บทที่ 602 : ฝ่ามือแปดทิศของจางเย่!
_______________________________________
บนลานออดิชั่น
บรรยากาศทวีความล้ำลึกขึ้น!
“แม่* ร้ายกาจอะไรเยี่ยงนี้ฟะ!?”
“จางเย่ไปเรียนการแสดงจากที่ไหนมาหว่า?”
“ทักษะการแสดงระดับนี้ ยังกะเป็นนักแสดงมืออาชีพเลยแฮะ”
“ไม่ใช่แค่นั้นนะ ฉันว่าเขาถึงขั้นที่เป็นมืออาชีพกว่านักแสดงมืออาชีพเสียอีก ถ้าไม่รู้ว่าจางเย่จบมาจากมหาวิทยาลัยการสื่อสารกระจายเสียงนครหลวง ฉันคงคิดว่าเขาจบมาจากสถาบันภาพยนตร์นครหลวงแหงๆ”
“บทบาทนี้เขาแสดงได้ดีเด็ดมาก!”
“ใช่ ถ้าแต่งหน้าแต่งตาให้แก่ขึ้นอีกสักสิบปีนะ อย่างใช่เป๊ะ!”
“อาจารย์เสียวอวี่ดูไม่ร้ายพอจริงๆ นั่นแหละ ไม่เหมาะกับบทตัวร้าย ต้องอาจารย์จางสิ หน้าตาดูเป็นตัวร้ายชัดเจน แสดงบทร้ายได้เนียนจนแทบแยกไม่ออก ยังกะแสดงความเป็นตัวเองออกมาเปี๊ยบแน่ะ!”
“……”
“เฮ้ย เบาๆ หน่อย เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน”
“เออน่า พวกนายว่าจางเย่ทำได้ทุกอย่างเลยเปล่า!”
“ฉันก็ว่างั้น ทำไมไม่ว่าอาชีพอะไรก็ต้องมีไอ้หมอนี่ตลอดเลยหว่า? แถมหมอนี่ยังไม่ใช่แค่ชอบทำอาชีพโน้นอาชีพนี้ไปทั่วนะ พอทำแล้ว ประเด็นคือแม่*ดันรุ่งทุกอาชีพอีก!”