Bab 19: Chapter 19: A New Job.
Robert Pov*
Saktong alas singko ng makarating ako sa DNK. Isang oras akong naglakadlakad sa loob. Buti na lang hindi ako hinarangan ng bodyguard. Alam niyo kung bakit?
Ganito lang naman iyon.
Sumakay ako jeep ng 4:30 am. Ang aga diba? Baka ma traffic eh. Tapos saktong five nakarating ako rito. Bale tinanong ko lang naman kung saan ang opisina ni Ms. Director Jeon. Pero imbes na sagutin ang tanong ko, ang sabi ba naman.
"..."
Actually wala pala siyang sinabi. Nakatingin lang siya sa akin habang ang mga mata ay bagsak na sa sobrang kapuyatan. Kawawa naman. Paano kaya kung ganito ang trabaho ko rito?
Naku hindi pa naman ako sanay sa puyatan! Baka masisante lang ako! Sana naman may iba choices.
Grabe sobrang ganda rito sa loob. Para kang naglalakad sa hallway ng isang hotel dahil sa dark brown na kulay nito. Bawat sulok ay may ilaw at ang ganda ganda nito tingnan. Napadpad naman ao sa may lobby.. At grabe mapapanganga ka sa lahat ng mga poster ng sikat na mga artista!!!
Naroon rin sa isang malaking glass ang lahat ng mga trophies na nakapangalan kay Amber. Grabe ang galing niya naman!
Saan siya kumkuha ng inspirasyon sa ganyan? Eh mukha nga siyang laging may problema.
Muli akong nagaliw aliw para mahibang sa pag hihintay. Pero hindi na kinaya ng paa ko kaya naman naupo na ako sa isang maliit na couch sa lobby. Napahikap ako at napakamot ng noo. Bakit kaya ang antagal niya? Kung sa bagay sila may ari nito. Atleast hindi ako late! Hahahahaha!
ZZZZzzzzzzzzzzzz... Hindi na nakayanan ng mata ko at tuluyan na akong nahiga sa sofa....
"I don't know why my dad, hate those people. Mababait naman sila." sabi ng batang kalaro ko. Siya na ang sa tingin kong pinakamagandang bata rito. Mahaba at mala porselana ang kulay ng kanyang balat. Mas matangkad rin siya sa akin. At gustong gusto kong tinititigan ang mukha niya.
"Bakit naman ayaw ng daddy mo sa mga pulubi? Nandidiri siguro siya eh." sabi ko habang sabay naming kinakalka ang lupa, naisipan kasi naming ilibing rito ang mga laruang mahalaga sa amin. Time capsule kung tawagin.
"Ewan ko... baka.. Pero hindi kita hate ah!"
"Hindi naman ako pulubi eh!" nakangusong sagot ko sa kanya! Hilig niya talagang asarin ako!
"Joke lang! Ikaw na ang pinaka cute na.. na pulubi!" pang-aasar niya ulit bago pinisil ang pisngi gamit ang kamay niyang madumi!
"Yuck! Humpty! Ang dumi kaya ng kamay mo!" napanguso ulit ako at halos paiyak dahil sa kanya!
"Sus! Gusto mo naman na nipipisil ko pisngi mo eh! Crush mo ako eh! Huwag ka magpapapayat ha! Baka wala na akong mapisil at baka buto na ang mabale ko. Hahahahahaha!"
"Ang sama mo!" tinawanan niya lang ako at pinahidan pa ng putik ang pisngi ko na lalo konh kinainis! Pero ang kapalit nun ay ang magaganda niyang mga ngiti.
Amber Pov*
"Huy! Huy! Huy! Gising!" Inalog alog pa ni Jaja itong lalaking nakahiga. Wow, feel at home ha. Ginawa pang hotel itong lobby.
"Ha! Sino ka! Sino ka!!?" biglang sigaw niya an ikinagulat ng lahat nang narito sa paligid.
"Bakit ka natutulog dyan?" inis na tanong ko.
"Ah.. Sorry.. Nakatulog ako kakahintay... Pasensiya.. Hehehe.."
Hays. Tsk, kung di lang para kay Haraboji. Baka napakaladkad ko na sa guwradya ang lalaking ito.
"Ano ka ba okay lang yan! Walang problemang matulog dito! Hahahahaha, pag inabutan nga ako nga antok dyan na rin ako natutulog hahahahaha!!"
Si jaja.
Inirap ko silang dalawa at nauna ng maglakad. As ussual nakahilera na naman ang mga empleyado ko.
Panay bati lang sila at tango lang ang iginagawad ko.
" Hi! Good morning sa inyo! "
Sobrang saya niya ha? Ewan ko na lang kung sasaya ka pa sa magiging trabaho mo.
"Amber hindi ba sa opisina mo tayo pupunta?" takang tanong Ja ng lagpasan ko lang ang pinto ng opisina ko.
Magandang ihatid muna ang panauhin sa dapat niyang patunguhan. Lagot ka sa akin.
"Mauna ka na Ja, ako na ang magdadala sa kaniya sa trabaho niya." smile at him, and secretly smirked.
Hindi maitago sa mukha niya ang saya. Ok lang yan, dapat talagang masaya sa trabaho.
