アプリをダウンロード
20% Teach Me, Professor / Chapter 2: PROLOGUE

章 2: PROLOGUE

I'm nearing to my graduation and next academic year, I will going to be a college freshman. But, the only problem is what program should I take. I really don't know where I'm good at.

Napabuntong-hininga naman ako at saka lumabas muna saglit ng bahay upang magpahangin. Hindi ko rin naman kasi akalain na ganito kabigat ang mamili ng kursong tatahakin sa college.

I received a call from Grace. Kaagad ko naman pinindot ang accept button sa screen ng aking cellphone.

"Hello?" pagbati ko sa kaibigan ko. Ngunit, bumungad sa tainga ko ang malakas na tunog at ingay ng mga taong naghihiyawan.

"Kath, tara dito! Walwal muna tayo!" Sigaw ni Grace sa kabilang linya, inilayo ko ang cellphone ko sa aking tenga at baka mabasag pa ito.

Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya. "A-ano?" Hindi pa kasi ako nakakatikim ng alak sa tanang buhay ko. Never been taste alcohol. Never been drunk.

"Hoy!" Sigaw ni Grace upang kuhain ang atensyon ko. "Ano? Sagot na! May susunod naman sa iyo diyan," pangungumbinsi sa akin ng kaibigan ko.

I pressed my lips together as I think a white lie reason for my parents, so I can get their permission to get out right now.

Nang makaisip ako ng sasabihin, agad kong sinagot si Grace. "O-okay... pero saan ba 'yan?" tanong ko sa kanya.

"Sabihin mo malapit sa UCC," sambit niya. Bigla ko naman naalala na malapit na rin ang entrance exam ko sa unibersidad na iyon. Mga next week na lang siguro ako magrereview.

Tumakbo na ako papasok ng bahay namin. Nakita ko sina papa at mama na nakaharap sa telebisyon at nakatutok sa panonood ng balita sa 24 oras.

"Ma... Pa..." tawag ko sa kanila. Si mama ang unang bumaling ng tingin sa akin.

She looked at me then she moved her head towards to the television again. "Ano na naman ang kailangan mo?" pataray ang boses na iyon ni mama. Napayuko naman ako ng kaunti at napalunok na rin dahil baka mamaya ay hindi nila ako payagan sa magiging rason ko.

"Ah... kasi si Grace po... Nagpapatulong sa akin sa proyekto nila para sa Student council. Alam niyo naman po 'yun di'ba? Hindi siya sanay na hindi po ako kasama," pagrarason ko. Tumawa rin ako na parang naiilang sa kanilang harapan.

I saw my mom rolled her eyes. "Hay nako, palusot mo na ata 'yan. Totoo ba 'yang proye-proyekto na 'yan? Baka mamaya kung anong kabisyuhan ang ginagawa niyo?" saad ni mama na akala mo ay isang manghuhula.

Si papa naman ay tumingin din sa akin. "Oh, anong oras na? May magsusundo ba sayo rito?" Tanong niya. Napangiti naman ako dahil sa tanong na iyon. Tiyak na mapapapayag ko si papa dahil masayado siya sa aking maluwag. He let me do things freely on my own.

Papa smiled at me sweetly. "Mag-oovernight ka ba kila Grace?" tanong sa akin ni Papa. Tumango naman ako.

I heard my mom hissed towards to dad. "Iyan palagi mong kinokonsinte ang anak natin kaya wala na rin minsan galang ang babaeng 'yan. Maghigpit ka naman minsan diyan sa unica hija mo," pagsasayaw ni mama kay papa.

I smiled shortly but my face quickly transition to my serious when my mom gave a stared at me strickly. At ramdam ko na parang nasa bingit ng kamatayan ang buhay ko.

Mom looked at with those eyes, as her arms crumpled on the top of her chest. "Siguraduhin mo lang Katkat na gawaing academics 'yan, hindi ka namin pinalaki para magbulakbol at maging pariwara. Kapag naabutan kitang may bisyo, hindi lang sabunot ang aabutin mo sa akin," striktong paalala sa akin ni mama.

Palagi naman ganyan si mama, tinararayan ako pero minsan alam kong nag-aalala rin siya sa akin. At alam kong mahal na mahal niya ako dahil pinaghahandaan pa rin niya ng mga masasarap na baon kahit na may tampuhan kami.

Iginalaw naman ni Papa ang kanyang kamay na para bang pinapaalis na ako. Ibig sabihin, pumayag sila sa pagpapaalam ko. Nagmadali naman akong kunin ang bag ko na palagi kong ginagamit sa mga overnight. Nakahanda na ito kapag may mga biglaan din akong overnight. At sa kabutihang-palad, ay naisaayos ko ito kahapon.

Bumaba na ako papuntang sala at saka dumiretso palabas ng pinto. Narinig ko namang tumunog ang cellphone. It was a text message from Ynna.

From: Ynna

Saan ka na? Nandito na kami sa labas ng gate niyo. Kasama ko si Roger at Marco.

Pagkabukas ko ng gate, nakita ko agad ang isang Toyota Vios, nakita kong dumungaw si Ynna sa isa mga bintana nito at kumayaw sa akin habang nakangiti abot langit.

"Tara na!" sigaw niya agad naman akong tumakbo papalapit sa kanila.

johniumbi | Kuya J/King J


クリエイターの想い
JOHNIUMBI JOHNIUMBI

Hi, I'm johniumbi. Thank you for reading this book! If you like this, please show your support!

VOTE • COMMENT • FOLLOW • BE A FAN

Thank you! Loyal Readers!

More of johniumbi?

Instagram: @emersonmagno_

Twitter: @emersonmagno_

Facebook Page: https://www.facebook.com/johniumbi

Load failed, please RETRY

週次パワーステータス

Rank -- 推薦 ランキング
Stone -- 推薦 チケット

バッチアンロック

目次

表示オプション

バックグラウンド

フォント

大きさ

章のコメント

レビューを書く 読み取りステータス: C2
投稿に失敗します。もう一度やり直してください
  • テキストの品質
  • アップデートの安定性
  • ストーリー展開
  • キャラクターデザイン
  • 世界の背景

合計スコア 0.0

レビューが正常に投稿されました! レビューをもっと読む
パワーストーンで投票する
Rank NO.-- パワーランキング
Stone -- 推薦チケット
不適切なコンテンツを報告する
error ヒント

不正使用を報告

段落のコメント

ログイン