章 3: ตกหลุมรัก ครั้งที่ 1
ตกหลุมรัก ครั้งที่ 1
1 อาทิตย์ ผ่านไป
ช่วงหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลยนอกเสียจากเงินในกระเป๋าที่เบาบางลงอย่างน่าตกใจ อยากเกิดเป็นคนรวยแล้วนอนอยู่บ้านเฉยๆว่ะทำไมชีวิตของผู้หญิงหน้าตาดีต้องมาลำบากอะไรขนาดนี้ด้วยว่ะเนี่ยนี่ก็พยายามหางานมาตลอดหลายเดือนแล้วด้วยแต่ก็เงียบกริบเลย ทำไมว่ะตอนนี้ทุกบริษัทแม่งพนักงานมันเต็มหมดเลยหรือไงฮ่ะ พูดแล้วก็อารมณ์เสีย
"ไอ้มาย มึงเป็ฯเหี้ยไนทำหน้าอย่างกับคนอกหักเลย"น้ำแข็งหันไปถามเพื่อนสนิทที่นั่งคอตกมาซักพักแล้วเดี๋ยวเพื่อนจะหาว่าไม่สนใจอีก
"ก็ไม่เชิงหรอกมึง มึงรู้ใช่ป่ะว่ากูแอบปลื้มคุณพัคอ่ะแล้วกูก็พยายามจะเข้าไปทำงานที่บริษัทนั้นมาตลอดเลย แล้ววันนี้โอกาศของกูมาก็มาถึงแต่กูดันไปทำโก๊ใส่เขาอ่ะดิเลยโดนไล่ออกมาอย่างกับหมาเลย พูดแล้วจะร้องไห้อ่ะมึง"น้ำแข็งพยักหน้าอย่างเห็นใจเพื่อนสนิทของตนเพราะตนรู้ดีว่าไอ้มายมันคลั่งรักคุณพัคของมันแค่ไหนถึงไอ้คุณพัคนั้นจะดูเฟรนลี่ยังไงก็แบบเหมือนมีอะไรบางๆกั้นอยู่อารมณ์แบบว่าเหมือนจะเข้าถึงง่ายแต่ก็ไม่ง่ายงี้มั่ง
"เอาน่ามึง นี่มันโอกาศดีแล้วที่มึงได้ไปสัมภาษ์ที่นั้นอ่ะเขาคงไม่ตัดสิทธ์มึงเพียงเพราะว่ามึงไปเอ๋อใส่เจ้าของบริษัทหรอกมึง มันดูปัญญาอ่อนเกินไปอ่ะทำใจให้ร่มๆก่อนเดี๋ยวเขาก็โทรมาแหละไม่ต้องคิดมาก นี่ถ้ามึงได้งานต้องพากูไปเลี้ยงฉลองด้วยนะอยากกินบุฟเฟ่พอดีเลยเพื่อนรัก"น้ำแข็งยิ้มตาปิดให้กับเพื่อนสนิท ที่ตนพูดแบบนั้นก็เพราะไม่อยากห้เพื่อนเครียดด้วย ไหนๆได้โอกาศไปสัมภาษ์งานทั้งทีถึงจะไม่ได้อยู่ฟังผลก็เถอะแต่มันก็ยังมีเซอร์เซ็นที่เราจะได้ทำงานที่นั้นอยู่ อย่างน้อยพระเจ้าก็คงช่วยพวกเราทั้งคู่บ้างแหละอย่างน้อยได้ทำงานซักคนก็ยังดีไม่งั้นอาจมีอดตายได้งับ
"ถ้ากูได้ทำจริงๆนะ กูจะพามึงไปเลี้ยงบุฟเฟ่ 3 วันติดเลยไอ้น้ำแข็งเพื่อนรัก"มายพูดอย่างติดตลก เพราะไม่รู้ว่าจะคิดมากไปทำไมในเมื่อตนนั้นได้พลาดไปแล้วแต่ถ้าได้ทำงานที่นั้นก็ดีเลยเพราะงานดีเงินก็ดีอีกด้วย
"กูรักมึงตรงนี้แหละเพื่อนเลิฟ ว่าแต่มึงยังไม่เลิกชอบคุณพัคอะไรนั้นอีกหรือไงนี่มึงชอบมากี่ปีแล้วเนี่ย"มายยกมือขึ้นแล้วชูสามนิ้วแล้วหัวเราะแห้งๆส่งมาให้