"Okay! Una na ako Robert ha!"
"Sige ..."
Tinalikuran ko silang dalawa ang naglakad muli.
"Ahh.. Pwede ko bang itanong kung anong trabaho ko? .. Hehehe..."
"Just wait .."
Robert Pov*
"Just wait.."
Ano ba naman yan! Pa tense naman to!? Kaasar! Na eexcite tuloy ako!
Tumigil siya sa isang pinto at binuksan iyon. Ito na nga iyon eh, hehehe... Ang sarap siguro maging empleyado dito tapos paupo upo ka lang smaibel chair! Hahahaha yon ba tawag don? Ay parang mali hahahaha!
Nai magine ko tuloy....
"Mr. Robert, ito na ang ibang files na pinabibigay ni Director Jeon, bigay mo daw agad kapag natapos mo na..." anang sexy ' ing babae sa akin bago unti unting lumapit. Kagat labi siya habang nakatitig sa akin...
"Sure..."
"Libre ka naman siguro mamaya diba??"
"Mmhh.."
"See yah..."
"Sure.."
Hinalikan niya ako sa labi at nakangis umalis.
"HOOOOOOOY!!!"
"Ay anak ng teteng!"
"ANO? KANINA PA KITA TINATAWAG? NAPAPAANO KA NA BA?"
Napakamot ako ng leeg sa sobrang kahihiyan. "Ahhh.. Hehehehe sorry sorry!"
"Lutang po ata siya Direk hahahahaha!"
"Ano nga po ulit yon?" nahihiyang tanong ko sa kaniya. Tanging inis ang rumereplek sa mukha niya.
Diyos ko, di pa nga ako nagsisimula! Parang uuwi agad ako ha? Robert tigil tigalan mo nga muna ang kahibangan! Maawa ka naman sa sarili mo! Kailangan mo ng trabaho!
" Den, dalhin mo na siya sa trabaho niya.."
Nangunot ang noo ko, "Ang akala ko ikaw ang magdadala sa akin sa trabaho ko?"
Tama bang itanong iyon! Bibig mo din eh! Parang gusto ko yatang tabasin ang bibig ko!?
"Tsk, ano ka gold?" sarkastolikong aniya. "Binigyan na kita ng trabaho pero ayaw kong makakarinig ng pag papasalamat sayo. Dahil hindi ko naman ginusto na ipasok ka rito, kaya huwag kang magrereklamo sa trabaho mo. Ayaw rin ko ng tatang* tang* rito, dahil hindi ko pinapatagal ang ganong uri tao rito sa kompanya ko. Naiintindihan mo?"
Tumango ako.
Lumapit siya sa akin, seryosong seryoso. Sa tindig niya kahit babae siyang tao at lalaki ako ay walang wala ang kasarian ko dahil sa sitwasyon ay mad lamang siya sa akin, siya ang amo at ako ang alipin. Sobrang taas niya at wala akong ibang gagawin kundi sundin ang mga utos niya at tanggapin ng buo ang mga salitang binibitawan niya.
"Siguraduhin mo lang na wala kang gagawin na ikakagalit ko, tandaan mo may atraso sa akin ang mahal mong kaibigan... At hinding hindi ko kakalimutan ang mga pinaggagagawa niya. Hindi siya nahing mabait sa akin, kaya hindi rin ako magiging mabait kahit pa sa mga konektado sa kaniya. Maliwanag? "
" O-oo.. Gusto ko lang talaga ng trabaho... Yon lang.. Wala akong masamang intensiyon. "
Tumango tango naman siya." Good. Den, ikaw na ang bahala sa kaniya."
"Okay Direk."
Tumango na lamang siya at akmang bubuksan muli ang pinto pero agad lumingon muli sa amin.
"At tigilan mo yang kakalipad ng isip mo. Stupid."
Ngumuso ako paglabas niya. Grabi naman to, hindi na ako magtataka kung hindi ko mabibilang kung ilang beses niya akong tatawaging tanga sa loob ng isang araw.
"Hi! Ako si Den!"
"Ahh, oo. Robert."
"Stay out ka ba?"
"Ahh, oo eh."
"Ahh mabuti naman..."
Ano na naman kaya ito? Parang may something?
"Ahmm, bakit? Anong ibig mong sabihin?"
Dahan dahan siyang naglakad sa akin at bumulong.
"Hindi mo kakayaning matulog dito!"
"Bakit?"
"May empleyado kasing namatay dito."
(0_0)!
"Dito... Mismo sa ceiling na to... Dito siya nagbigti.."
(0_0)!
"Minsan nga di ko kinakayang matulog dito, kaya lang wala akong magagawa.. Halos gabi gabi kasi maririnig ang iyak nung babae rito..."
(0_0)!
"Minsan nag rereplek pa yung mukha niya sa salamin sa ban---"
"OKAY NA, OKAY! Hindi ko naman tinatanong eh!"
"Ano ka ba naman brad! Sinasabi ko lang eh! Para aware ka!"
"Hays! Oo na sige..."
"Halika ka na samahan na kita sa trabaho mo! Huwag ka matakot ha!? Andito lang ako di kita iiwan. Hahahaha!"
Baliw.
Status Power Mingguan
-- Peringkat
Power 
-- Power
stone