บทที่ 155 : ‘คำสารภาพ’ ของจางเย่!
ยามบ่าย
ที่สถานีตำรวจ
พระอาทิตย์กำลังส่องแสงแผดเผาเหนือศีรษะ แต่กลับไม่ร้อนนักเพราะเป็นฤดูใบไม้ร่วง
ในห้องมืดแคบ จางเย่กลับค่อนข้างสุขสบายมาก ไม่ได้รับรู้เลยว่าตอนนี้โลกออนไลน์ปั่นป่วนกันขนาดไหน ชายหนุ่มนั่งกินอาหารของตัวเอง มีไก่ผัดถั่วลิสง ปลิงทะเลผัดต้นหอม เต้าหู้คลุกต้นหอมซอย แล้วก็น้ำซุปเผ็ดเปรี้ยวถ้วยหนึ่ง[1] เป็นชุดกับข้าวสามน้ำซุปหนึ่งของแท้ ทั้งหมดนี้เป็นอาหารที่ตำรวจหญิงสั่งคนไปซื้อมาให้เขา
“อาหารรสชาติใช้ได้ไหมอาจารย์จาง?” ตำรวจหญิงถาม
“ดีเลย ต้องขอบคุณแล้ว” จางเย่กล่าวขอบคุณไป
“ด้วยความยินดี ลองน้ำซุปนี่สิคะ” ตำรวจหญิงยื่นน้ำซุปให้ชายหนุ่ม