"3 ปีแล้วมึงแต่มันก็ฟิลแบบเราชอบดารางี้ไงมึง กูไม่ได้อยากเอาเขามาเป็นผัวซะหน่อยใครจะไปเป็นแบบมึงเจอกันแค่ไม่กี่นาทีอยากได้เขาเป็นผัวเฉยทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยคิดเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำไอ้ห่า ไอ้คนใจง่าย"น้ำแข็งลอยหน้าลอยตาใส่มายแล้วก็ไม่สนใจส่ิงที่เพื่อนพูดเพราะว่ามันเป็นเรื่องจริงก็หัวใจดวงน้อยๆนี่ไม่เคยเต้นแรงกับใครมาก่อนเลยนิแต่อยู่ดีๆมาเต้นแรงเพราะผู้ชายคนนี้นั้นแปลว่าต้องรู้สึกชอบอย่างจริงจังงี้แน่เลย
"ก็คนมันใช่อ่ะครับน้อนๆ ห้ามไม่ได้นะ แต่ว่ากูจะไปเจอเขาอีกที่ไหนดีว่ะมึงคนรวยๆเขาชอบไปไหนกันบ้างไหนบอกกูมาสิเพราะกูรู้ว่ามึงชอบหาแหล่งข้อมูลพวกนี้"มายทำหน้าคิดก่อนจะไถ่โทรศัพท์มือถือส่วนตัวก่อนจะหันโชว์ให้เพื่อนสนิทดู
"อ่ะนี่ 5 ที่นั่งชิวสำหรับนักธุระกิจพันล้าน"น้ำแข็งมองอย่างเหลือเชื่อไม่น่าเชื่อว่าไอ้เพื่อนตัวดีจะหาอะไรแบบนี้มาได้ มึงนี่ก็หน้ากลัวเหมือนกันนะเนี่ยเหมือนพวกโรคจิตที่ชอบหาข้อมูลเอาไว้สะกดรอยตามงี้
"เออๆเอาไว้กูอารมณ์ดีๆแล้วจะไปลองไปดูล่ะกัน มึงเถอะไปนอนพักได้แล้วเดี๋ยวเย็นๆค่อยไปหาอะไรกินข้างนอกกัน เมื่อเช้าก็ตื่นเช้าไม่ใช่ไง"มายหยักหน้าก่อนจะลุกไปอาบน้ำแล้วเข้าไปนอนพักตามที่เพื่อนสนิทบอก น้ำแข็งมองเพื่อนสนิทที่เดินเข้าไปในห้องส่วนตัวของตัวเองแล้วก็หันกับมาสนใจจอคอมเก่าๆของตัวเองต่อนั่งหาสมัครงานต่อไป วันนี้ก็ส่งใบสมัครไปเกือบจะ 10 ที่แล้วเนี่ยก็ยังไม่มีที่ไหนสนใจหรือคิดต่อกับมาเลยซักที่ นี่ตนจะเป็นคนเดียวแล้วมั่งที่ส่งใบสมัครไปหาบริษัทต่างๆเยอะที่สุดในโลกเนี่ยแทบจะส่งไปทุกบริษัทในกรุงโซลแล้วมั่งแม่ง
ตึก ตึก ตึก แกร๊กกกกก
"เหี้ย!!!"น้ำแข็งตกใจเลนอุทานคำหยาบออกมาเพราะตกใจเสียงวิ่งของเพื่อนสนิทตนที่อยู่ดีๆก็วิ่งพรวดออกมาจากห้องนอนแล้วตรงมาหาตน
"กรี๊ดดดดดดดดดดด มึงกูได้ทำงานบริษัทคุณพัคแล้วววววววววว"น้ำแข็งที่ยังอยู่ในอาการงงก็ทำได้แค่ยิ้มดีใจไปกับเพื่อนสนิทที่ตอนนี้ยืนเต้นท่าแปลกๆอยู่หน้าทีวีของตน
"ดีใจด้วยนะมึง"มายหันมายิ้มกว้างให้น้ำแข็งก่อนจะวิ่งเข้ามากอดการที่เธอได้ทำงานนั้นแปลว่าเราทั้งคู่จะรอดจากการจนแบบไร้ที่ตินี่แล้วถึงจะไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากแต่ก็ชีวิตคงดีกว่าตอนนี้แน่นอน
