章 17: Seventeen
Chapter 17
"Say ah."
Nakatingin lang kaming lahat kay Yerin na pinapakain si Rolly. Nakakatuwa, pero nakakaawa rin. Dahil para na talagang maiiyak si Rolly, namumula na ang kaniyang mukha. His viens are now waving in his neck.
"Can you do something?" Yna is really worried. We all were. But, how can I stop Yerin kung ganiyan na talaga siya?
Umiling ako sakanila bilang sagot. Narinig ko ang kanilang buntong-hininga. We failed. I'm sorry Rolly.
Napatingin kaming lahat ng tumunog ang phone ko. Ang baduy raw kasi pakinggan, dahil puro 'Annyeong' ng isang bata ang ringtone ko. Yumuko lang ako at nahihiyang ngumiti para makalabas.
"Hello?" Tanong ko sa kabilang linya pagkalabas ko. I don't know who it is, dahil unregistered number.
"Sister, it's me. If you don't have a class, maybe meet me here in Joloard Hotel?" Kumunot ang noo ko at tinignan uli ang number but, hindi ko talaga kilala.
"Oppa?" I want to make it clear, dahil hindi parin ako makapaniwala na nandito siya, at hindi man lang ako sinabihan. Especially my parents.
Narinig ko ang kaniyang halakhak sa kabilang linya. "Yes, it's me."
My brother's appearance are far from his personality. His appearance somewhat ressembles like a gangster who wants vengeance. But his personality is too sweet for his looks.
"How-- Why are you here? I'm really worried." I really sounded desperate. Nag-alala talaga ako.
"I'll tell you everything later. If you come." Napailing ako, does that count? Minsan talaga nakaka-inis ito. I'll just said na mamaya pa ako makakapunta. Is it really that important? Pumunta lang siya sa Pilipinas just to tell me something. I don't think it's good or bad news.
"Are you alright?" Ito ang bumungad na tanong ni Jeydon saakin, he's eyes darted on mine. Kahit matagal na kaming magkasama, hindi parin mawawala ang kaba sa puso ko.
Umiwas ako ng tingin at alanganin na ngumiti. I darted my eyes on Yerin who is still clinging to our poor Rolly. "Yes, I'm fine."
Nanlaki ang mata ko at doon na napatingin sakaniya ng naramdaman kong pagdampi ng kaniyang kamay sa aking noo. Bumuka ang bibig ko, but I'm out of words.
Nakitang kong ngumuso ito at tinignan ako ng seryoso. "Wala ka namang sakit." Inilapit niya ang kaniyang noo sa aking noo at idinampi ito.
I froze, ni hindi ko na magalaw ang aking katawan, pati na yata ang paghinga ko ay naapektuhan. My cheeks are burning up. Why is he so unpredictable?
Nang lumayo ito ay doon na ako nakahinga ng maluwag. "I'm fine, okay?" Ngumuti ako just to assure him. Magsasalita pa sana ito ay umalis na ako, it's just I don't want to burst out infront of him.
Linapitan ko si Yerin at hinila ang kaniyang buhok. This girl is getting me creeps. Dahil, it's okay to see her with his past lover but now? Hell nah.
Nang hindi parin ito tumigil ay napasigaw na ako. "Yerin!" She's really getting on my nerves.
Nakasimangot itong tumingin. "What?" Bulalas niyang tanong at pumikit-pikit pa ito.
Napailing ako, how I really hate when she's acting like that. Ayaw niyang mapahiwalay, when she's obsessed into.
I crossed my arms. "Our class may start soon. So, mind if I--?" Naputol ang aking pagsesermon nang hinalikan nito si Rolly sa pisngi.
All of them shrieked, including me. While Rolly cringed in disgust.
"What the hell?" Naibulaslas ko sakaniya, I can't even function my brain cells.
Tumayo ito at pinagpagan ang kaniyang black jeans at hinawakan ako sa aking braso. "Let's go. Just call me a cab. I can do it by myself." Ngumiti ito ng malapad, I saw a glint of sparkles in her eyes. She's really happy.
Napailing ako, at tinignan sila para makapag-paalam kami.
"He is so cute!" Hindi niya mapigilang tumili at sinasapak ang aking braso.
Napailing ako at hinawakan ang kaniyang kamay para tumigil. "Oppa is here."
Tumingin ito saakin na nanlalaki ang kaniyang mata. "Omo, really? So, why did he come here in the first place?" Pati rin siya ay naguguluhan kay Kuya.
Napabuntong-hininga ako. "Kaya nga samahan mo ko." Seryoso kong tugon. Pero nakita kong itinagilid ni Yerin ang kaniyang ulo, she did not understand it.
Napailing ako at tumingin sa aming dinaanan. "Please, just come with me."
I don't know, I can't even contact my parents in Korea. Kinakabahan ako, what if something's up? Hindi ko maiwasan na hindi mag-isip isip habang nagka-klase kami.
Minsan kasi si Kuya, ma-sekreto. He didn't want us to involve in his problems. Especially sa kaniyang work and private lives.
"Okay ka lang talaga?" Naramdaman kong lumapit ito saakin, I can sense it dahil umingay ang kaniyang armchair.
Sumimangot ako at lumayo sakaniya, pero lumapit uli ito. Ugh, he is so annoying.
"Ano ba?" Napataas ang isang kilay ko, I'm aware that my voice is not that loud pero napansin kong napatingin ang iilan saamin.
He puffed his cheeks na kinagawian na niya palagi. "Did I do something wrong?" His voice is soft and tender. Nagpapa-cute ba ito o ano? Because everyone is affected in his cuteness including me.
