Bab 22: XXI
๐๐ช๐ฏ๐ฅ๐ช...
๐๐ช๐ฏ๐ฅ๐ช. ๐๐ช๐ฏ๐ฅ๐ช. ๐๐ช๐ฏ๐ฅ๐ช.
๐๐ฏ๐ฐ'๐ฏ๐จ ๐ช๐ฃ๐ช๐จ-๐ด๐ข๐ฃ๐ช๐ฉ๐ช๐ฏ ๐ฏ๐ช๐ต๐ฐ?
Nagsimulang maramdaman ni Maia ang paninikip ng kaniyang dibdib at lalamunan. Bumibilis ang kaniyang paghinga at halos siya ay pagpawisan ng malagkit.
Lumunok siya at sa kabila ng panlalabo ng kaniyang mga mata, ay muli niyang binasa ang mga nakasulat sa mga aklat tungkol sa katawan at kaluluwa na kaniyang nakita at kasalukuyang nakabuklat sa sahig ng silid-aklatan kung saan siya nakaupo.
"...๐ฎ๐จ๐ข ๐ต๐ข๐ฐ๐ฏ๐จ ๐ฎ๐ข๐บ ๐ฌ๐ข๐ญ๐ข๐ฉ๐ข๐ต๐ช ๐ญ๐ข๐ฎ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ข๐ญ๐ถ๐ญ๐ถ๐ธ๐ข ๐ข๐บ ๐ฃ๐ช๐ฉ๐ช๐ณ๐ข...."
"...๐ฏ๐ข๐ฃ๐ถ๐ฃ๐ถ๐ฉ๐ข๐บ ๐ญ๐ข๐ฎ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฏ๐จ ๐ช๐ด๐ข ๐ฉ๐ข๐ฏ๐จ๐จ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฅ๐ข๐ญ๐ข๐ธ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฅ๐ฆ๐ฌ๐ข๐ฅ๐ข..."
"...๐ธ๐ข๐ญ๐ข๐ฏ๐จ ๐ต๐ช๐บ๐ข๐ฌ ๐ฏ๐ข ๐ฑ๐ข๐ญ๐ช๐ธ๐ข๐ฏ๐ข๐จ ๐ด๐ข ๐ด๐ข๐ฏ๐ฉ๐ช ๐ข๐ต ๐ญ๐ถ๐ฏ๐ข๐ด..."
"...๐ข๐บ๐ฐ๐ฏ ๐ด๐ข ๐ฑ๐ข๐จ-๐ข๐ข๐ณ๐ข๐ญ, ๐ฎ๐ข๐ข๐ข๐ณ๐ช๐ฏ๐จ ๐ด๐ข๐ฏ๐ฉ๐ช ๐ฏ๐จ ๐ฎ๐ข๐ฉ๐ช๐ฌ๐ข ๐ฏ๐จ๐ถ๐ฏ๐ช๐ต ๐ธ๐ข๐ญ๐ข ๐ฑ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฑ๐ข๐ต๐ถ๐ฏ๐ข๐บ ๐ข๐ต..."
"...๐ด๐ช๐ต๐ธ๐ข๐ด๐บ๐ฐ๐ฏ๐จ ๐ฏ๐จ... ..๐ฅ๐ข๐ญ๐ข๐ธ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ข๐ญ๐ถ๐ญ๐ถ๐ธ๐ข ๐ด๐ข ๐ช๐ด๐ข๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ข๐ต๐ข๐ธ๐ข๐ฏ..."
"...๐ช๐ฎ๐ฑ๐ฐ๐ด๐ช๐ฃ๐ญ๐ฆ ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฑ๐ข๐จ๐ด๐ข๐ด๐ข๐ฎ๐ข ๐ฏ๐จ ๐ฅ๐ข๐ญ๐ข๐ธ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฎ๐ข๐จ๐ฌ๐ข๐ช๐ฃ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ข๐ญ๐ถ๐ญ๐ถ๐ธ๐ข..."
"...๐ฏ๐ข๐จ๐ฅ๐ถ๐ฅ๐ถ๐ญ๐ฐ๐ต ๐ฏ๐จ ๐ฑ๐ข๐จ๐ฌ๐ข๐ฃ๐ข๐ญ๐ช๐ธ ๐ฐ ๐ฑ๐ข๐จ๐ฌ๐ข๐ธ๐ข๐ญ๐ข ๐ด๐ข ๐ด๐ข๐ณ๐ช๐ญ๐ช."