"ขอบคุณมึงมากนะที่ค่อยอยู่ข้างๆกูในทุกๆเรื่องราวที่ผ่านมาเลย ต่อไปชีวิตเราทั้งคู่จะดีกว่านี้แน่นอนกูมั่นใจ มึงไม่ต้องทำงานก็ได้นะเดี๋ยวกูหาเงินเองมึงก็ทำขนมขายอย่างที่มึงเคยคิดไว้ดิเอามั๊ย เดี๋ยวกูลงทุนให้ยังไงเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันยังจำคำพูดนี้ได้ใช่มั๊ย"น้ำแข็งน้ำตาจะไหลกับคำพูดของเพื่อนสนิทก่อนทั้งสองคนจะยืนกอดกันอยู่นานสองนานก่อนจะตกลงกันว่าจะไปหาซื้อชุดทำงานให้มายเพราะได้ทำงานในบริษัทหรูๆซักทีก็ต้องแต่งตัวให้เข้ากับสถานที่ซะหน่อยเดี๋ยวเขาจะหาว่าไม่ให้เกียรติบริษัท
"เราจะไปกันเลยหรือไง ไหนว่าจะไปช่วงบ่ายๆไงมึงพักก่อนก็ได้นะเมื่อเช้าก็ตื่นเร็วนิ"มายส่ายหน้าเพราะตนอยากจะไปซื้อชุดจะแย่อยู่แล้ว
"งั้นตามใจมึงล่ะกัน เดี๋ยวกุไปอาบน้ำก่อนล่ะกันมึงก็นอนพักไปก่อน"น้ำแข็งพุดจบก็ลุกไปอาบน้ำเพราะตั้งแต่เช้ายังไม่ได้อาบน้ำเลยแค่แปรงฟันเฉยๆเพราะไม่ได้ออกไปไหนอยู่แล้วจะอาบก็เปลืองน้ำไปอีกช่วงนี้อะไรที่ประหยัดได้ก็ต้องประหยัด หลังจากที่น้ำแข็งเข้าห้องน้ำไปมายก็นั่งดูว่าจะไปซื้อชุดที่ไหนดีแต่ก็คงไม่ได้เอาแพงเว่อร์อะไรขนาดนั้นเพราะเงินก็ยังต้องใช้อย่างประหยัดอยู่ดีตนคิดไว้ว่าถ้าได้ทำงานที่นั้นได้ซักพักอยากจะให้น้ำแข็งไปสมัครที่นั้นด้วยเพราะที่นั้นเงินดีมากแล้วสวัสดีการก็ดีคือเป็นบริษัทในฝันของใครหลายๆคนเลยก็ว่าได้เพราะกว่าจะได้เข้ามาทำงานที่นี่ก็ไม่ง่ายเลยต้องรอให้ทางบริษัทเปิดรับคนเองใน 1 ปี บริษัทจะเปิดแค่ 1-2 ครั้งเท่านั้นเพราะทุกครั้งที่ผ่านมาตนไม่เคยจะทันเลยแต่รอบนี้ทันก็เลยตั้งความหวังไว้มากพอได้ทำงานจริงๆก้เหมือนกับฝันไปเหมือนกัน ผ่านไปเกือบ 30 นาทีน้ำแข็งก็ออกมาจากห้องน้ำทั้งสองสวยเตรียมตัวออกไปข้างนอกใครจะไปรู้ว่าการออกไปข้างนอกครั้งนี้จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของทั้งสองสาวไปตลอดกาล
"ไอ้มาย รู้สึกอะไรมั๊ยว่ะทำไมกูรู้สึกว่าวันนี้จะมีเรื่องอะไรซักอย่างเกิดขึ้นกับเราเลยว่ะหรือว่ากูคิดมากเกินไปว่ะ แต่ก็นั้นแหละขอให้เป็นเรื่องที่ดีก็แล้วกัน"น้ำแข็งพูดขึ้นอย่างสงสัย
