บทที่ 46 เรตติ้งระเบิดอีกครั้ง!
*************************************
วันอาทิตย์
ตามประกาศของสถานี วันนี้จะเป็นวันออกอากาศวันสุดท้ายของรายการ ‘จากวัยชราสู่วัยเยาว์’ ถือว่าปิดฉากรายการเก่าที่มีมานานหลายปี
บอร์ดข้อความมีผู้ฟังเข้ามาโพสต์ไม่หยุดหย่อน
“ห้ามยุบรายการนะ!”
“ใช่แล้ว ห้ามหยุดออกอากาศด้วย ได้ยินไหม!?”
“รู้ไหมว่าบ้านฉันทั้งแปดคนรอฟังอยู่!”
“ถ้ายุบรายการ ฉันจะไปทุบกระจกสถานีแก เชื่อรึเปล่า ไอ้เวรเอ๊ย!?”
จดหมายจากผู้ฟังที่จางเย่รับมาในตอนเช้าก็ร่ำร้องแบบเดียวกัน แต่จางเย่ไม่ได้ตอบ เพราะไม่รู้จะตอบยังไง ทุกอย่างคงอยู่ที่ฟ้าลิขิตแล้ว
อาจารย์เฝิงหอบของเข้ามา เป็นเอกสารเกษียณอายุงานทั้งหมด
หวังเสียวเหม่ยทักทายอย่างสุภาพ “คุณอาเฝิง จัดการเรื่องเรียบร้อยแล้วหรือคะ?”
“เพิ่งจะเสร็จนี่แหละ” อาจารย์เฝิงถอนใจ “ใจฉันยังไม่พร้อมเลย”
บรรณาธิการอาวุโสอีกผู้หนึ่งเอ่ยกับอาจารย์เฝิง “เหล่าเฝิง ไปกินข้าวกันเถอะเย็นนี้”
แต่อาจารย์เฝิงโบกมือ “ไม่ต้องหรอก ฉันยังไม่คิดจะไปตอนนี้ หึๆ ยังอยากจะอยู่ต่ออีกวันสองวัน ช่วยอาจารย์จางน้อยถ่อเรือให้ถึงฝั่ง”