Bab 261: 0261

บทที่ 261

________________________________________________________________

ห้องนั่งเล่น

ดึกแล้ว

แสงจันทร์กระจ่าง ลอดผ่านม่านหน้าต่างเข้ามาข้างใน

ต่งซานซานออกแรงผลักจางเย่ที่กำลังทำรุ่มร่าม

ปึก!

เรือนผมที่ดัดเป็นลอนตกลงมาปรกด้านข้าง

ที่มัดผมของต่งซานซานเลื่อนจากกลางศีรษะลงมาที่หัวไหล่ของจางเย่

จางเย่เย็นๆ คันๆ ข้างลำคอทันที พอหันไปมองเห็นเป็นลอนผมที่ยังไม่แห้งดีนักทิ้งตัวลงมา ชายหนุ่มลอบกลืนน้ำลายเหนียวหนืดดังอึก ก่อนเธอจะขยับตัวอีกครั้ง

ภาพยนตร์ยังคงฉายอยู่ มีเพียงเสียงจากโทรทัศน์ที่ดังขึ้น

บนจอฉายภาพชายหนุ่มหญิงสาวนั่งอยู่บนรถไฟที่กำลังเคลื่อนตัว ทั้งสองมองตาแล้วยิ้มให้กัน กุมสองมือเบาๆ ฉากหลังเป็นทิวทัศน์นอกรถไฟกว้างสุดสายตา

บรรยากาศพร้อม

เสียงเพลงค่อยๆ ดังขึ้น บรรยากาศแปลกๆ ในบ้านพลันยิ่งสูงขึ้น

ต่งซานซานหันมามองเขา "จะดูหนังต่อไหม?"

"ดูสิ" จางเย่กระแอม

"งั้นก็ตั้งใจดูสิ" ต่งซานซานพูดยิ้มๆ

จางเย่เห็นรอยยิ้มของเธอก็รู้ทันทีว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

ต่งซานซานขยับมือแต่ไม่ได้ชักมือหนี ท่าทางนั่งไม่ถนัด เลยขยับมือมาวางลงบนโซฟาแทน