章 216: Erased

Chapter 34. The Fallen Estacio Family/Erased

SHORTLY after starting the car engine, Timo phoned the head of Phoenix Agency to ask for a favor. Tutal ay alas siete pa lang naman, mapupuntahan pa niya si Jinny bago lumipad bukas ng alas sinco ng madaling-araw.

"Herrera, lend me your private plane, I'll go to Cebu."

"What? You have a flight tomorrow, Estacio."

"Just lend me your plane."

The latter ended the call. Napamura siya't binilisan ang pagmamaneho. He just hoped he could still purchase a plane ticket that'd be bound to Cebu at that hour.

Ilang sandali pa ay tumunog ang cellphone niya, tumatawag si Julio Devila.

"Punyeta! Bakit ka nag-leave sa trabaho? Hindi ba't sinabi kong manmanan mo si Velizario?" bungad kaagad nito pagkasagot niya. He's pertaining to the VBS' big boss.

"I'm done already. And I can assure you, he's clean. A dignified lawyer."

"Then resign at that useless station and go back to the Torreses."

"Baka nakakalimutan mong sagad sa buto ang galit sa akin ng mga Torres?" Lalo na ang head niyon. But, the feeling was fucking mutual. Baka kung makita niya ang gagong iyon, ay magdilim ang paningin niya. Mas lalo na sa totoong Timo.

Nagmura ito nang malutong at sinabing ibibigay nito ang tawag kay Eulogio Arellano. Magkasama ang mga ito na nag-cruising sa European countries. And they're scheduled to be back in the country now.

"Sunduin mo kami sa pantalan, Valentino. Isama mo si Leigh at ihatid mo kami sa rest house."

Why would this old bastard wanted him to bring Leigh with him?

"You heard that, bastard. Don't forget to bring her to me. I'm lonely tonight, I'm tired of watching her from the cameras." He guessed the phone was on speaker mode because Julio just meddled in with the conversation.

Dumiin ang hawak niya sa manibela. What the fuck was he saying? What fucking cameras?

"Sorry, boss, may lakad ako ngayon." Kailangan niyang malusutan iyon. Hindi maganda ang kutob niya kung sakaling dalhin niya si Leigh roon. "And Leigh is on undercover. Importante ang misyong ito." He pretended he didn't know that his boss was also behind those illegal works, conspiring with the Devilas and the organization behind them.

Kunwaring pumayag ang Arellanong ito nang sabihin niyang mag-aanib sila ng Phoenix para matugis ang mga taong may hawak sa The Eve Club, Casa Manarang, at Liberi Orphanarium, pero alam niyang kinokontra ng mga ito ang mga kilos nila. Sinasakyan na lang niya't hindi muna gumagawa ng hakbang upang hindi magduda ang mga ito na may alam na siya sa tunay na gawain ng mga ito. Kulang pa sila sa ebidensya.

He would let them think and celebrate they were successful on their supposed to be perfect crime first. Eventually, they'd capture all of them with the aid of the rightful government agencies.

Arellano cussed aloud and told him to just forget about it before ending the call. He clenched his jaw as he's suppressing his anger.

Kaunting pagtitiis at pagpapanggap na lang...

By eleven in the evening, he's already at the hotel where the whole band and the staffs were staying. Just like on their previous tours, they were occupying the whole floor.

Napanguso siya nang makita ang tuwa sa mga mata ni Jinny sa kabila ng pagkagulat nito dahil nasurpresa sa biglaang pagdating niya.

"You're here," hindi makapaniwalang bulalas nito.

He spread his arms to give her the signal to hug him, but, she jumped and threw herself on him instead. Good thing his reflexes were fast so he immediately carried her. Bahagya pa siyang nabuwal dahil sa pagkabigla pero kaagad din siyang nakabawi.

"I miss you! I miss you..." Pinugpog ni Jinny ng halik ang mukha niya habang siya'y tumatawa. It was really great that she became more showy, clingy and really comfortable with him. Wala na siyang mahihiling pa. Kasal na lang at ang buntisin ito para magkaroon na ng kapatid si Luella.

