ราชันย์เร้นลับ 233 : อย่าตัดสินคนจากภายนอก
แค่คิดว่า ‘คนเป็น’ กำลังเล่นไพ่กับซากศพไม่ต่ำกว่าสิบภายในห้องแสงไฟสลัว ไคลน์พลันขนลุกไปทั่วร่าง
มันพยายามเก็บซ่อนความหวาดกลัวจากสัญชาตญาณส่วนลึก สายตาจ้องมองใบหน้าซีดเซียวและดวงตาสีน้ำตาลดุร้ายของอีกฝ่าย
‘อายุราวยี่สิบแปด บรรยากาศรอบตัวแผ่กลิ่นอายความบ้าคลั่งอย่างเจือจาง’
ไคลน์แสร้งทำเป็นถูกสะกดข่มจากจิตสังหารอันเหนือกว่าของอีกฝ่าย ร่างกายเสียหลักผงะถอยหลังสองก้าวด้วยอาการสั่นเทาอย่างสมจริง ในระหว่างนี้ คาสปาสเดินออกจากห้องพร้อมกับปิดประตู
ชายกั๊กดำซักถามเสียงทุ้มต่ำ
“กำลังตามหาคนคุ้มกันใช่ไหม”
“…ครับ” มันแสร้งกลืนน้ำลาย
แม้จิตใจส่วนลึกกำลังหวาดกลัวเล็กๆ จากความพิสดารของอีกฝ่าย แต่สมองยังคงปลอดโปร่งสุขุม ขณะเดียวกันก็เกิดความรู้สึกยินดี
‘ยิ่งคนคุ้มกันแข็งแกร่งเท่าไร เราก็ยิ่งปลอดภัยมากขึ้นเท่านั้น!’
บุรุษหน้าขาวเชิดคางขึ้นพลางซักถาม
“ทำไมถึงต้องจ้างคนคุ้มกัน และต้องการจ่ายในราคาไหน”
ไคลน์ไม่อยากตอบทุกคำถาม มันก้มหน้าไตร่ตรองราวยี่สิบวินาทีก่อนมอบคำตอบ