"...๐ฑ๐ข๐จ-๐ข๐ฏ๐จ๐ฌ๐ช๐ฏ ๐ฏ๐จ ๐ช๐ฃ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ข๐ญ๐ถ๐ญ๐ถ๐ธ๐ข ๐ด๐ข ๐ช๐ด๐ข๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ข๐ต๐ข๐ธ๐ข๐ฏ..."
"...๐ข๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ข๐ต๐ข๐ธ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฎ๐ข๐บ ๐ช๐ฃ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ข๐ญ๐ถ๐ญ๐ถ๐ธ๐ข ๐ข๐บ ๐ฎ๐ข๐ฎ๐ข๐ต๐ข๐บ ๐ด๐ข ๐ญ๐ฐ๐ฐ๐ฃ ๐ฏ๐จ ๐ต๐ข๐ต๐ญ๐ฐ ๐ฉ๐ข๐ฏ๐จ๐จ๐ข๐ฏ๐จ ๐ข๐ฏ๐ช๐ฎ ๐ฏ๐ข ๐ฃ๐ถ๐ธ๐ข๐ฏ..."
Malakas na pinakawalan niya ang hingang hindi niya namalayan na kaniyang pinipigilan habang awtomatikong humawak ang isa niyang kamay sa kaniyang dibdib. Muli niyang tinignan ang aklat na nagsasabi na imposible ang pagkakaroon ng dalawang magkaibang kaluluwa sa isang katawan at kung paanong hindi tatagal ang katawang may ibang kaluluwa... na lalong nagpalalim at nagpabigat sa kaniyang paghinga na tila siya ay nasa karagatan at nalulunod. Paupo siyang umatras palayo sa mga aklat hanggang sa bumangga siya sa isang istante. At gamit ang istanteng iyon na pang-suporta, pinilit niya ang sarili na tumayo.
Ngunit natigilan siya at ibinaba ang tingin sa mga nakakalat na aklat. "Tama, h-hindi... hindi ko m-maaaring i... i-iwan ang mga ito," sambit niya sa pagitan ng mga malalim na paghinga.
Gumapang siya pabalik sa mga aklat at agad na isinara ang mga ito. Dahan-dahan siyang tumayo at ibinalik ang mga ito kung saan niya kinuha habang ang kaniyang mga kamay ay nagsimulang manginig.
๐๐ฏ๐ฐ'๐ฏ๐จ ๐ฏ๐ข๐ฏ๐จ๐บ๐ข๐บ๐ข๐ณ๐ช?
๐๐ช ๐๐ข๐ญ๐ช๐ฌ๐ข...
๐-๐๐ข๐ด๐ข๐ข๐ฏ... ๐๐ข๐ด๐ข๐ข๐ฏ ๐ด๐ช ๐๐ข๐ญ๐ช๐ฌ๐ข?
๐๐ฏ๐ฐ'๐ฏ๐จ ๐ฏ๐ข๐ฏ๐จ๐บ๐ข๐บ๐ข๐ณ๐ช?
๐๐ช ๐๐ข๐ญ๐ช๐ฌ๐ข...
๐๐ข๐ด๐ข๐ข๐ฏ ๐ด๐ช ๐๐ข๐ญ๐ช๐ฌ๐ข?
Iyon ang paulit-ulit na naglaro sa kaniyang isipan hanggang sa magulat siya sa paglaglag ng huling aklat na kaniyang hawak. Tinitigan niya ito. Ito ang aklat na nagsasaad na ang magkaibang kaluluwa ay hindi maaaring magsama ng mapayapa sa isang katawan.
Pinulot niya ito ngunit muli niyang nabitawan sapagkat patuloy at lumala ang panginginig ng kaniyang mga kamay. At nagpaulit-ulit ang ganoong pangyayari hanggang sa ikaapat na pagkakataon ay hindi niya maiwasang lumuha.
"Nasaan si Malika?" mahina niyang bulong.
Nangatog ang kaniyang mga tuhod kasabay ng pagtakas ng hagulgol sa kaniyang bibig at siya ay tuluyang mapaluhod. At sa pagtama ng kaniyang tuhod sa sahig ay agad niyang pinigilan ang sarili. Nilunok niya ang mga iyak na nais niyang pakawalan, pinulot ang aklat at ibinalik iyon sa istante bago pinunasan ang kaniyang pisnging basang-basa ng mga luha.