Nakonsensya tuloy ako kaya napailing ako at isinirado ang aking notebook, kaya pala tinatawag niya ako. Our Subject Teacher is not here at Absent narin si Rolly dahil yata na-trauma kanina.
"No, it's just-- something." I can't tell him with my problems. Especially, he's not mine. It's just Mutual Feelings for each other.
Tumayo ako dahil wala na rin naman akong gagawin doon, lalo na't pupuntahan ko muna si Yerin para samahan ako kay Kuya.
"Where are you going?" Napalingon ako kay Jeydon na nasa tabi ko na at may dala nang bag na nakasabit sa kaniyang isang balikat.
"May pupuntahan lang." Simpleng sagot ko. Ayaw ko kasing makaalam siya, it doesn't matter at all.
"Ihahatid na kit--" Hindi pa natapos ang sasabihin ni Jeydon ng may sumigaw sa aking pangalan.
My jaw dropped. Kumakaway pa ito at tumatalon. Yerin is standing outside the school, mukhang naiirita na yung guard dahil ang ingay niya.
"Magka-iba talaga kayo." Napa-iling nalang si Jeydon kaya tumango ako bilang sang-ayon. Ngayon lang niya napansin?
Nagmamadali akong pumunta kay Yerin, hindi ba siya nahiya? Everyone is watching her like a lunatic. Well, okay lang sa Korea since everyone knows about her. Our school is big but konti lang ang mga nag-aaral doon kaya alam na namin ang bawat-isa.
"Yerin, let's go." Hinawakan ko ang kamay ni Yerin at hinila ito. Ugh, nakakahiya ang pinanggagawa nang babaeng ito. Tumatawa pa ito habang hinihila ko.
Narinig namin na may pumito sa daan kaya natigilan kami.
Napatingin ako sa sasakyan, it's Jeydon. Ibinaba nito ang bintana at bumungad saamin ang maamong mukha nito. "Come on."
Iiling na sana ako pero bumitaw si Yerin sa aking paghawak sakaniya at pumasok sa likuran.
Darn, that girl. Pahamak sa lahat but I still love her.
Padabog akong pumasok sa front seat. "Pahamak." Bulong ko na nakasimangot.
I told Jeydon where to go, pero okay na siguro na sumakay ako dahil malayo pala talaga ang address ng hotel na binigay ni Kuya saakin.
"Anong gagawin niyo doon?" Takang tanong ni Jeydon but his eyes is still darted on the way.
I heard Yerin's cracks behind us. Napailing ako sa kabaliwan ni Yerin dahil kumakanta ito ng isang Classic Korean Song, if everyone heard her they think she came from a mental hospital lalo na't ibang language ito.
Nang nakarating na kami sa isang nalaking hotel, ay inihinto niya ito sa labas. "Sino pala ang pupuntahan mo?" His eyes are curious. Napabuntong hininga ako, should I tell him?
"Oh?" May tinuro si Yerin sa labas kaya napatingin kami roon. Napakunot pa ang noo ko dahil hindi ko alam kung ano ang tinuro ni Yerin sa labas.
Nakita kong may bitbit itong groceries. "Oppa!" Kahit hindi ako maririnig dahil nasa loob pa ako ay napasigaw ako sa tuwa. It's been really months, at madaming nagbago sa kaniyang appearance.
Nagmamadali akong lumabas halos matisod na ako sa aking ginagawa para lang malapitan siya.
"Oppa!" I shrieked, napatingin ang iilan saakin but hindi ko pinansin. I missed him so much!
"Tiana!" Umaliwalas ang kaniyang mukha ng makita ako, binaba niya ang kaniyang mga dala para lang mayakap ako.
Napahalakhak pa ako ng ini-angat niya ako sa ere. Napahinto ito at tumingon sa aking likuran.
"Your here, Yerin-ah." Ngumiti ito at ibinaba ako. Hindi parin mawala ang kaniyang hawak sa aking bewang.
Napatingin kami pareho ni Kuya sa likuran ni Yerin. Nakatingin ng masama si Jeydon sa kamay ni Kuya sa aking beywang. Namula ako, I think alam ko na ang kaniyang iniisip.
"Who's that?" Tanong ni Kuya saakin. Napatingin ako kay Kuya at kay Jeydon na masama parin ang tingin saamin.
Hinawakan ko ang kamay ni Kuya para lumayo at sabihan si Jeydon na si Kuya ito. Pero mas lalong hinigpitan ni Kuya ang pagka-hawak sakin.
"Your her?" Tanong ni Kuya at lumapit kami kay Jeydon, nahila pa ako dahil nakahawak parin ito. Para na akong maiiyak sa hiya. "Oppa." Bulong ko sakaniya, I almost pleaded.
"I'm her boyfriend." Taas noong pakilala ni Jeydon, napatampal kami pareho ni Yerin sa kaniyang sinabi. We both knew, it's difficult to tame my brother when his mad.
I felt my Brother became stiff. Nataranta ako bigla kaya napahawak ako sa kaniyang polo.
"Oppa, oppa. Do you have anything to say to me? Something important?" Pinandilatan ko ng mata si Kuya para tignan ako. Pero his eyes darted on to Jeydon na nakatingin lang rin ito sakaniya.
"Yah!" I reacted ng binitawan niya ako.
"Let's talk." Seryosong sabi nito kay Jeydon. Nagkatinginan kami ni Yerin, we both knew na hindi ito maganda.
週次パワーステータス
-- 推薦
ランキング 
-- 推薦
チケット