บทที่ 337 : คำพูดของหลูซวิ่นกับปิงซินก็มา!
_____________________________________________________________
ห้องทำงานของภาควิชาภาษาจีน เหล่าอาจารย์ต่างเลิกงานกันหมดแล้ว
หลายคนยังไม่จากไป แต่อยู่ล่วงจนถึงสองทุ่ม เหตุผลหนึ่งคือมีอาจารย์บางท่านต้องการฟังเลคเชอร์สุดท้ายของจางเย่ การบรรยายเรื่อง ‘ความฝันในหอแดง’ ของจางเย่ทำให้เหล่าเพื่อนร่วมงานอาจารย์หลาคนสนใจ ยิ่งฟังยิ่งติดหนึบ อีกสาเหตุหนึ่งเป็นเพราะวันนี้มีการประกาศผลการจัดอันดับมหาวิทยาลัยระดับประเทศ ดังนั้นจึงอยู่รอการประกาศผล ซึ่งผลที่ออกมาทำให้คนฟังใจชื้น ทีนี้ทุกคนก็กลับบ้านได้แล้ว
"ไปก่อนนะ"
"ฉันไปลี่สุ่ยเฉียว ใครไปทางเดียวกันบ้าง?"
"นายจะกลับไปหาแม่นายใช่ไหม? งั้นฉันติดรถไปด้วยสิ ไปๆ"
เหล่าอาจารย์ของภาควิชาภาษาจีนหลายคนเตรียมตัวกลับบ้าน ก่อนเดินออกไปข้างนอก
ซูน่าเข้ามาหยุดอยู่ข้างๆ จางเย่ กล่าวแหย่ๆ "อาจารย์จางร้ายกาจมาก"
จางเย่ยิ้ม โบกมือปฏิเสธ "ผมร้ายกาจอะไรกัน เป็นความทุ่มเทของทุกคนต่างหาก ผมเพิ่งจะเข้ามาสอน เลยได้อาบรัศมีพวกคุณไปด้วยต่างหากครับ"