ตอนพิเศษ 6-5 จินเส้าหวง (2) โปรดอย่าทรยศดวงใจพิสุทธิ์ดวงนี้เลย
ในยามค่ำคืนอันยาวนานครั้งนี้ เขามองนางยืนอยู่ริมสระอย่างสง่างาม มองนางครุ่นคิดเรื่องราวที่ไม่มีใครล่วงรู้อยู่ในใจแต่เพียงผู้เดียว บรรยากาศรอบกายมีความโดดเดี่ยวไร้ขอบเขตลมกลางคืนพัดกระหน่ำ จนทำให้แขนเสื้อทั้งสองข้างนองนางโบกสะบัด ราวกับปีกผีเสื้อกำลังสยายปีกโผบิน
ในยามนั้นราวกับเขามีความรู้สึกอยากที่จะพุ่งเข้าจู่โจม นึกอยากจะฟันปีกนั้นให้ขาดออก ให้ผีเสื้อคงอยู่กับพื้นดิน ชาตินี้ไม่ต้องหลบหนีไปไกล แต่ช่างน่าตายที่เขาไม่มีดาบ และไม่ขยับตัว เขาทำเพียงนั่งอยู่ด้านหลังนางนิ่งๆ ปล่อยให้ดวงหน้าถูกเปลวไฟสะท้อนออกมาเดี๋ยวก็สว่างเดี๋ยวก็มืด หากว่าเรื่องทั้งหมดสามารถย้อนคืนกลับมาสู่ตอนต้น เขาจะไม่ยอมทำท่าทีเสแสร้งเป็นสงบนิ่ง ไม่ยอมเฉยเมยไม่สนใจเช่นนั้นแน่ เขาจะต้องดึงนางเข้ามาในอ้อมอก ไม่ยอมให้ใครมาพาตัวนางไป!แม้แต่เทพหรือมาร เขาก็ไม่ยอม!