He smirked with those thoughts but when somebody cleared her throat, he realized they weren't alone in the room. The whole members were there! And they're having a slumber party. Naka-pyjamas ang lahat ngunit may mga bote ng wine at champagne sa counter top, at mga wine glass, champagne flute, na may mga laman na at bawas na ang iba.

"D-did I disturb you?" nahihiyang tanong niya sa mga kaibigan ni Jinny.

"Naku, hindi, kami ang nakaistorbo sa inyo," sarkastikong bulalas ni Bree. Kahit ganoon ito sa kaniya ay hindi na katulad noon ang pakikitungo nito sa kaniya. She became friendlier to him.

"Ay," bulalas ni Jinny at bumaba na. "Labas na lang muna kami. Hindi kami magtatagal."

"Tagalan n'yo na. Tapos naman na tayo rito," anang kanilang manager.

They went to the rooftop and talked about lots of things. He also told her that his job as a bodyguard was just because he needed to experience to be one because of his upcoming documentaries. Hindi niya masasabi rito ang katotohanan.

After all of these, he's going to quit both agencies. Siguro'y paminsan-minsan ay tutulong siya gaya ng ibang nagsipag-alisan na, pero hanggang doon lang. He'd stop doing things dangerously anymore especially now that there was a reason to live willfully anymore. There were reasons.

Sandali lang silang nagkasama ni Jinny nang gabing iyon at natuloy nga ang pag-alis niya. Just as expected, the abstract painter was surprised seeing him to be a bodyguard. At idinahilan na lang niyang para iyon sa kaniyang upcoming documentary report(s).

Pero hindi na siya sumama pabalik para sa misyon gaya nang orihinal na plano, dahil naiwan siya para mapanindigang ang idinahilan kay Arellano na para sa susunod niyang dokumentaryo ang pag-leave niya sa trabaho. At saka maghihinala ito kung sakaling bumalik siya sa Pilipinas agad-agad, lalo pa't ang grupo lang dapat nina Leigh ang kasabwat ng Phoenix Agency sa mga misyong iyon.

Few days after, he received a call from Nikolaj.

"Kumusta ang bakasyon mo? 'Nyeta, ang daming ginagawa tapos ikaw paiba-iba lang ng bansang pinupuntahan?"

"Gago. Bakit ka tumawag?"

"You should go back first before continuing your research about your documentaries. I'll let you meet your doppelganger before I kill him."

Fucking Nikolaj! "I'll kill you if you do that. I must be the one who'd kill that bastard." Mababa man ang boses niya ay mahihimigan pa rin ang kaseyosohan sa kaniyang pagbabanta.

Kaagad siyang kumuha ng flight pauwi ng Pinas nang walang nakakaalam at dumiretso sa isa sa mga safe house ng AIA sa Batangas. Wala siyang pakialam kung mahaba-haba ang flight, kailangan na niyang makarating sa lokasyon para mapigilan ang gagawin ni Nikolaj.

Nangunot ang noo niya nang i-email sa kaniya ang eksaktong address, lalo na ngayong nasa harapan na siya ng bahay—ang dating tirahan ng mga Estacio. He didn't know that AIA bought that property and turned it into a safe house. Nagtagis ang bagang niya para itaboy ang alaalang pilit na nanunumbalik sa kaniya. It'd make him weak if he let that tragedy overrule him.

Pumikit siya nang mariin at maragas na bumuntong-hininga. Kakapasok lang niya at nakarinig siya ng komosyon. Kaya lumapit siya at nabungaran ang mga ito sa dating sala ng tahanang iyon. Malaki na ang ipinagbago ngunit tila nakikinita pa rin niya ang dating ayos niyon, kung saan masaya silang nanonood sa TV ng paboritong basketball games ni Tami at ng haligi ng tahanan habang ang ilaw ng tahanan ay ipinaghahanda sila ng makakain, at siya'y tumutulong sa kusina...

"Punyeta! Alam ba ito ng boss mong gago ka?"

"Bakit? Magsusumbong ka? Should I be scared, my dear cousin?"

"Putangina! Alam mong hindi tayo magpinsan!" sigaw ng ang unang nagsalita matapos sumagot ni Nikolaj dito. Pagkuwa'y humiyaw ito at saktong paglapit niya ay nakita niyang kinukuryente ang lalaking nakagapos sa kahoy na upuan.

