บทที่ 141 : หาแฟนให้จางเย่
__________________________________________________
วันอาทิตย์
เริ่มเช้าวันใหม่
จางเย่รู้สึกตัวตื่นเพราะความเจ็บปวด ยังไม่ทันลืมตา เขาก็กรีดร้องโหยหวนออกมา หลังจากลืมตาขึ้นมองจึงเห็นเหราอ้ายหมิ่นกำลังทายาให้อยู่ข้างเตียง
"อย่าดิ้น!" เหราอ้ายหมิ่นดุ
จางเย่ร้องลั่น "รีบปล่อยมือนะ! เจ็บ เจ็บ เจ็บ!"
เหราอ้ายหมิ่นแผดเสียง "อยู่นิ่งๆ! จวนจะเสร็จแล้ว!"
เฉินเฉินตื่นแล้วเช่นกัน เธอหัวเราะหึๆ อยู่บนเตียง ยัยเด็กน้อยนี่หัวเราะเยาะเขาอีกแล้ว!
จางเย่คร้านจะสนใจ เขาเป็นพวกรักชีวิตทั้งยังกลัวเจ็บจึงสนใจแต่ตัวเอง ก่อนกรีดร้องเสียงหลง "เบาหน่อย เบาเบ๊าาา ผมเจ็บจะตายอยู่แล้ว โอ๊ย โอ๊ย! วิญญาณจะออกจากร่างแล้ว!"
ทาเสร็จเหราอ้ายหมิ่นก็ตีเข้าให้ "เอาล่ะ เสร็จแล้ว"
จางเย่นอนเหงื่อแตกพลั่กบนเตียง "ผมขยับตัวไม่ไหวแล้ว ต้องตายแน่เลย!"
เหราอ้ายหมิ่นตบต้นขาของจางเย่อย่างหมดความอดทน "อย่ามาทำตัวสำออยใส่เหล่าเหนียงนะ! บาดแผลก็เริ่มสมานแล้ว แค่อย่ายกของหนักเป็นใช้ได้ ลุกขึ้นได้แล้ว เร็วๆ เข้า!"
จางเย่โอดครวญ "มีข้าวเช้าป่าว? ถ้ามีข้าวเช้าผมจะยอมลุก"