"Hindi. Hindi. Hindi maaari," matigas niyang sambit habang pilit inaayos ang kaniyang paghinga.
Nilibot niya ang tingin sa paligid habang siya ay tila hinihingal pa rin. ๐๐ข๐ช๐ญ๐ข๐ฏ๐จ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฎ๐ข๐ฌ๐ข๐ข๐ญ๐ช๐ด ๐ฏ๐ข ๐ข๐ฌ๐ฐ ๐ฅ๐ช๐ต๐ฐ.
Pinunasan niya ang kaniyang mga pawis, pinagpag ang bestido at huminga ng malalim bago halos patakbong tinungo ang pinto ng silid-aklatan.
Hindi pa rin niya lubos na maunawaan kung ano ang kaniyang nabasa... kung gaano katotoo ang mga iyon... at kung ano ang dapat niyang maramdaman bukod sa takot at kaba.
At si Malika...
๐๐ฉ, ๐๐ฐ๐ฅ...
Suminghap siya at tila habulin niyang muli ang kaniyang paghinga. ๐๐ฏ๐ฐ'๐ฏ๐จ ๐ฏ๐ข๐ฏ๐จ๐บ๐ข๐ณ๐ช ๐ฌ๐ข๐บ ๐๐ข๐ญ๐ช๐ฌ๐ข?
Tinulak niya ang pinto nang may buong lakas at pagkatapos lamang ng ilang hakbang ay bumangga siya sa isang tao.
"P-Paumanhin po," walang lingon na sambit niya sa kung sinuman ang kaniyang nabangga bago siya nagpatuloy sa paglalakad.
"B-Binibini?!"
Walang marinig si Maia, ang kaniyang isip ay nakatuon sa kaniyang nabasa at sa katotohanang kailangan na niyang makabalik sa Palasyo Raselis. Iba na ang kaniyang pakiramdam at tila nais na lamang niyang mawalan ng malay ngunit hindi niya gagawin iyon sa lugar na ito.
Bumilis ang kaniyang paglakad sa pag-asang makaalis... makalabas... makabalik sa silid ni Malika at---
Ramdam niya ang paghawak ng kamay sa kaniyang kaliwang braso at nang siya ay huminto ay agad ding bumitaw ang kamay na iyon. "Binibini, ayos ka lang ba?"
At sa pagbitaw nito, muli niyang ipinagpatuloy ang paglalakad. Ngunit bago pa siya makahakbang muli ay humarang sa kaniyang harap ang taong humawak sa kaniya.
Kunot-noong inangat niya ang kaniyang tingin. Lalaki ito at matangkad na hindi na niya nagawang makita ang mga mata at buong mukha nito. Wala siyang lakas upang iangat ng husto ang kaniyang ulo at sa nanlalabo pa rin niyang paningin, wala ring saysay sa pagtingin sa kung sino ito.
Gumalaw ang bibig ng lalaki at ang tanging nakuha niya lamang sa sinabi nito na hindi niya rin gaano katiyak kung tama ang kaniyang pagkakarining ay, 'tulong'.
Tinatanong ba siya nito kung kailangan niya ng tulong?
๐๐ข๐ฉ! ๐๐ถ๐ฏ๐จ ๐ข๐ญ๐ข๐ฎ ๐ญ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฏ๐ช๐ต๐ฐ...
Umiling-iling siya at nagpatuloy sa paghakbang ngunit umatras lamang ito at hindi umalis sa kaniyang harapan. At ilang saglit ay hinawakan nito ang magkabilang braso niya marahil dahil halos mawalan siya ng balanse.
Ngunit nais lamang ni Maia na makaalis dito. Nais na niyang umuwi...
๐๐ฎ๐ถ๐ธ๐ช?
Nagsimula na naman ang kaniyang pakiramdam na tila siya ay nalulunod at hindi makahinga. Saan siya uuwi?
Wala siyang uuwian...
Nakakulong siya sa katawan ni Malika. Hindi niya alam kung nasaan ito. Hindi niya alam kung paano siya makababalik.
At---
Patay na siya.
Tama. Patay na siya.
๐๐ข๐ฑ๐ข๐ต patay na siya.
Kaya bakit siya ang nandito at nawawala si Malika?
Si Malika....
๐๐ข๐ด๐ข๐ข๐ฏ ๐ด๐ช ๐๐ข๐ญ๐ช๐ฌ๐ข?!
"Binibini? Binibini?!"
