章 7: Chapter 7
Isang malutong na sampal ang sumalubong kay Margareth pagbukas palang nya ng pintuan ng bahay nila. Dahil sa lakas ng sampal ay hindi nya magawang magsalita. Hindi nya magawang tignan kung sino ang sumampal sakanya but she tried to manage to keep her cool para hindi sya bumigay dahil sa matinding pagkabigla.
"Ano 'tong mga 'to?!" Her mom shouted out to her face. She knows this will going to happen pero hindi pa rin nya nagawang maging handa. Her Mother threw another slap in her face.
"Sagutin mo ako?! Ano tong mga pictures na ito?" She fiercely turned her head to see those pictures pero laking gulat nya dahil ang mga yun ay kuha kasama si Luke na nakayakap sakanya sa loob ng bar. Yun yung gabi kung saan iniligtas sya ni Norbert.
"You're a disgrace too this family, Margareth. You're a slut like your Mother!" Another hard slap had her face received. Hindi nya magawang magsalita sa lahat ng narinig nya. Alam yang malinaw na malinaw na narinig nya.
"You're My Mother." She said in low voice dahil sa matinding gumugulo sa isip nya. This conversation is not going right any longer.
"I'm not your Mother." So, all this years was a lie? All this years is a fucking lie? Kaya pala kahit anong gawin nya ay mali sa mata ng babaeng kinikilala nyang ina. All this time she believed in lies. Naniwala syang perpekto ang kanyang pamilya mula sa karangyaan pero hindi pala.
"Enough! Margareth, go to your room. Now!" Hindi man lang nya napansing pababa ng hagdan ang Daddy nya. She saw how his Dad had an authority on his looks. Sa bawat salitang binitawan nya ay may diin na nagsasabing sundin nya yun pero hindi ito ang oras para pairalin ni Margareth ang pagiging isang mabuting anak. She wants to know everything. She wants the truth that kept it to her for a very long year.
Galit ang nasa puso ngayon ni Margareth dahil sa mahabang panahong nasa mundo sya ay hindi sya nagkaroon ng kahit isang pagkakataong malaman ang katotohanan. Hindi man lang nya nakitang lahat pala ng ipinapakitang cold treatment ng kinikilala ng ina nya ay ang makapatuturo sakanya ng katotohanan pero hindi nya yun nagawang isipin dahil mahal nya ito sa kabila ng lahat.
"I'm not going, Dad." She said in without any tremble. Hindi ito ang panahon para matakot sya dahil ang gusto lang nya ay katotohanan.
"Matapang kana ngayon?!" akmang lalapitan sya ng kanyang kinikilalang Ina para sampalin muli pero agad na nahawakan ng Daddy nya ang kamay nito.
"Alexandra! I said enough of this!" rinig sa buong kabahayan ang galit na boses ng Daddy nya.
"I'm your wife! She's just your bastard daughter from her slut mother! You're not going to do this to me, Franco!" Hinila ng kinikilala ina nya ang kamay nito mula sa pagkakahawak ng Daddy nya.
"Dad."Mahinang sambit nya habang nakayuko. Hindi malaman ni Margareth ang iisipin nya. Ang gulo ng mga sitwasyon.
"Dad, I want to know everything."
"I'm your biological father. Anak kita sa labas. Anak kita kay Martha." Her dad looked away from. Nasasaktan syang marinig ang mga katotohanan na anak sya sa labas. Nasasaktan syang malamang hindi sya kabilang sa bahay na ito na wala syang kahit na anong karapatan sa lahat ng meron sya ngayon.
"You're a bastard!"
"Enough! Leave us alone, Alexandra!" tinignan ng Daddy nya si Alexandra ng matalim na tingin bago ito umalis sa harap nilang dalawa. Lumunok ng dalawang beses si Maragareth bago hinarap ang Daddy nya. Nawala na ang galit na ekspresyon ng mukha nito.
"Why did you keep this to me, Dad ? All this time you lied to me kahit na ilang beses kong tinanong sayo kung tunay na anak ba ako." Isang butil ng luha ang lumandas sa pisngi ni Margareth at agad nya iyong pinahid. Tumingin sya sa ibang direksyon dahil sa tingin ng ama nya sakanya. Tingin na matagal na nyang hinahangad na makita.
"I'm sorry. I kept this to make you live like a normal kid. Pero kapag nakikita kita naalala ko lang si Martha at hindi ko maiwasang masaktan. Minahal ko ang ina mo. Mahal ko sya ng sobra."
"Normal? Dad, I've been living here like I'm in hell for God sake! Normal? Is that what you called normal, Dad? You treated me like a dog that always followed you." Lumandas ang iba pang luha sa mata ni Margareth. Hindi na nya mapigilan ang pagsabog ng galit nya dahil sa mga narinig nya sa daddy nya.
"I've had spent my whole life in living on lies. I'm such an idiot! I've never had my freedom to this house lahat nalang ay kayo ang masusunod. At sinunod ko lahat 'yun dahil sa kagusuhan kong kahit minsan lang ay makita nyo ako bilang anak nyo hindi bilang taga-sunod sa lahat ng gusto nyo."
