章 21: Chapter Twenty
Napailing na lamang si Matt, sa loob-loob ng binata ay naawa na siya kay Zev. She was struggling to fight anxiety and overthinking. Reese's absence caused her a very serious and deep sorrow. Ang kalungkutan niyang 'yon ay hindi magamot ng anumang gamot na kahit ang RiteMed na mga gamot na pinagkatiwalaan ng bawat Pilipino. Funny, pero totoo na ang sakit sa dibdib dulot ng matinding kalungkutan ay sakit na hindi magamot.
"Gusto kong bumalik ng España. Gusto kong hingan ang permisyon ni, Daddy," biglang nasabi niya. Kung babalik siya ng Spain at hahanapin si Reese sigurado siyang makikita niya ito dahil alam niya ang Location ng Medel's Motor. Co.
"No you can't," protesta nito habang umuupo sa tabi niya. Ang mga mata nito ay nakatingin sa malungkot niyang hitsura. Hitsurang hindi maipinta ng mga pintor.
She's the new version of Mona Lisa, but her present look was very predictable, and anyone who stared at her can easily remark that she was sad and depressed. "Kailangan mo munang tapusin ang pag-aaral mo rito. Tsaka tandaan mo na babalik din iyon ilang buwan mula ngayon. Trust me." He said gently.
May punto ito. Kailangan niyang tapusin sa Bezos IU ang kurso niya. Iniisip niyang pwede siyang mag-train sa Madrid pagkatapos ng graduation para makita at makasama niya si Reese. Pero kailangan niyang maghintay ng isang taon o higit pa.
She was becoming impatient. Gusto na talaga niyang aalis bukas, gusto na talaga niyang makasama si Reese. Pero lahat ng mga nais niyang mangyari ay mga imposibleng bagay. Hindi ganon kadali ang lahat. Kung susundan niya si Reese bukas din ay hindi niya alam ang mai-rason kay, Reese.
He deposited a million peso in her account at iyon ang gagamitin niya sa araw araw niyang pamumuhay. He even left words on her Grandma na huwag pabayaan si Zev dahil pagbalik daw ng huli ay papakasalan siya nito. Sapat na sana ang bilin nitong 'yon ng binata. Pero ang ginagawa nitong pag-closed ng mga social media accounts nito at ang ginagawa nitong hindi pagmmemensahe sa kanya ay nagbibigay sa kanya ng matinding lungkot sa dibdib at sakit sa ulo.
"Balita ko nakauwi na dito sa Pilipinas ang kapatid mo?" tanong nito para ibahin ang paksa. He was talking about Kith, his bisexual stepbrother. Katulad din nito ng lalaking pinakamahal niya. He's a novelist too. Bata pa lang si Kith nang inampon siya ng mga magulang ni Zev, now he was eighteen years old, alam na nito na ampon lang ito, tanggap nito iyon ng buong puso. Isa pa ay hindi naman ito kulang sa pagmamahal na galing sa mga magulang ni Zev.
"Yeah. Kauuwi niya lang last day from USA" sagot niya. He was studying at Harvard.
"Naiingit ako sa kanya. He's very successful in his young age. Biro mo twelve years pa lang si Kith nang nag-published na ito ng sarili nitong libro," Dagdag niyang ngumingiti.
"He's the author of 'The opposite's and the 'Apries: The Devoted Pharaoh ' right?" He asked.
"How did you know?" lumapad ang ngiti sa labi niya.
That's it usal ni Matt sa sarili. Iyon ang gusto nito, ang makitang may ngiti sa mga labi ang dalaga. Sigurado ito na masaya si Reese kapag ibinalita nito 'yon mamaya. He loved those smiles kahit pansamantala lang. But he wished her genuine happiness, but how possible? Dahil ang kinonsederang happiness ng dalaga na si Reese, ay wala na ito.
He's very closed in her heart pero ang personal na sarili nito ay libong milya ang layo sa kanya. "Alam ko 'yon siyempre. Ano kaba parang hindi tayo magkakilala. Hey, pareho tayong taga Las Piñas." tumawang sambit nito sabay siko sa kanya ng mahina.
"Lol, alam ko namang may pagtingin ka kay, Kith. Yipee aminin," aniya na tumawa rin.
"Ayan mas lalo kang gumanda kapag nakangiti ka" kaswal na sambit nito.
"Bola."
"Believe me. Mas lalong lumitaw ang ka-diyosahan mo kapag ngumingiti ka."
"It wasn't surprising. Dahil ganoon kayong mga lalaki mahilig mambola. Mukha kang sirang plaka Matt, alam mo ba iyon?" biro niya at muling tumawa. Salamat dahil sa binata ay pansamantala niyang kalimutan ang sakit at lungkot na nasa kanyang dibdib.
Napailing ito. "Hindi ko 'yon alam. All I know and remembered was Reese told me once-" hindi nito itinuloy ang sinasabi nito. He thinks of it carefully, iniisip nito kung tama ba ang ginagawang pagbanggit nito sa pangalan ng taong na miss ni Zev.