Gulat na tinignan niya ang nagsalita at sumalubong sa kaniyang paningin ay mga bughaw na bughaw na mga mata. Umatras siya dito at iniwas ang kaniyang tingin.
๐๐ช๐ฏ๐ฐ ๐ฃ๐ข ๐ช๐ต๐ฐ? ๐๐ข๐ฌ๐ช๐ต ๐ฃ๐ข ๐ญ๐ข๐จ๐ช ๐ช๐ต๐ฐ๐ฏ๐จ ๐ฉ๐ถ๐ฎ๐ข๐ฉ๐ข๐ณ๐ข๐ฏ๐จ?
๐๐ข๐ช๐ด ๐ฌ๐ฐ ๐ญ๐ข๐ฎ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฏ๐ข ๐ฎ๐ข๐ฌ๐ข๐ข๐ญ๐ช๐ด...
๐๐ข๐ฌ๐ช๐ต ๐ฉ๐ช๐ฏ๐ฅ๐ช ๐ข๐ฌ๐ฐ ๐ฎ๐ข๐ฌ๐ข๐ข๐ญ๐ช๐ด?
๐๐ข๐ฌ๐ช๐ต ๐ฉ๐ถ๐ฎ๐ข๐ฉ๐ข๐ณ๐ข๐ฏ๐จ ๐ข๐ฏ๐จ ๐ต๐ข๐ฐ๐ฏ๐จ ๐ช๐ต๐ฐ?
"Bini---"
"Nais mong makatulong? Umalis ka sa aking harapan!" madiin niyang sambit.
Nang tila ay natigilan ito, sinamantala iyon ni Maia at agad na tumakbo palayo dito.
Tumakbo siya nang tumakbo, malakas na tibok ng puso ang kaniyang naririnig at malabong paligid ang kaniyang nakikita, hanggang sa makalabas siya ng palasyo.
______________________________
Sa isang bahagi ng palasyo, may isang ginoo na may napakahaba at kulay pilak na buhok ang tila ay mauubusan na ng pasensya. Ilang minuto na siyang umiikot sa palasyo ngunit ni anino ng Mahal na Prinsipe ay hindi pa rin niya nakikita.
Kung may isa lamang siyang natitiyak, tiyak siyang wala ang Kamahalan sa bulwagan.
Matapos ng isang malalim na paghinga, nagpasya siyang ikutin muli ang Palasyo ng Hari at marahil ay sisimulan niya ang paghahanap sa silid-aklatan. Kung bakit kasi hindi na lamang mag-anunsyo ang Prinsipe na nakapili na ito ng Binibining papakasalan, nang sa gayon sana ay hindi na ito nagtatago sa tuwing may malaking pagdiriwang.
Lumiko siya sa pasilyo na patungo sa silid-aklatan at nakaramdam siya ng ginhawa nang makita ang kanina pa niya hinahanap na nakatayo sa gitna ng pasilyo.
"Iyong Hirang?" pagtawag niya dito.
Hindi sumagot ang Kamahalan, ni hindi ito kumilos na tila ba ay hindi siya nito narinig. Nanatili itong nakatalikod sa kaniya na parang estatwa.
"Iyong Hirang?" pag-ulit niya. "Ayos lang po ba kayo?"
Sa pagkakataong iyon, narinig siya ng Kamahalan at bahagyang ipinihit nito ang ulo upang siya ay tignan. "Idris? Hm. Ano ang iyong ginagawa dito?" mahina nitong sambit.
Kumunot ang kaniyang noo kasabay ng kaniyang bahagyang pagyuko dito. May kakaiba sa Prinsipe na hindi niya mawari o maintindihan. Masaya pa ito at mataas ang enerhiya nang magtungo at lumabas sa bulwagan ngunit ngayon ay tila wala itong gana.
"Kamahalan, hinahanap na po kayo ng Mahal na Hari at Reyna," aniya. "Ipagpaumanhin po ninyo ngunit sa aking palagay ay kailangan na po nating bumalik sa bulwagan."
Umikot ang Prinsipe at humarap sa kaniya. Ang tinig nito ay mahina pa rin na tila ay naubusan ito ng lakas. "Sa iyong palagay, ako kaya ay hahayaan ng mga Kamahalan kung aking sasabihin na hindi mabuti ang aking pakiramdam?"
Lalong lumalim ang mga linya sa kaniyang noo at inangat niya ang kaniyang tingin dito. "Iyong Hirang, ano po ang inyong nararamdaman?"
