บทที่ 95 : นายไปเปลี่ยนคนมา!
ด้านบนของสถานีโทรทัศน์นครหลวง
เนื่องจากวันนี้เป็นวันชาติจึงไม่มีคนมาทำงานมากนัก อย่างไรก็ตาม จำนวนคนที่ทำงานอยู่ไม่มากนี้ก็ยังมากกว่าสำนักงานของวงการอื่นหลายเท่าตัวเลยทีเดียว เพราะว่าที่นี่เป็นสถานีโทรทัศน์ ความหนาแน่นของคนจึงคล้ายกับซูเปอร์มาร์เก็ตหรือห้างสรรพสินค้า พวกพนักงานต่างยุ่งกันมากในช่วงนี้ เหล่าพนักงานที่กำลังทำโอทีอยู่ไม่ห่างจากจางเย่มากนักมองไปยังชายหนุ่ม
“นี่มันเสียงอะไรกันน่ะเมื่อกี้?”
“ฉันก็ได้ยินเหมือนกัน เสียงเหมือนกับกระดูกลั่นเลย”
“ผู้ชายที่อยู่ตรงนั้นมาสัมภาษณ์เหรอ? เมื่อกี้เขาทำอะไรน่ะ?”
“นั่นน่ะสิ ทำไมเสียงดังขนาดนั้นกัน? ลอกคราบหรือไงกัน?”
สองสามคนพูดคุยกันขณะชี้นิ้วมาทางจางเย่ พวกเขาต่างรู้สึกว่าจางเย่แปลกประหลาดนัก
ความจริงแล้วหากมองดีๆ จางเย่ก็ ‘ลอกคราบ’ มาจริงๆ นั่นแหละ ตอนนี้ชายหนุ่มสูง 171 ซม. หากเขาใส่รองเท้าเสริมความสูงที่เพิ่งซื้อมา แล้วลองประเมินด้วยสายตาแบบไม่ต้องใช้ไม้บรรทัดวัดก็จะได้ที่ 178 ซ.ม. เตี้ยกว่าที่หวังสุ่ยซินบอกไว้เพียงสองเซนติเมตร