Bab 289: บทที่ 157-3 ย่ำลงสู่เขาเขียว

บทที่ 157-3 ย่ำลงสู่เขาเขียว

ห้าปีแล้ว จะต้องใช้เวลาห้าปีอีกกี่ครั้ง ข้าจึงจะได้พบหน้าท่านอีก? ท่านบอกไว้มิใช่หรือว่าจะกางใบเรือออกทะเลด้วยกัน? ท่านบอกไว้มิใช่หรือว่าจะออกเดินทางไปในใต้หล้าพร้อมกับข้า? ท่านบอกไว้มิใช่หรือว่าอยากจะเห็นเหล่าแว่นแคว้นประเทศที่อยู่ห่างออกไปเป็นช่วงท้องทะเลว่ามีหน้าตาเป็นอย่างไร? ท่านรู้หรือไม่ วันนั้นที่ปากอ่าวเปอร์เซีย ข้าพบชายหนุ่มชาวฮั่นผู้หนึ่งสวมชุดยาวสีน้ำเงินเข้ม ข้าคิดว่าในที่สุดข้าก็พบท่านแล้ว ข้าจึงร้องเรียกแล้วพุ่งเข้าหา ยามที่ชายผู้นั้นหันกลับมากลับเป็นชายแปลกหน้าที่ไม่คุ้นเคย นั่นเป็นครั้งแรกที่ข้าร้องไห้หลังจากตัดสินใจตามหาท่าน ความหวังทั้งหมดของข้าเหมือนกลายเป็นเถ้าถ่าน ข้าทรุดลงไปที่หาดทราย ร้องไห้อยู่สองวัน ยามตื่นขึ้นมาจึงได้เห็นว่าครึ่งร่างของข้าแช่อยู่ในน้ำทะเล เกือบจะโดนคลื่นทะเลซัดไปเสียแล้ว ข้าคิดว่าหากโดนน้ำซัดไปเช่นนั้นก็อาจจะดีก็ได้ สวรรค์อาจจะมีตา พัดข้าให้ไปพบกับท่าน