"Man! You're already here. Ang akala ko'y sa babae mo ka didiretso, eh."

Hindi siya nakisakay sa biro ni Nikolaj at sinamaan ito ng tingin. Doon pa lamang nito pinatay ang switch na nangunguryente sa totoong Timo.

"Ano'ng ginagawa mo rito?" baling kaagad ng lalaki sa kaniya. Pagkuwa'y kakila-kilabot na ngumisi nang may mapagtanto. "Magkasabwat kayong mga gago kayo!" He spit blood and smirked at him more evilly.

Without saying a word, he went straight to him and punched him one after another, not minding where exactly was he hitting him. His emotions wanted to overrule him and his eyes were now bloodshot.

"Gago!" Sa huling suntok ay natumba ang upuan pero hindi siya nakuntento dahil lumuhod siya para mapuruhan pa ito. Nang magkaroon ng pagkakataon ay nakapagsalita ito.

"Bakit galit na galit ka? Nagsisisi ka ba kasi hindi mo na natikman ulit ang kapatid ko bago ko ginilit ang leeg niya? Puta! Sanang hinuli ko na pala siya, para napagsawaan ko muna gaya noon. Kaya lang kasi, siya ang nagbukas ng pint—"

"Tarantado! Demonyo kang animal ka!" Akmang susuntukin niya ito ulit nang mapigilan siya ni Nikolaj.

"You'll kill him if you don't stop now."

"Papatayin ko talaga ang animal na iyan!" Nagpumiglas siya nang makatayo't pilit siyang inilalayo sa kriminal na pumatay sa pamilyang kumupkop sa kaniya.

Tumulong din ang ibang kasamahan ni Nikolaj sa pagpigil na ambangan niya muli ng suntok ang gagong iyon habang ang iba ay inayos ang upuan.

Dumura lang ulit ng dugo ang totoong Timo na nagtatago sa katauhan ni Nathaniel Devila, at humalakhak nang parang wala sa sarili. "Kulang pa yata, sige suntukin mo pa ako. Patayin mo ako sa bugbog kaysa mamuhay ako bilang ang gagong iyan." Dumura ito sa direksyon ni Nikolaj na nakatayo sa gilid niya.

Marahas na kumawala siya sa mga ibang agents pero hindi na niya nilapitan pa ang animal na iyon. Mukhang tuloy ang plano ni Nikolaj dito.

"I let you meet him tonight because we're already done altering his documents. Even my DNA was now his DNA, we manipulated the documents. Mukha na lang niya ang problema, pati ang pagbi-brainwash sa kaniya't magtatagumpay na ang plano."

Sinamaan niya ng tingin si Niko. "Then, why did you tell me you'll kill him?" Iyon ang dahilan kung bakit nagmadali siya sa pag-uwi.

"So you'd exactly do what did you do. This is your last chance, L.A., we're bringing him to the lab tomorrow for his plastic surgeries and will eventually brainwash him. Mukhang malapit nang matukoy ng mga taga-Phoenix kung sino ang totoong nasa likod ng sindikato."

So, that was it.

Sa huling pagkakataon ay lumapit siya sa tunay na Timo, nanghihina na ito gawa nang pagkakabugbog niya. Putok ang magkabilang mata at nasugatan ang bibig saka ibang parte ng katawan nitong tinamaan niya ng mga suntok kanina.

"Why did you kill them? They are your family." Kahit nanggagalaiti siya ay pinigilan niya ang sariling masuntok ito. Gusto niyang malaman ang dahilan kung bakit.

Ngumisi ito ngunit nababakas ang kakaibang lungkot sa mga mata. Gayunpama'y nanatiling masama ang tingin niya rito. Kung nakamamatay lang ang tingin, kanina pa humandusay ang hayup na ito.

"They didn't love me. They had totally forgotten about me and replaced me. Ayaw nila ng anak na katulod kong baluktot ang nga gawain at prinsipyo sa buhay. Gusto nila ng tulad mong maipagmamalaki at may dignida—"

Hindi siya nakapagpigil at nasuntok muli ito. Kaagad naman itong nakabawi.

