Bab 1027: 1027

บทที่ 1027 : นักตอกหน้ามืออาชีพ!

อารมณ์ที่เจืออยู่ในเสียงร้องท่อนสุดท้ายของโจ๊กเกอร์ ทำให้หลายคนสะกดความรู้สึกต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว!

บางคนร้องไห้โฮ!

บางคนพยายามกลั้นน้ำตา!

พวกเขาเข้าใจแล้ว ในเนื้อเพลงที่เรียกน้ำตาของผู้คนทั้งหลาย โจ๊กเกอร์ไม่ได้ร้องว่า ‘รักเธอจริงๆ’ ไม่ใช่ ‘จะบอกให้ว่าฉันรักเธอมาก’ และไม่ใช่ ‘รู้ไหมว่าฉันรักเธอ’ โจ๊กเกอร์ร้องว่า—‘โปรดให้ผม ได้บอก ว่ารักเธอจริงๆ’!

โปรดให้ผม!

นี่ไม่เหมือนกับ ‘จะบอกให้’ เลยแม้แต่น้อย!

และไม่เหมือนกับ ‘ขอบอก’ เลยเช่นกัน!

โปรดอนุญาต คำคำนี้เจือไว้ทั้งการขอโทษและความสำนึกเสียใจ!

โดยเฉพาะท่อนสุดท้ายที่โจ๊กเกอร์ร้องปากเปล่า เขายกไมค์ขึ้นมาสองครั้ง แต่กลับไม่ได้เปล่งเสียงร้องออกมา หากแต่ลดไมค์ลง จวบจนยกไมค์ขึ้นมาเป็นครั้งที่สาม โจ๊กเกอร์จึงเปล่งเสียงออกมาได้! ทั้งความรู้สึกพยายาม ความสำนึกเสียใจ ความในใจของคนทั้งประเทศนั้น ได้ระเบิดออกมาอย่างท่วมท้นในเวลานี้ นี่มันเหนือกว่าประเด็นเรื่องเทคนิคการร้องอะไรแล้ว เป็นความรู้สึกที่เหนือขึ้นไปอีกขั้น!

ปราศจากซึ่งการเสแสร้ง!

ไม่ใช่เพียงแค่การแสดง!

ช่างเป็นธรรมชาตินัก!