Bab 6: Chapter 6

...Bumukas ang bahay ng magkasintahang pulis at charity lady at pumasok lahat sa loob ng bahay kasama ang tatlong batang pulubi kasama ang tatay nila na may sakit, at pagpasok ng salas, napasabi agad si Yuri sa nobya at kay Roxanne. "Guys, sinabi niya sa akin kanina sa sasakyan while driving at hindi kayo maniniwala kung papaano itong pulubing 'to natutong magsalita ng Inggles." Sabi ng pulis sabay na pinahiga ang tatay ng mga pobre sa sofa. "Oo nga my dear," sambit agad ni Joeceline, "papaano ka natutong magsalita ng English? At napakagaling mo! Talo mo pa kami!" dugtong pa ng dilag. "May mini-kindegaten school ba sa kalsada niyo mga iho?" tanong pa ni Roxanne sa mga pulubi. Napangiti lang tatlong pulubi at sumagot ang nakakatanda ng, "Wala naman," sambit nito, "basa-basa lang ng mga itinapong diyaryo sa basurahan at pakinig-kinig lang sa mga salita mula sa paligid kaya hayan... Natuto lang din." dugtong ng pulubi. "Sa katunayan po, si kuya lang naman ang medyo mahilig magbasa sa aming tatlo kaya natiyemohan lang..." sabi pa ng ikalawang pulubi. "Galing mo kanina do'n, hanep ka kuya!" sabi ng bunsong pulubi. Napangiti lang sina Joecel, Yuri at Roxanne sa mga bata. "Pero, mga bata, huwag niyo ng gagawin iyon, ang pumatol sa nakaktanda... bad 'yon." Sabi ni Roxanne. Napsagot ang eldest beggar ng, "Hindi po. 'Kita naman natin kanina, lalapitan na niya tayo mukhang sasaktan pa niya si tatay at tayo din mismo dahil natamaan lang siya ng sipon, magagalit na siya agad... di ba bad din 'yon? Isang pahid ko lang naman ng tuwalya mawawala din naman agad ang wet booger sa long sleeves niya." Sagot ng pulubi. Napatango at napangiti lalo ang pulis ang charity lady at ang Roxcell mobile president. Napasaya silang tatlo ng magkakapatid na mga pulubi dahil parang binigyan sila ng mga ito ng napakaraming food for thoughts at healthy quotation. "Maraming salamat at nakita namin kayo. Npasaya niyo kaming tatlo." Sabi ni Joeceline sa magkakapatid. "Teka muna," sambit bigla ng pulis, "anong mga pangalan niyo?" dugting nito. "Oo nga pala," sabi pa ng charity lady, "anong mga names niyo?" dugtong ng dlalaga. Napatayo na parang mga military ang tatlong pobre at nagpakilala sila ng kanilang mga sarili. Unang nag-introduce ng kanyang sarili ay ang bunso. "Ako po si Raffy de la Cruz. 4 years old. The youngest. Cute and humble" sabi nito. Napangiti ulit ang tatlong matatanda. "I'm Gabby po. 5 years old. Not so young but not so old. Cute and modest." Sabi naman ng pangalawang pulubi. Napangiti lalo ang pulis at ang charity lady ngunit napatawa na si Roxanne. "Mukhang obvious naman na ako po ang eldest sa aming tatlo." Sabi ng matapang na kuya ng dalawang pobre. "Ako nga po ang eldest sa aming tatlo. I'm Mickey. 6 years of age. Handsome yet calm." Dugtong pa ng bata. Natawa na ang tatlong matatanda sa pagpapakilalanila ng kanilang mga sarili gamit ang lingguwaheng Inggles. "Gosh! Ang galing niyong mag-English! Puwede na kayo maging call center agents sa kompanya ko!" sabi ni Roxie sabay ngiti. "Daig niyo pa ang mga batang nag-aaral sa paaralan sa pagsasalita niyo ng English." Sabi naman ni Joeceline. "Even I, who has an American breed of blood is so amused and amazed with you guys. Very well done. Congratulations." Sabi pa ng pulis. Napasabi agad ng sabay tatlong magkakapatid sa deputy ng, "Thank you sir." At napatawa ang tatlong matatanda at kahit silang tatlong magkakapatid ay natawa din... Ilang segundos lang ay tumunog ang alarm mula sa cell phone ni Roxanne at agad namang tinern-off ng dilag ang mobile nito. "It's almost 9 na. Babalik muna ako ulit guys sa kompanya. I have to work pa, dami pang dapat gawin eh." Sabi ni Roxanne sa magkasintahan. "Sure ka? Kani-kanina lang , nasalamuha na naman natin ang demonyong 'yon, at baka andiyan lang 'yan sa paligid." Sabi