章 18: Chapter 17: 7 days of love in Paris
Pa alala lang po ANg storya na ito ay walang halong kabastosan, kung meron man soft lang haahhahaa
Wag natin sagarin kasi baka mareport din tayo sa tinatawag na DARK SIDE,
LIMITADO LANG ANG EROTIC SCENE NATIN PARA MAKAIWAS SA REKLAMO,
AT DOON sa mga reporters Please wag naman tayo ganyan, ANg hirap kaya mag sulat tapos malalaman monalang wala na ang stories mo, wag ganon.
Kung hindi niyo gusto ang story, wag nalang basahin..
yown lang, spread love and peace.
DAY 11
Manila
Nagising ako ng bandang alsyete na ng gabi, matapos maligo at magbihis ay bumaba ako para kumain,
Sakto namang nasa mesa na sila para magdinner,
"Nak! sorry hindi na kita ginising kasi parang pagud ka, sabi ni mama habang inuutosan si manang na kumoha ng plato
"Okay lang, ma, tugon ko naman
"Nga pala kuya junah, birthday bukas ni kuya rence, sabi naman ni sky habang nagsasandok ng kanin
"Oo nga , ma! dalaw tayo bukas , sabi ko maman
"Oo, at tiyaka umowe nga pala si Mob at sasama siya bukas, tugon ni mama
Napatingin ako kay tiyo pero ngiti lang ang ginanti nito sa akin.
Mob and jerome accept tito's dicission na magsama sila ni mama, lalo pa't para din ky sky at midnight.
Dinner was okay, naging maingay lang ang lahat nong sinimulan akong tanongin ni sky at midnight tungkol sa tagaytay , na ikinatampo daw nila kasi hindi ko sila sinama, napangiti nalamang sila mama at tiyo sa inasal ni Sky at midnight.
Matapos ang kainan ay agad akong tumongo sa aking sikid, matapos ma ilock ay kinuha ko ang gamot sa aking bag .
Napaupo nalamang ako sa kama matapos mainom ang gamot na rinisita sa akin ng doctor.
After taking my medicine , i put it back where no one will notice, mas mabuti ng nagiingat, may tamang panahon para malaman nila ang sakit ko.
Bumaba ako para magpahangin sa labas,
Hanggang sa dinala ako ng aking mga paa sa harapan ng bahay nila jerome, kakatok na sana ako ng marinig ko ang ingay nila jerome ar jema na mukhang masaya sila,
Nakaramdam ako ng selos at pagka-inis sa aking sarili.
Aalis na sana ako ng biglang bumokas ang gate nila.
"Junah? tawag sakin ni Kuya mob
"Hi, tugon ko sa kanya
At nakuha din ng attention nila jerome at jema ang pagtawag sa akin ni kuya mob,
At kita ko ang pagbitaw ni jerome sa kamay ni jema na hawak nito,
"Pasok Ka! pagyaya ni kuya mob sa akin,
"Cge po,! nag aalinlangan man ay pumasok ako.
Eddieson
This is my second day here in bagiou at sa ikalawa kung araw dito ay hindi ko na nakita muli si Junah,
Yes na-aalala ko siya, sino banaman ang hindi makakalimot sa isang taong kahit ngumiti ay hindi maitatago ang lungkot nito sa mga mata.
Nakakapgtaka man ay hindi ko ito nakita na ulit,
Napabuga nalamamg ako ng hangin,
Kasi bakit ko nga ba iniisip ang taong iyon, isang besis ko palang naman siya nakatagpo, yon nga lang parang gumaan na ang loob ko sa kanya.
Bakit nga ba ako nandito sa Bagiou, galing talaga ako ng tagaytay , I tayed thier almost four days then dahil mabigat pa talaga ang loob ko at diko pa kayang harapin ang mga tao sa manila, kaya I dicided to came here.
Actually dapat papunta ako ng Paris, dahil na iwan ako ng eroplano ay pinabook konala mang siya sa next week.
Kaya hito ako ngayon nasa bagiou nagpapalunod sa mga tanawin at di sa alak,
Yeah tama na yong part na halos pati buhay ko ay ibigay ko sa babaeng mahal ko, pero sa huli wow lang ako.
Wow kasi hindi nga naman ako sinipot sa kasal,
Wow kasi sumama siya sa walang hiya kung kaibigan,
Wow dahil ginawa niya akong tanga sa kaka-asa na baka mahal niya ako
pero yown patago pala ako nila linoloko at WOW! sa kasal pa namin talaga ako iniwan.
Lalaki ako pero hindi ko mapigilang umiyak at humagolhol dahil sa bigat ng aking dinadala.
Yeah isang tabi mona natin ang gendersteriotyping na yan kasi tao lang din kaming mga lalaki, may puso at nasasaktan.
Hindi man nakikita ng iba pero marunong din kami masaktan.
napahawak nalamang ako sa aking tuhod habang pilit pinapakalma ang aking mga luha na kahit anung gawin kung punas ay kusa itong lumalabas.
Everytime na iniisip ko ang kawalang hiya- an ng girlfriend at kaibigan ko ay hindi ko makaya ang sarili ko na magalit ng husto.
"May tamang panahon din para makalimot at matanggap ang lahat, pero sa ngayon ay hahayaan ko ang sarili ko na masaktan, para maubos lahat ng sakit gamit ang luhang nais kumawala sa aking mata. sabi ko habang nakatingin sa papalubog na araw
"Lumobog ako ngayon dahil sa nasaktan ako, at patalikod akong tinira ng kabigan ko , At harap harapang ginago ng Walang hiya kung girlfriend.
Bumangon ako sa kama at naglakad papalabas, para magpahangin naman.
Habang naglalakad ay dinala ako ng sarili kung mga paa sa isang park, umopo ako sa isang pandalawaang upoan at pinagmasdan ang mga batang naglalaro sa swing at slide.
Taksil ata itong mga luha dahil kusa itong tumotlo kahit pilitin koman ang sarili kung hindi umiyak.
Habang pinagmamasdan ko ang mga batang naglalaro ay diko maiwasang malungkot dahil sa pangarap na nais kosana mabuo kasama ang mahal ko at mga anak sana namin.
Pero wala ehh, Ginago ako at iniwan kaya heto ako parang tanga habang sila andon nagpapakasaya sa ginawa nila sa akin.
Tumayo ako at naglakad pabalik ng hotel.
Y.Y
週次パワーステータス
-- 推薦
ランキング 
-- 推薦
チケット