Bab 55: 0055

บทที่ 54 งานชุมนุมบทกวีเทศกาลไหว้พระจันทร์!

ช่วงเช้า

อากาศไม่ค่อยดี ฟ้าครึ้มหมอก

จางเย่มาถึงที่แผนก ก่อนเดินเข้าไปเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นแม่ของเขาเองที่โทรมา

“ลูก”

“อ๋อ แม่”

“ไหว้พระจันทร์แล้วจะกลับบ้านหรือเปล่า?”

“กลับไม่ได้ ผมต้องทำโอทีน่ะ”

“โอทีวันหยุดเนี่ยนะ? งั้นตอนค่ำล่ะว่างมั้ย?”

“คืนนี้น่าจะว่างครับ ผมกลับแหละถ้างานเสร็จ”

“ไม่ต้องมาที่บ้านล่ะ ตรงไปบ้านยายได้เลย พวกญาติๆ จะไปกันหมด พอได้ยินว่าลูกเริ่มดัง พวกลูกพี่ลูกน้องหญิงของลูกก็ร่ำร้องอยากเจอ”

“ได้ครับ งั้นผมจะพยายามไปเร็วหน่อยละกัน”

“ห้ามลืมนะ หน้าแม่ขึ้นอยู่กับลูกแล้วคืนนี้!”

“หน้าอะไร? ญาติกันทั้งนั้น นี่แม่เอาผมไปคุยโม้อีกแล้วเหรอ?”

“ไม่รู้แหละ ยังไงก็ซื้อของมาเยอะหน่อยล่ะ อย่าขี้เหนียวนัก ของแพงก็ซื้อมามั่ง แกน่ะดังแล้วอย่าให้เสียหน้าแม่เชียวล่ะ วางหูแล้วนะ”

ตื๊ดๆๆ แล้วก็ตัดสายไป

จางเย่ยิ้มเจื่อน แม่ของเขาไม่มีข้อเสียอะไรนอกจากชอบคุยโม้โอ้อวด ที่จริงจางเย่ก็ยอมรับว่าเขารับนิสัยนี้มาจากแม่ แต่ก็ไม่เคยคิดว่ามันเป็นข้อเสีย! ชีวิตก่อนของเขาก็พิสูจน์มาแล้ว

ขี้โม้นี่ผิดหรือเปล่า? ไม่ผิด!