"ก็รู้สึกนะ แต่ก็ขอให้เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกันเนอะ"ทั้งสองสาวเดินออกจากห้องอย่างอารมณดีก่อนจะพาตัวเองไปถึงที่ห้างใกล้ๆห้องพักก่อนจะมาแวะร้านเสื้อผ้าที่อยู่ด้านนอกของห้างเพราะราคาสินค้าด้านนอกจะถูกกว่าเท่าตัวเลย ถ้าไปซื้อในห้างก็คงได้แค่ไม่กี่ตัวแน่นอน
"ไอ้มาย มึงใส่กางเกงแบบนี้ดิกูว่าสวยแถมยังดูไฮโซอีกด้วยยังไงบริษัทมึงก็ไม่ได้กำหนดการแต่งตัวอยู่แล้วนี่ใช่ป่ะว่ะ"มายหยักหน้าเป็นคำตอบแล้วเดินมาดูกางเกงตัวที่น้ำแข็งเลือกให้
"มึงว่ากูใส่เสื้อแบไหนดีว่ะ ตอนแรกจะใส่เสื้อเชิตแต่มันดูแปลกๆป่ะว่ะเด็กใหม่ใส่เสื้อเชิตไปทำงานอ่ะ มาช่วยกูคิดทีดิ"น้ำแข็งเดินไปช่วยเพื่อนสนิทเลือกเสื้อตอนแรกคิดไม่ตกกับการเลือกกางเกงพอเลือกกางเกงได้แล้วมาติดตรงเสื้ออีกเอาเข้าไป จะไปทำงานทีวุ่นวายเหมือนกันนะเนี่ย
"ก็ว่าไม่เห็นเกี่ยวเลยมึงว่าจะใส่อะไรไปก็ได้ป่ะว่ะ มาทำงานนะมึงไม่ได้มางานแฟชั่นจะต้องแต่งตัวโอเว่อร์ขนาดนั้น กูว่ามึงเลือกตัวที่มึงชอบแล้วก็มั่นใจเถอะ อย่าไปสนใจอะไรเล็กๆน้อยๆแบบนั้นเลยมึง นี่กูเริ่มหิวแล้วเนี่ยไปหาอะไรอร่อยๆกินกันป่ะหรือว่าจะไปดื่มซักนิดดีไม่ได้โดนโซจูมาพักนึงแล้วน๊าเพื่อน"มายหัวเราะให้กับเพื่อนสนิทของตนจริงๆเลยเอ๊อะหาแต่เรื่องดื่มตลอดเลย ไม่เคยเข็ดกับโซจูซักทีเลยกินทีไรพังกันไม่เป็นท่าตลอดแต่ก็เลือกที่จะกินตลอดเช่นกัน อย่างว่าแหละของมันอร่อยอ่ะเนอะ
"มึงจะดื่มตั้งแต่บ่ายไม่ได้ป่ะว่ะ แล้วนี่กูยังไม่ได้ทพงานเลยมึงจะฉลองซะแล้วสุดจริงๆเลยมึงเนี่ย"น้ำแข็งส่งยิ้มหวานๆไปให้เพื่อนสาวก่อนจะพากันเดินเลือกเสื้อต่ออีกนิดแล้วก็พากันไปนั่งที่ร้านปิ้งย่างชื่อดัง
"สวัสดีค่ะ ลูกค้ารับเป็นอะไรดีค่ะ"น้ำแข็งรับเมนูมาแล้วเปิดดูอย่างตื่นเต้นเพราะการได้มากินอาหารดีๆแบบนี้นานๆจะได้มาทีหรือไม่ก็ต้องมีเรื่องอะไรดีเช่น วันเกิดหรือได้ทำงานแบบนี้แหละถึงจะได้เข้าร้านดีๆแบบนี้
"เอาเป็นเซทพรีเมี่ยมค่ะแล้วก็น้ำดื่มเป็นแบบรีฟิลค่ะ เดี๋ยวขอดูเมนูต่ออีกหน่อยนะค่ะเดี๋ยวจะสั่งแล้วจะเลือกค่ะ"พนักหน้าโค้งตัวเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปทั้งสองสาวก็ตั้งหน้าตั้งตาขีดเขียนลงบนกระดาษเมนูอย่างจริงจังไหนๆก็มากินบุฟเฟ่แล้วก็ต้องกินให้เต็มทีซะหน่อยแล้วที่สำคัฯคือต้องกินให้คุ้มที่สุดเท่าที่จะทำได้
週次パワーステータス
-- 推薦
ランキング 
-- 推薦
チケット