บทที่ 1134 : ชนะแล้ว!
กะทันหันเกินไปแล้ว!
หมากตานี้ของจางเย่กะทันหันมากจริงๆ!
เมื่อทุกคนคิดว่าจางเย่หมดหนทาง คิดว่าเขาพ่ายแพ้การแข่งแล้วแน่นอน จางเย่ก็พลันวางหมากลงไปเม็ดหนึ่ง ทันใดนั้นเหล่าผู้ชมทางหน้าจอก็เห็นเฉินอิงกระโดดขึ้นมาตะโกนเสียงดัง!
หัตถ์เทวะ?
หัตถ์เทวะอะไร?
ทุกคนตกใจจนโง่งมแล้ว!
นายแค่วางหมากผิดหรือเปล่า?
ไม่ใช่ว่าจบเห่แล้วเหรอ?
ไม่ใช่ว่าจางเย่พ่ายแพ้แล้วเหรอ?
คนที่มาชมดูความครึกครื้นล้วนไม่เข้าใจ แม้แต่เหล่านักเล่นหมากล้อมที่เล่นหมากเป็นในนาทีนั้นก็ยังมองไม่ออก ระดับฝีมือของพวกเขายังห่างชั้นอีกไกล!
แต่ว่านักเล่นหมากล้อมมืออาชีพล้วนวุ่นวายไปหมดแล้ว!
หูเลี่ยงเอ่ยด้วยความงุนงง "อะไรน่ะ?"
สวีหานเอ่ย "นี่ นี่เป็นไปได้เหรอ?"
ทุกคนจ้องหน้าจออย่างเอาเป็นเอาตาย แทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง!
ทันใดนั้นเอง อู๋ฉางเหอก็คำรามลั่น "เป็นไปได้!"
ซ่านตงเหอเองก็ครางออกมา "เป็นไปได้! เป็นไปได้จริงๆ!"
สวรรค์!
หัตถ์เทวะ!
มารดามันนี่เป็นหัตถ์เทวะจริงๆ!
หลังงุนงงกันพักหนึ่งในห้องชมการแข่งก็ระเบิดเสียงกรีดร้อง!
"อ๊าๆๆๆ!"
"สวรรค์!"
"แม่ง!"
"รองศาสตราจารย์จางเขา…"