ni Joeceline. "Hindi. Kaya ko 'to. Trabaho ko 'to eh. Ayoko namang mawala 'to dahil lang sa isang hamak na demonyo." Sagot ni Roxanne. Nagsalita bigla si Mickey. "Tama po si ate. Don't be scared. With God you're already brave." Sabi ng bata. Npangiti ang tatlong matatanda sa sinabi ng pobe. At lumakad na si Roxanne palabas ng bahay. "Oh sha, alis na 'ko. Ang tatlong bata at ang kanilang tatay ha, Joeceline, bantayan mo." Sabi ni Roxie sa kaibigan. "Oo. Babantayan ko sila. Ikaw, bantayan mo ang sarili mo." Sagot ni Joecel. "Of course I will." Sagot naman ni Roxanne sabay lakad papasok ng sasakyan nito. Pinaandar na ni Roxanne ang BMW nito at nasimula ng bumiyahe. "Yuri! bantayan mo din nobya mo!" sigaw ngi Roxie habang nagda-drive palabas ng garahe. "Certainly." sabay senyas si Yuri kay Roxanne ng 'approve' sign. At umalis na nga ang itong si Roxie sakay ang kanyang sasakyan papunta sa kanyang mobile company... Ilang segundo lang, tumunog din ang cellphone ni deputy Hanzo at may natanggap itong text galing sa pulisya. "Oh no," sambit ng pulis habang binabasa ang text sa cellphone nito, "pinapapunta na ako ni sheriff Von sa station. Kanina pa raw niya 'ko hinahanap para magtrabaho pero wala daw ako do'n." dugtong pa ng diputado. "Edi, punta ka kana do'n. Sa bagay, you've been guarding me for so long. Para ka ng tanod ko." Sagot ng nobya. Napangiti si yuri, "Well as far as I know, that's my responsibility as your personal sweetheart," sabi ng Yuri, sabay ngiti itong si Joeceline, "At alam naman nating, hindi lang simpleng criminal ang kalaban natin ngayon, paano kung mapahamak ka ulit? Dahil wala ako sa tabi mo..." dugtong pa ng pulis. Hinawakan ni Joecel ang mga kamay ng kasintahan sabay sabi ng, "I will be okay. Marami naman akong mga kasamang mga trabahador dito sa bahay at sa charity base natin, at besides, 'yang kalaban natin takot 'yan sa Panginoon at maraming maka-Diyos sa himpilan natin. Isang dasal lang natin sa Kanya, iyang kaaway natin ay hindi na magtatangkang lumapit pa..." sabi pa ng nobya. "I second that motion." Sambit pa ni Mickey. Napangiti ang pulis at sumg-ayon din sa sinabi ng nobya. "All right, pero, 'pag dumating ang diyablong 'yon, at magtangkang manakit ulit sa'yo at sa mga kasama mo dito, tawagan mo lang ako ulit sa station, okay ba 'yon?" sabi ng nobyo. "Oo naman." Sagot ng dilag. At hinalikan ni Joeceline si Yuri sa pisngi at ganoon din ang pulis sa nobya, sabay bigay kay Joecel ng isang mini-pistol at inilagay ito sa bulsa ng girlfriend. Napangiti ang dalaga dahil mahal talaga siya ng nobyo dahil binigyan pa siya nito ng baril para sa kaligtasan nito... Lumabas ng bahay si deputy Hanzo at lumakad papasok ng sasakyan. Pinaandar ng binata ang deputy car at naghanda ng mag-drive. Sumenyas si Yuri mula sa kanyang sasakyan ng, 'Call me' sa kasintahan. Napatango ang dalaga at napangiti. At bumyahe na ang pulis papunta sa police station... tumalikod itong dilag ng nakangiti at napansin siya ng nakangiti ring magkakapatid. "Ano? Ba't napapangiti kayo?" tanong ng charity lady sa tatlong paslit. "Kinikilig kayo 'no?" tanong ni Raffy. Napangiti lalo ang dalaga. "Kilig to the max si ate oh." Sabi pa ni Gabby. "Oy! Hindi ah," sagot ni Joecel, "Konti lang..." dugtong nito. Napatawa ang mga bata sa dalaga. "Ilabas niyo lang 'yan 'te! Normal lang naman 'yan." Sabi ni Mickey. Hindi makapaniwala si Joeceline sa mga batang pobre na kasama nito. "Ay, ewan ko sa inyo... Anong gusto niyong kainin, papakainin ko kayo at si tatay niyo." Sabi ng dilag. At napangiti ang tatlong bata at halatang gutom nga ang mga ito. "One hot burger... please." Sambit ni Raffy. "Me too." Dugtong ng dalawang kuya nito. "Right away... sirs." Sambit ng charity lady at napatawa lang ito sa magkakapatid at napapunta agad ito sa kusina at nagluto ng hamburger sa mga bata...