งปาดเหงื่อ “ก็ใช่น่ะสิ ก็ชั้นเรียนนี้กำลังเรียนการเขียนเรียงความอยู่นี่”