Her dad hugged her for the first time. She'd never felt the warm of her father's hug dahil lagi itong galit kapag nasa malapit sya. Lagi itong wala sa tabi nya dahil sa trabaho. At kung meron man ay cold treatments ang natatangap nya mula sa Daddy nya.
She's been waiting for this moment to happen for her life na sana kahit man lang sa panahon na umiiyak sya ay yakapin sya ng mahigpit ng ama nya para lang mapatahan sya pero ngayon lang nangyari dahil sa nalaman na nya ang katotohanan.
"I'm sorry for being a bad Dad. I'm sorry, Honey. I really want to tell you how much I love you pero nawawala ang lakas ko kapag kaharap na kita at naalala ang mukha ni Martha. Naalala kong ako ang dahilan ng pagkamatay nya. I'm sorry." Niyakap nya pabalik ang daddy nya. Gustong-gusto nyang makaranas ng yakap ng isang ama dahil naiingit sya sa lahat ng batang nakikita nyang kayakap nila ang ama nila.
"I'm sorry, Honey."
"I love you, Dad. I love you so much." Muling bumuhos ang maraming luha sa mata nya. Mas niyakap nya ng mahigpit ang Daddy nya dahil baka hindi na mangyari ang pagkakataong matagal na nyang gustong mangyari. Gusto nyang hindi na matapos ito dahil baka hindi na nya maranasan muli..
"I love you, Honey." Her dad said. Her heart fluttered when she heard those words. Is this going to be last or this will be forever? She doesn't know what will happen next dahil ang gusto lang nya ngayon ay hindi na 'to matapos.
Totoo pala ang sinasabi ng lahat na gaano man kasakit o kalala ang kasalanan na nagawa ng isang tao ay mapapatawad mo pa rin dahil mahal na mahal mo sila at hindi mo sila kayang mawala sa buhay. You always forgive them para maging maayos ang sitwasyon. Tama ang sinasabi nila "Love is unfair" kasi kahit anong nagawa ng tao sayo napapatawad mo dahil mahal mo sila.
Pagkagising ni Margareth kinabukasan ay nabawasan ang mga bigat na dinadala nya this past few years. Isang ngiti ang lumamdas sa labi nya ng makita ang isang note na nakalagay sa noo nya. It was her dad handwriting at ang nakasulat sa papel ay 'Good morning, Honey. I got to go. Eat your meals. Dad'.
This is the very first time happened this scenario na para bang nasa pelikula sya kasama ang daddy nya sa isang eksena. Bumangon sya sa kama at nag-unat-unat para sa pagpasok nang magring ang cellphone nyang nasa itaas ng table.
Kumunot ang noo nya ng lumabas ang isang unknown number sa screen ng cellphone nya. Wala syang inaasahang tawag kung meron man ay kay Claire yun dahil sa mga tanong nya na hindi pa rin nasassagot ni Margareth. Pero napaka-unusual ngayon dahil isang unknown number ang tumatawag sakanya ngayon.
Dinampot nya ang cellphone nya saka nya ito sinagot. Walang nasasalita sa kabilang linya kaya hindi rin sya nagsalita. Hinihintay nyang magsalita ang kung sino man ang nasa kabilang linya pero ilang segundo na ay wala pa rin. Pinatay nalang nya ang tawag pero hindi pa nya ito nailalapag ay tumawag muli ang unknown number. Napataas sya ng kilay dahil doon.
Sinagot nya ang tawag.
" Kung wala kang magawa sa buhay mo huwag kang mandamay." She said. Naghihintay syang magsalita muli ang nasa kabilang linya pero buntong hininga lang ang narinig nya. A very common sighed and it was from, no other than Norbert Santiago.
"Why did you called up?" she asked but she didn't get any answer from the guy in the other line. Napabuntong hininga nalang si Margareth dahil dun.
"I'm in front of your house." Nanlaki ang mata ni Margareth sa narinig nya. What? Did Norbert just come in front of her house without giving any permission or just ask her to go instead? Napamura nalang si Margareth sa utak nya. Hindi pwedeng masira lahat ng magandang nangyari sakanya kagabi dahil lang sa lalaki na 'to.
Nagmadaling lumabas ng kwarto si Margareth at bumaba kahit na hindi pa nya naayos ang sarili dahil sa biglang pagdating ni Norbert. Ano ba ang pumasok sa kukote ni Norbert at bigla nalang pumunta sa harap ng bahay ng kaaway nya sa kompanya.
Agad na nagtatakbo si Margareth papunta sa malaking gate ng bahay nila at binuksan nya yun. Tumambad sakanya si Norbert na nakashades pa habang nakasandal sa sport car nito. Nakasuot lang ito ng v-neck grey tshirt at maong na pantalon with matching nike shoes pa. Napa-O ang bunganga ni Margareth sa nakita nya. This guy is a totally drop dead gorgeous na akala mo galing sa angkan ng mga greek gods ang goddesses ng Olympus.
"Like the view?" nakangising tanong ni Norbert. Nag-iwas ng tingin si Margareth dahil doon. Kahit kailan ay mahangin din ang isang 'to.Sa isip ni Margareth.
