ราชันย์เร้นลับ 154 : แบ่งปัน ‘ประสบการณ์’
ขณะจ้องมองนัยน์ตาไคลน์ ดันน์สูดลมหายใจเข้าปอดพร้อมกับเอนหลังพิงเบาะ
มันผ่อนลมหายใจอีกครั้งและกล่าวว่า
“คุณมั่นใจแล้วหรือ”
สีหน้าดันน์เปลี่ยนไปเล็กน้อย ว่ากันตามตรง มันรอให้ไคลน์ส่งคำร้องขอเลื่อนลำดับอยู่แล้ว เพียงแต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้
หัวหน้า ทำไมคุณถึงดูโล่งใจนัก…
ไคลน์ไม่เก็บซ่อนรอยยิ้ม
“ผมมั่นใจมากครับ หัวหน้าคงทราบดีแล้วใช่ไหม หลังจากโอสถถูกย่อยโดยสมบูรณ์ จะเกิดความรู้สึกพิเศษเหนือคำบรรยาย ไม่ต้องให้ใครมาบอกว่าพลังของคุณถูกย่อยเรียบร้อย”
“ความรู้สึกพิเศษเหนือคำบรรยาย…”
ดันน์พึมพำเสียงค่อย คิ้วเริ่มขมวดชนกัน
หือ…? หรือหัวหน้าจะเลื่อนลำดับโดยไม่เคยย่อยโอสถสมบูรณ์เลยสักครั้ง
อาจเป็นเช่นนั้น เนื่องจากไม่ตระหนักถึงเทคนิคสวมบทบาทและการตั้งกฎ ผู้วิเศษทั่วไปจะใช้ ‘เวลา’ ในการย่อยโอสถแทน ประกอบกับการสวมบทบาท ‘เล็ก ๆ’ จากจิตใต้สำนึกโดยไม่รู้ตัว
หัวหน้า…
ไคลน์เงยหน้ามองดันน์โดยไม่กล่าวสิ่งใด คล้ายกับปล่อยให้อีกฝ่ายครุ่นคิดอย่างอิสระ
ผ่านไปอย่างเงียบงันราวหนึ่งนาที นัยน์ตาเทาของดันน์เงยขึ้นจ้องมองไคลน์