章 208: Army of True Salvation
>Sheloah's POV<
We all went inside of the plane successfully and the grenade already blew up. Lahat kami umiiyak. Kung hindi dahil sa plano niya, siguro hindi kami nandito. Hindi kami nabubuhay ngayon. He really didn't die with failure.
He lived his life because he committed it for us.
"Sir Erick's words... will never be forgotten," sabi ni Kreiss and we all raised our right hand up with our fist closed. Salute for Sir Erick's death.
Hindi ko mapigilan ang pagiiyak ko kaya pinilit kong kumanta. Kinanta ko ang dapat graduation song namin. Ang mga nakakaalam na kasama ko ngayon, nakikikanta. Ramdam na namin na lumilipad ang eroplano. Sinusubukan ng pilot makikonekta sa Australia para maka-land kami nang maayos. Umiiyak mostly ang lahat. This plane is too large for exactly 13 people.
Right here in the point of our lives
We're about to start a new chapter
And all that we can think of are
Moments with you... Moments with you
Ang pinagsamahan ng buong grupo sa paghihirap na ito ay hindi ko talaga makakalimutan. Sigurado hindi rin ito makakalimutan ng lahat. Totoo nga. Magsisimula na naman ang panibagong chapter ng aming kweno— ng aming buhay. At dahil din 'yun sa sakripisyo ng mga kasama namin. Ang sakripisyo at paglalaban ng lahat.
In the midst of not so good times
You stir and continue to inspire us
You taught us what's right, make our decisions our light
Well thank you, because of you...
Well thank you, because of you
Parents, friends, teachers, experiences, knowledge and talents. Lahat sila nandito para matuto tayo. God makes everything for a reason. And siguro sa zombie apocalypse na ito, gusti niya tayong makipaglaban. Maging malakas. God taught us to protect everyone even though we may not be close with them. They are our comrades.
Now we can stand tall... Do the best we can
We can reach up high... Hold the world in our hands
Our success before us... Reachable because of you
Now we can stand proud... And say thank you
Dahil kami na lang ang buhay ngayon sa grupo namin, gagawin namin ang aming makakaya para makamtan ang tunay naming pangarap. Dahil sa kanila, dahil sa paglalaban namin, maaabot na namin sa wakas ang nais naming mangyari. Ang nais naming maabot.
We all smile together as one
As we leave this school we've grown up
We all dream beyond
We all dream beyond
We all left our school with fear but despite that, we have grown up. Nag mature kaming lahat. Hindi na kami isip bata na umaasa mostly sa iba. Natuto na kaming lumaban para sa sarili namin. Hindi lang para sa sarili, para rin sa iba.
Continuing to deepen our faith
Promoting life as much as we can
A Louisan mindful at hart...
Transforming live until the end
Louisians until the end
Kahit anong mangyari, may tiwala kami sa isa't isa. May tiwala kami kay Diyos. Promoting life through protecting others. Transforming love through understanding everyone's feelings. Realizing that we are not experiencing this alone.
Now we can stand tall... Do the best we can
We can reach up high... Hold the world in our hands
Our success before us... Reachable because of you
Now we can stand proud... And say thank you
Hindi pa rin kami naka upo sa aming upuan. Niyakap namin ang isa't isa at tinuloy namin ang pagkakanta.
No matter what they say
We do the best we can
Even challenges may come our way
No matter what they say
We do the best we can
Still we made through because of you
Totoo nga. Kahit anong nangyari, ginawa namin ang lahat ng aming makakaya. Kahit napakahirap ang sitwasyon na nasa harapan namin. Nalampasan naming ito lahat dahil sa effort natin. Ginusto natin ito kaya lahat nito ay nangyari.
Now we can stand tall... Do the best we can
We can reach up high... Hold the world in our hands
Our success before us... Reachable because of you
Now we can stand proud... And dream beyond
Sa last linya ng song namin, I realized that we really do dream beyond. Lahat tayo inspired dahil sa pangarap natin. At sa pangyayaring ito, iisa lang ang pangarap namin bilang isang malaking grupo.
Pangarap naming makatakas sa sitwasyong ito. Mamatay man, o mabuhay. Kung mabuhay ka man, gawin mo ang nais mong gawin sa buhay. Kung mamatay ka man, dapat nakipaglaban ka kasi kung hindi, walang silbi ang pagkapatay mo. And I know that those who didn't make it, are watching us in Heaven right now. Smiling down at us, congratulating everyone for a job well done. For surviving every event.
Especially Josh. He wold really party for our success.
Umupo kaming lahat at napatingin ako sa bintana sa labas. I could clearly see the blue sky and the white clouds despite the bad experiences that we are having now. Nagulat pa ako dahil hinawakan ni Veon ang kamay ko. Agad akong napatingin sa kanya at inayos niya ang buhok ko gamit ang isa pa niyang kamay.
"Sheloah," sinabi niya ang pangalan ko at nakatitig lang ako sa kanya. Mas nagulat ako dahil hinalikan niya ang forehead ko at biglang bumilis ang puso ko. "Nakakainis ka," sabi niya sa akin at bigla akong nagtaka.
"Anong ginawa ko?" tanong ko at tumawa lang siya.
He rested his forehead against mine. Unting galaw na lang at malapit na kaming magkiss. Ramdam ko na nagbu-blush ako kasi biglang uminit ang mukha ko. Tumawa ulit siya pero hindi pa rin kami naghihiwalay.
"Basta," sagot niya na lang sa tanong ko at himiwalay kami tsaka niya pinitik ang forehead ko. Inirapan ko na lang siya at tumingin ako sa bintana.
Ngayon papunta na kami sa Australia. Hindi ako makapaniwala na nalampasan namin ang lahat ng ito. Pero wala kami ngayon dito kung hindi kami lumaban. Kung hindi kami nagtulungan. Lahat ng ito effort namin. Ginusto namin ito.
Ginusto ito ng buong Army of True Salvation.
クリエイターの想い 
MysticAmy
MysticAmy At... tapos na ang Army of True Salvation. :) But don't worry, may epilogue pa bukas. ^^ Once posted na ang epilogue, official na natapos na ang story and I have an important announcement after. :)
Anyway, thanks for reading!
週次パワーステータス
-- 推薦
ランキング 
-- 推薦
チケット