บริเวณโตเกียวโซน
เขตที่เป็นที่ตั้งของนิคมโตเกียวของเหล่านักสำรวจที่เต็มไปด้วยสัตว์หลากหลายชนิดที่มาจากหลากหลายยุคและหลากหลายที่มาที่ดันมาอยู่ที่เดียวกัน
บริเวณเขตทุ่งเฟิร์นกลางโตเกียวโซนที่ควรจะเป็นชินจูกุในโลก
นกเหยี่ยวที่มีความสูงเกือบเท่ามนุษย์ผู้ใหญ่,ขนสีชมพูอ่อนออกขาว,ขาใหญ่และเต็มไปด้วยกล้ามเป็นมัดๆและมันคือเหยี่ยวทาคาเนะ ลูกหลานของอินทรีหัวขาวจากอเมริกาที่วิวัฒนาการตัวเองมาอยู่บนพื้นเป็นหลัก
"แอร๊ก"เหยี่ยวทาคาเนะร้องเสียงดังในขณะที่มันกำลังวิ่งไปมาในเขตทุ่งเฟิร์นแล้วมันก็เห็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วนมที่มีรูปร่างเหมือนหนูผสมแบดเจอร์,ตัวสีขาวแถบดำและมันคือชินจูกุเทอเรียม(Shinjukutherium) ลูกหลานของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมโบราณในยุคครีเตเชียสตอนต้นอย่างอีโอไมอาซึ่งมันกับฝูงของมันกำลังใช้เท้าของมันขุดดินหาพวกพืชหัวใต้ดินกินไม่ว่าจะเป็นเผือกญี่ปุ่น(Japanese Cassava),แคร็อตญี่ปุ่น(japnese Carrot) หรือแม้กระทั่งมันญี่ปุ่น(Japanese Potato)
ก่อนที่มันจะวิ่งเข้าไปหาชินจูกุเทอเรียมและพยายามไล่ล่าตัวที่ยังเด็กที่สุดมาเป็นอาหารของพวกมันและมันก็ใช้เท้าตะปบเข้าไปที่ตัวของลูกสัตว์คล้ายหนูตัวนี้จนตายอย่างรวดเร็ว
"กรึบๆๆ"เสียงการเคี้ยวลูกชินจูกุเทอเรียมของเหยี่ยวทาคาเนะแล้วมันก็ออกไปล่าเหยื่อเพิ่มเติมเพราะหนูตัวเดียวมันไม่พอกับพลังงานจำนวนมากที่มันต้องใช้ในการวิ่ง
บริเวณทิศตะวันตกของชินจูกุ
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ที่มีหัวเล็ก,ขนสีเทาออกเงิน,ตัวยาวและมีหางเหมือนกิ้งก่าและมันคือไรจู(Raiju) สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่เป็นลูกหลานของแพนโทดอนต์ที่เคยอยู่บนโลกเราช่วงยุคพาลีโอซีนซึ่งพวกมันนั้นกำลังเล็มหญ้าอยู่พร้อมกับสัตว์หลายชนิดไม่ว่าจะเป็นบีเวอร์ขนาดใหญ่ที่มีตัวสีเหลืองออ่น,หางสั้นและมันคือบีเวอร์ชินจูกุ(Shinjuku Beaver) ลูกหลานของบีเวอร์ดินอย่างพาลีโอแคสเตอร์ที่ปรับตัวเป็นสัตว์กินพืชตัวเขื่องๆในเขตญี่ปุ่นและไดโนเสาร์โปรซอโรพอดขนาดกลางที่มีคอยาว,หัวเล็ก,ตัวสีเขียวอ่อนและมีขนปุยอย่างอัลโลดอน(Allodon) ลูกหลานของแอนซิซอรัสจากอเมริกาเหนือ
"ออว"เสียงร้องของอัลโลดอนที่ดังกึกก้องไปทั่วชินจูกุพร้อมกับพวกสัตว์หลายชนิดและนั่นทำให้ที่นี่แทบจะอุดมสมบูรณ์ไปด้วยอาหารหลายชนิด
ก่อนที่พวกมันจะเห็นนกเหยี่ยวทาคาเนะจำนวน 4-6 ตัวกำลังเดินมาหาพวกสัตว์กินพืชอย่างช้าๆเนื่องจากพวกมันนั้นต้องการล่าเหยื่อขนาดใหญ่อย่างไรจูหรือแพนโตดอนท์ยักษ์แห่งชินจูกุ
"แอร๊"เหยี่ยวทาคาเนะกลุ่มนั้นร้องเสียงหลงพร้อมกับที่พวกมันพยายามจะอาศัยจังหวะที่พวกสัตว์กินพืชเผลอจะได้ออกล่ากันโดยพวกมันค่อยๆโผล่มาทีละตัว
ก่อนที่ไรจูตัวหนึ่งจะเริ่มแยกออกจากฝูงเนื่องจากมันชราแล้วทำให้พวกนกเหยี่ยวเหล่านั้นเริ่มออกมาโจมตีเจ้าแพนโตดอนท์ตัวนั้น
"อออว"ไรจูร้องเสียงดังแล้วทำการเอาเท้าทุบลงไปที่พื้นที่ขับไล่พวกนกเหยี่ยวเหล่านั้นแต่กระนั้นมันก็อาจจะล่อสัตว์นักล่าตัวอื่นมาไม่ว่าจะเป็นโดรมีโอซอร์ขนาดกลางที่มีจมูกยาวและโค้งเหมือนเทนงู,มีความฉลาดพอๆกับมนุษย์อย่างเทนงูแรพเตอร์(Tenguraptor),จระเข้เทียมขนาดใหญ่อย่างโกจิร่าซูคัส(Gojirasuchus) ที่เป็นลูกหลานของรุยซูเคียจายุคไทรแอสซิค
กลับมาต่อกับพวกนกเหยี่ยวทาคาเนะ
"แกร๊ซ"เหยี่ยวทาคาเนะส่งเสียงร้องในขณะที่พวกมันเริ่มรุมโจมตีเจ้าไรจูวัยชราจนเกิดแผลเหวอะหวะและเริ่มค่อยๆตายเพราะเสียเลือดมาก
ก่อนที่พวกมันจะใช้จะงอยปากที่คมและมีลักษณะเป็นหยักเหมือนฟันฉลามฉีกเอาเนื้อของแพนโดดอนท์ตัวนั้นมาทานทันที