Ngumisi ang Mahal na Prinsipe. "Ah... Kung sana ay ganoon lamang kadaling ipaliwanag."
"K-Kamahalan?"
Tinitigan siya nito at sa unang pagkakataon ay nakakita siya ng emosyon sa mga mata nito na hindi pa niya nakikita kahit minsan---nasasaktan ito.
"Hindi ko alam, Idris," anito, ang tinig nito ay may lungkot at dismaya... at kirot.
Sa tagal niyang naglilingkod bilang kanang-kamay ng Prinsipe at sa tagal nilang magkaibigan, ngayon lamang niya itong nakitang ganito na tila ay wala sa sarili at hindi niya maiwasang mag-alala. "Kamahalan, ano po ba ang nangyari sa inyo?"
Tumingin ito sa itaas, huminga ng malalim bago ibinuga ng malakas ang hangin na iyon. "Ano nga ba ang nangyari?"
Nagsimula itong maglakad at naguguluhang sinundan niya ito ng tingin. Hindi niya maintindihan ang nais nitong iparating.
"Mahal na Prinsipe, ano po ang nangyari?" mariin niyang pag-ulit. Hindi niya alam kung paano ito tutulungan at kung paano ito iintindihin kung hindi ito magsasabi. Ngunit tunay na nanahimik lamang ito at nagpatuloy sa paglalakad.
Makalipas ng ilang paghakbang nito na tila ay wala talaga itong balak na siya ay pansinin, nilinaw niya ang tanong dito. "Iyong Hirang, ano po ang nangyari sa inyong hinahanap?"
Agad na huminto ang Kamahalan. At matapos ang ilang segundong katahimikan ay sumagot ito, ang tinig nito ay bumalik na sa normal nitong lakas at tunog ngunit ngayon ay mas seryoso at may halong pagka-irita. "Katulad ng iyong nakikita, nawawala pa rin."
Huminga nang malalim si Idris. Sa ikinikilos ng Kamahalan, hindi magiging mabuti kung haharap ito ng ganito sa pamilya nito at sa mga maginoo ng buong kaharian. Dagdag pa na dapat ang gabing ito ay isang masayang pagdiriwang. Ngunit ang itsura at kalagayan ng Prinsipe ay taliwas sa lahat ng iyon.
Saglit na pinagdikit niya ang kaniyang mga labi bago nagdesisyon na magsalita bilang matalik nitong kaibigan, "Kaius, sabihin mo sa akin kung ano ang nangyayari sa iyo ngayon. Hindi ka maaari---"
"๐๐ช๐ฏ๐ฐ๐ฐ๐ฏ๐จ Idris," pagputol ng Prinsipe sa kaniya na nagpangiwi sa kaniya. "Ayon sa iyo ay hinahanap na ako ng aking Ina at Ama kung kaya kailangan na na tayo ay bumalik sa bulwagan," pagpapatuloy nito, ang mga panga nito ay naninigas. "Mali ba ako ng dinig?"
Marahan siyang yumuko dito. "Hindi po, Iyong Hirang. Iyon po ang aking mga sinabi."
May ilang segundong katahimikan ang bumalot sa pasilyo bago niya muling narinig ang yapak ng Mahal na Prinsipe hanggang sa unti-unti iyong humina.
Tumayo siya nang maayos at bumuga ng hangin, ang dalawang kamay niya ay kaniyang ipinahinga sa magkabilang gilid ng kaniyang baywang. Kung ano man ang nangyari sa Kamahalan, tiyak siyang seryoso iyon sapagkat hindi lang kakaiba ang mga ikinikilos nito.
Sa dami na ng kanilang pinagsamahan, ngayon lamang niya nasaksihan at narinig ang ganoong kalamig at katalim na tinig at mga titig nito. At may pakiramdam siya na walang balak ang Mahal na Prinsipe na sabihin sa kaniya kung ano ang tunay na nangyari. Hindi ngayon. Hindi sa mga susunod na araw. At maaaring hindi kahit kailan.
Bumuntong-hininga siya at nagpasyang habulin na ang Prinsipe. Ang kaniyang problema sa ngayon ay hindi niya alam kung paano ipaliliwanag sa Mahal na Hari at Reyna ang dahilan kung bakit nakasimangot at mainit na naman ang ulo ng tagapagmana ng trono ng Kaharian ng Aguem.
Status Power Mingguan
-- Peringkat
Power 
-- Power
stone