Pero napansin nitong wala namang nagbago sa mukha ni Zev. She can still manage to smile after hearing her boyfriend's name, at halatang inaabangan pa ng dalaga ang susunod na sasabihin ni Matt, kaya nagpatuloy ito. "He told me once na kaya siya na-in love sayo dahil sa tamis at ganda ng ngiti mo. Your eyes and your smiles reminded him of the stranger woman who saved him in the Mediterranean" Dagdag nitong nakatingin sa malayo. "Hindi ko kilala kung sino ang tinutukoy ni Reese na estrangeherong babaeng 'yon"
It was me she whispered in pain. Hanggang ngayon ay hindi niya 'yon masabi kanino man. Walang ideya si Reese na siya ang nagtago ng importanteng bagay sa pamilyang Medel-The expensive diamond proposal ring.
He made a promise na kapag babalik ito ay mag-propose ito sa kanya at papakasalan siya nito. But If I'm not the lucky woman for You I'd better return the ring, I'll live my life alone in agony. Kung hindi ako pinalad gusto kong sumabay ang dagat at langit sa aking kalungkutan. Gusto ko sa bawat pag-iyak ko ay bubuhos ang ulan.
"Hey," anito sabay hampas ng mahina sa balikat niya. "Huwag mong iisipin ang estrangherong babaeng 'yon. She's a stranger nga diba. Trust me mahal na mahal ka ni Reese at hindi 'yon gagawa ng ikakadurog mo."
But she was already shattered like a glass that fell off from the table. Hindi bat pagsisinungaling din ang ginagawa nitong pag-alis na hindi nagpa-alam. Hindi niya maintindihan kung bakit hindi siya nito ginising. He wants him right now to explain the whole thing. "I trust him" sambit na lamang niya.
"Kailan ka pala uuwi ng Las Piñas?"
"Anytime"
"I-specific mo nga" inis na sambit nito.
"Malapit lang naman," aniya.
"I wasn't asking for the distance. Time and day ang kailangan ko" seryoso ang mukha nito.
"Stupid"
"Sige na" pangungulit nito.
"04 de Noviembre de 2017, alas dos de la tarde. Oh, masaya kana? (November 04, 2017, 2.00 pm.)"
"Sasabay ako. I want to see him" masaya ang anyo nito pagkasabi nito niyon.
"Him? Kith you mean?"
He smiled. "Yes"
"En serio? (Really)"
"Mukha ba akong nagbibiro?"
"Hindi mukha kang masaya" puna niya.
"I want to see him that's all," anitong nagpapa-cute.
"Alam mo napaka low ng chemistry nyo." She stared at him with an apologetic look.
"Deadbrain if you're very insistent please don't rough on him. Be gentle." She added.
" No lo haré. El quiere rudo (I won't. He wants rough)" He chuckled.
"Bananabrain," aniyang tumayo at babatukan sana niya ito ng libro.
"Opppsss" He raised his two hands. "I won't leave him." Stupid Reese said the same thing.
Seryoso ang mukha niyang nakatingin dito. "So may pagtingin ka nga kay, Kith?"
Tumango ito bilang tugon sa sinabi niya. He smiled then stood. Tumingin sa malayo at nagbuntong hininga. "Wala namang masama kapag nagmamahalan diba? Sex and gender don't matter at all."
"Eso es algo amable para decir Matt. Entonces deja que te ame, (That's a gentle thing to say, Matt. Then let him love you)" aniya at handang umalis.
"Salamat. I'll be seeing you," anito.
Tumango siya saka nagpapatuloy sa paglalakad. Iniisip niya si Matt at si Kith, hindi niya kinontra ang nararamdaman ni Matt para sa kanyang bisexual na stepbrother alam naman niyang walang kinilalang kasarian ang pag-ibig. Pero inosente pa ito.
Ayaw niyang masasaktan ito sa murang edad nito. He's very innocent in the world of uncertainties. He's still clueless to make unknown things become known. But she needs to support what Kith wants, it won't be a question of what he wants either man or woman. The important thing is that he's open to them, mabait na bata si Kith kaya wala silang dapat pag-aalahanin.
He's good, and as an unusual imaginative boy, he made a name for himself at a young age at gusto ni Zev na ipagtuloy nito iyon. Zev was excited na makilala ni Reese si Kith, kasi kapwa manunulat ang dalawa.
Pagdating niya ng apartment niya ay kaagad siyang pumanhik sa itaas at binuksan ang isang closet na minsan niya lang buksan, closet na kung saan niya itinago noon ang singsing, she wants to make sure kung nandoon pa ang singsing at hindi iyon pweding mawala dahil napakahalaga ng bagay na iyon. She lifted one of her dress and she saw the diamond ring, the light makes it sparkle, kinuha niya ang singsing at sinubukang isuot, it suits her, perfect on her ring finger.
The diamond ring glistening, and there's a word that written on its band- Til death do we part, the vows were sacred and it's only death that will separate the ring holder and her man for their whole lives. To have and to hold, from this day forward, for better for worse, for richer, for poorer, in sickness and health, until death do we part bulong niya, ang linyang 'yon ay kadalasan binabanggit ng mga taong humarap sa altar kasabay ng taong makakasama habang buhay.
週次パワーステータス
-- 推薦
ランキング 
-- 推薦
チケット