"W-What are you doing here?" Matapang na sambit ni Margareth kahit na hindi sya makatingin sa mata ni Norbert dahil sa mainit nitong tingin sakanya. Napalunok si Margareth ng dalawang beses.
"Do you usually don't wear bra? I mean---" nanlaki ang mata ni Margareth at agad nyang tinignan ang kanina pang pagkapako ng tingin ng mata ni Norbert sakanya. Oh! Crap! Nakalimutan pala nyang isuot ang bra nya. Nagmumukhang mansanas na ang mukha ni Margareth dahil sa sobrang pula nito. Tumalikod si Margareth at agad na nagtatakbo pabalik sa loob at iniwan si Norbert na malakas ang tawa.
Umakyat sya sa taas at nagmadaling nag-ayos ng sarili. Pinalitan na rin nya ang damit na suot nya at nagsuklay na rin sya ng buhok. Teka nga, bakit ba sya nag-aayos? Napaupo si Margareth sa gilid ng kama at parang isang batang nagmamaktol at nakasimangot pa. Ilang mura na ang lumalabas sa isip nya dahil sa kahihiyang nagawa nya.
Huminga sya ng malalim bago muling lumabas ng kwarto nya pero bago pa sya makababa ng hagdan ay rinig na nya ang seryosong mga boses sa baba. It was her dad and Norbert talking for something na hindi nya maintindihan. Probably it is all about business again. Huminga sya ng malalim bago nagpakita sa dalawang bulto ng lalaki na nakatayo.
Ngumisi si Norbert ng makitang iba na ang suot na damit ni Margareth at medyo nakaayos na rin ang buhok nito. Ilang hakbang nalang sana ang gagawin ni Margareth na biglang natapilok sya at muntik ng mahulog sa hagdan pero agad syang nasalo ni Norbert.
"Are you okay?" Nakapikit si Margareth. Nakapikit sya dahil sa kakaibang init na dala ng katawan ni Norbert sakanya. It bring backs all the foreign feelings she'd feel before. This wasn't a good time for reminisce those memories back then. She opened her eyes and saw those hazel brown colour eyes of Norbert. Those eyes that make her melt like a chocolate in a middle of sunlight. She's like an ice that melted. This was no good for her at all-it makes her senses go away.
"Answer me little clumsy girl. Are you alright?" isang nag-aalalang tingin ang nasa mata ni Norbert. Napalunok si Margareth dahil hindi man lang nya magawang magsalita kahit isang salita man lang. Natauhan nalang sya ng umubo ang daddy nya sa gilid nilang dalawa ni Norbert. Agad syang tumayo ng aayos ay lumayo ng bahagya sa tabi ni Norbert.
"Dad I thought you umalis kana papunta sa office?" She asked but his father didn't answer him. Napakagat sya ng labi dahil doon. Tumingin na lang sya kay Norbert na abot tenga ang ngiti ngayon.
"So, what brings you here, Mr. Santiago?" Her dad. Napayuko sya dahil doon. Bakit nga ba ang isang Norbert Santiago ay andito?
"I'm here to take your daughter to go out in a date, Mr. Ty." Matalim nyang tinignan si Norbert dahil sa sinabi nito sa daddy nya. It wasn't a good idea dahil baka masira ang naumpisahan nilang mag-ama. Natatakot syang mawala ulit yung mga unang pakiramdam mula sa ama nya.
At kahit kailan ay walang nagtangkang lalaki ang pumunta dito sa bahay nila para yayain syang lumabas para sa date and besides they are not in a relationship. Ano ba itong pinasok ni Margareth at bigla nalang nagkagulo-gulo? Norbert Santiago is a totally troublemaker dahil lahat ng mga nangyayari ay wala sa gusto nyang mangyari nung una.
"A date? So, you're my daughter's boyfriend?" her dad again. Naglakad ang daddy nya sa harap nilang dalawa na parang sinusuri sila nito. Hawak pa nito ang baba nya at kumukunot-kunot pa ang noo.
"Dad! No! He's here because he wants to talk to you about your business." Hindi pinansin ng ama nya ang sinabi nya.
"Yes. I'm her boyfriend." Nakangising sambit ni Norbert habang nakatingin sya kay Margareth na matalim naman syang tinititigan pabalik.
"Okay. Let's have some breakfast before you go." Her dad said as finality. Napakagat nalang sya ng labi dahil sa ginawa ni Norbert. Naiinis sya dahil hindi nya magawang tignan man lang ang mata ni Norbert para ipahiwatig na galit sya.
Iniwan silang dalawa ng kanyang daddy. Kaharap na nya ngayon si Norbert na may ngiting tagumpay sa labi. "I'm going to get you by hook or by crook, Darling." Salitang iniwan ni Norbert sakanya bago ito nagtungo sa dining area.
Mas lalong nag-igting ang galit ni Margareth sa mga sinabi ni Norbert. Then, try me, Mr. Santiago.Sa isip ni Margareth at nagtungo na rin sa dining area.
週次パワーステータス
-- 推薦
ランキング 
-- 推薦
チケット