บทที่ 1188 : ยกพวกตีกัน (ท้าย)
ช่วงเย็น
พระอาทิตย์เพิ่งตกดิน ท้องฟ้าจึงยังไม่มืดสนิท
ด้านนอกร้านอาหารบรรยากาศสุดหรูที่อยู่ห่างไกลแห่งหนึ่ง มีรถยนต์สี่ห้าคันขับเข้ามาจอดอย่างรวดเร็ว เมื่อเปิดประตูรถก็มีกลุ่มคนกว่ายี่สิบกว่าคนก้าวลงมา!
จางเย่ถามเสียงเย็น “ที่นี่ใช่ไหม?”
หูเฟยเฟยดึงเขาไว้ “อย่าไปนะ อย่าไปเลย!”
ต่งซานซานจ้องมองเธอ “เธออยากให้เขาตบตีเธอตลอดชีวิตเหรอ?”
“ฉันอยากหย่า ฉัน...ฉันกำลังหาทางอยู่” หูเฟยเฟยพูด
หวังเฮ่อ “เธอควรหย่าตั้งนานแล้ว”
หูเฟยเฟย “พวกเธออย่าสนใจเลย โดยเฉพาะจางเย่ ซานซาน ยังมีอิ่งอี๋ พวกเธอเป็นดาราดังแล้ว เรื่องนี้ให้ฉันจัดการเอง ถ้านักข่าวมา พวกเธอก็จบสิ้นกันพอดี!”
จางเย่หัวเราะเยียบเย็น “อย่างกับเรื่องแบบนี้ฉันไม่เคยทำมาก่อน มีครั้งไหนบ้างที่ฉันจบสิ้นกัน?”
หวังเฮ่อ “ถูกต้อง มากับจางเอ้อร์ไม่ต้องกลัว เขามีประสบการณ์เรื่องแบบนี้ดี!”
หูเฟยเฟย “แต่ฝั่งพวกเขามีคนเยอะมากนะ!”
จางเย่ถาม “มีกี่คน?”
หูเฟยเฟยตอบ “เยอะมาก ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”
ต่งซานซานพูดอย่างหนักแน่น “เธอไม่ต้องกังวล เรื่องนี้ให้พวกเราจัดการเอง!”