"Pati si Tami... 'Kitang-kita ko ang saya sa kaniya sa tuwing nakikita ko kayong magkausap noon... Puta! Bakit noong ako, diring-diri siya tuwing pinapasok ko siya kwarto? Pero nang ikaw na ang kaharap, kulang na lang, maghubad siya!"

"Animal k—" Napigilan ulit siya ni Nikolaj nang akmang susuntukin niya ang gagong iyon. Kung ganoon ay matagal na itong nagmamanman sa kanila, at tama nga ang hinala ni Tami noon na may stalker ito...

Hindi pa rin ito tumigil. "Inagaw mo sila sa akin! Lalo na kapatid kong napaka-seksi. Alam mong ang sarap lamasin ng sus—"

Binitiwan siya ni Nikolaj at ito na ang sumuntok sa lalaki bago pa niya magawa. Bahagya pa itong napakamot nang humarap sa kaniya. "Nakakagigil pala talaga itong animal na 'to, ano?" magaang komento nito pero hindi siya nakisakay. Hindi niya alam ang mararamdaman sa nalaman.

"Hindi sapat iyon para patayin mo sila..." That would never be right and was absolutely atrocious!

Pero hindi pa rin ito tapos sa pang-a-aso sa kaniya. "Mas mabuting mawala na sila kaysa iba lang ang makinabang."

"Alam nilang namatay ka na!" aniya na pilit isinasaksak sa utak nitong alam ng buong pamilya na hindi siya ang totoong Timo.

Nag-iwas ito ng tingin. "Alam ko. Sinabi ni Papa sa akin nang aminin kong ako si Timo, pero huli na ang lahat... Naghihingalo na siya't napatay ko na sina Mama at Tami... W-wala na akong magawa..." bigla itong humagulgol at tila sinariwa ang karumal-dumal na pagpatay nito sa sariling pamilya.

Nahahapo siya nang malinawan subalit mananatiling sagad sa buto ang galit niya sa lalaking ito.

"That's why the dying message was VME. Damn, man, you're right..." Nikolaj came to realized that all along, his hunch was true. Kaya noon pa ma'y iniisip na niyang hindi namatay ang totoong Timo ay dahil sa kadahilanang iyon. At ngayo'y nagkaroon na ng kasagutan at linaw ang tungkol doon.

He clenched his jaw and his fists as he stormed outside the room. Hindi siya makapaniwalang dahil lamang sa mababaw na dahilan ng animal na iyon ay nagawa nitong kitilin ang sariling pamilya. Ang pamilyang natutunan na niyang mahalin...

He rode the rental car he brought and drove it few meters away from the safe house. He then parked nearby because he couldn't control his emotions anymore, and his tears bursted, as his heart was clenching, hurting for that tragedy of the fallen Estacio family.

Days after, just as expected, Phoenix agents found concrete evidences against those people they were after for years already. Wala na ang lahat ng konektado sa sindikato dahil sabay-sabay na tinugis ang mga maysala. Oras lamang ang pagitan noong isinagawa ang mga operasyon sa magkakaibang mga lokasyon.

At gaya ng inaasahan, hindi ang mga Devila at si Arellano ang mga unang nahuli. Nikolaj was right. Those cunning and inhumane old bastards used other people as scapegoats to execute their so-called perfect crimes. They believed that their crimes would never be detected.

Bad news to them, because he, together with Nikolaj, saw right through their evil plans and already had plans to reverse their perfect crimes into imperfect ones. And just a few months after, when they tipped Phoenix Agency about the real demons of the syndicate, they all completed the missions and Phantom Syndicate was erased completely.

Now, he could start living anew with his beloved Jinny, since he slowly overcame all of his tragic past, and now, he's accepting everything.

"Wait for me, Ji, I'm coming home soon," nakangiting bulong niya dahil sa tinatamasang tagumpay sa pagsira sa AIA at sa Phantom Syndicate. Wala nang gugulo pa sa kaniya para gumawa ng mga bagay na hindi niya kailanman ninais gawin. Mabibigyan na niya ng normal na buhay ang mag-ina.

He couldn't wait to see her and tell her how much he missed her, and that, he's loving her more day by day.