章 18: Damit
D2. Damit
"WAG KA NG MAGSUOT ng ganu'ng kasikip na sapatos ma. Nasisira kuko mo." Biro ko sa kanya. Pero totoo naman! Nasira ang bagong pa-pedicure niya sa paa. Sayang pa naman, color red eh.
"At tsaka, kung hindi ka susunod, itatapon ko talaga yun." Pagbabanta ko. Tumingin siya sakin ng nakangisi kaya binigyan ko siya ng warning look.
"Ikaw talagang bata ka..." Hinawakan niya ang likod ng ulo ko at hinalikan ang airplane ko na may bangs.
"Kaya mahal na mahal kita eh." panlalambing ni mama.
"Eww." Reklamo ko. Pero sa totoo lang, masaya ako sa narinig. Hindi ko kasi gustong makarinig ng sweet tone. Yung panlalambing at pa-kiligkilig effect na yan. Na c-cringe kasi ako eh.
"Hahaha" tumawa si mama at binitawan ako. Humiga siya sa kama at kinuha ang ointment na nasa table lang.
"Hilotin mo'ko."
"Ma!" Nainis ako. Pero dahil sa wala nakong magawa, sinunod ko nalang yun.
"WALA KANG PLANONG mag hanap ng damit?"
"Huh? Damit? Para saan?" sabi ko kay mama.
Sapo noo siyang umiling. "Prom."
Sa sinabi niyang yun, doon ko lang naalala ang my most wanted event in this school year.
"Halaka! Pano yan ma? Di pa'ko nakahanap." Nag-puppy eyes ako.
"Mukha kang kwago. Tigilan mo yan." Napalabi ako. "Pero seryoso, bibili ako ngayon ma?" I said with hoping in my eyes. Ayaw ko na kasing utusan pa ulit na masahein ang paa niya. At tsaka, dahil tapos na kaming kumain at tapos narin akong maglinis, baka pwede nakong lumabas ng bahay.
"Osige. Basta bilisan mo lang ha?" Napa-yes ako at yumakap sa kanya para magpasalamat. "Ma, pera?" Naglahad ako.
Umirap siya at kinuha ang pinataka. "Oh heto, card ko muna gamitin mo. Baka mahal bibilhin mo." Sabi niya pagkaabot nun sakin.
I sighed and looked at her. "Ma, hindi naman ako magastos. Basta pipili lang ako ng desenteng damit at yun lang po. Yung swak sa budget."
"Eh swak nga budget natin kahit damihin mo pa ang pagbili." Ngumisi siya at tila nagpapasikat sa dami ng pera namin.
"Bahala ka na nga dyan ma. Aalis na po ko."
"At sino naman kasama mo aber?" Pahabol niya.
Nasa pintuan palang ako at nakahawak sa siradura, handa ng umalis. "Mga friends ko po na sina Marie at Justine."
"Ahh talaga?" Di siya naniniwala. Umiling nalang ako at lumabas na. Pero di nakatakas sa'kin ang panghuling sinabi ni mama, "gusto ko sana na si Lourd ang kukuha sayo. Bagay kayo eh."
Umirap ako at pinagpatuloy lang ang paglalakad.
"Hindi kami bagay ma, tao kami. TAO." Diin ko kahit wala naman akong kausap. Para na nga akong tanga dito.
Pumasok ako sa kwarto para magbihis at sabihan ang mga kaibigan na sasama sila sakin. Kahit di ko pa nga nasabi sa kanila kung saan, pumayag sila agad.
Alam na kasi nila na ilelebre ko na naman sila. Haysstt...
週次パワーステータス
-- 推薦
ランキング 
-- 推薦
チケット