Bab 27: การเสียสละ

"จันทประภา น้องรัก พี่เองก็เจ็บปวดเหมือนกันที่ต้องยกเจ้าให้คนอื่น ตอนนี้หัวใจของพี่เหมือนกับมันจะดับดิ้นไปเสียให้ได้ แต่ว่าตอนนี้พี่เป็นพระราชา พี่ทำอะไรก็ต้องคิดถึงบ้านเมืองและประชาชนเป็นสำคัญ พญารากษสนั้นดุร้าย  เมื่อไม่ได้ดั่งใจก็มีหวังยกพวกรากษสมาบุกเมืองเราแน่ ตัวพี่เองไม่เคยเสียดายชีวิต แต่เป็นห่วงลูกเด็กเล็กแดงจะพลอยเดือดร้อนไปด้วย พวกเราวิทยาธรเองต่อให้เก่งกาจแค่ไหน ก็คงไม่อาจต่อต้านพญารากษสได้ เจ้าทำเพื่อเผ่าของเราสักครั้งไม่ได้หรือ แม้ว่าเจ้าจะไม่ได้เป็นวิทยาธรโดยกำเนิด แต่ก็เป็นด้วยการแต่งงาน เจ้าเป็นคนของเผ่าเราแล้ว โปรดคิดถึงประชาชนเถิด" อัครเดชปลอบอดีตน้องสะใภ้ด้วยถ้อยคำอ่อนหวาน แต่ความหมายในประโยคไม่ต่างอะไรกับยาพิษ คำพูดของเขาหมายถึงหากเธอไม่ยอม แล้วพวกรากษสยกพลเข้ามาชิงตัว ทำให้เกิดการบาดเจ็บล้มตาย ความผิดก็จะตกอยู่ที่เธอ  จันทประภารู้จักพวกรากษสดี พวกนี้เป็นพวกโมโหร้าย รักแรง เกลียดแรง หากให้พวกมันยกทัพเข้ามาในเมือง ก็ยากที่วิทยาธรตนใดจะรอดจากมันไปได้ แล้วลูกชายของเธอที่ยังเยาว์วัย ไร้เดียงสา ลูกชายที่ไปอยู่ไกลหู ไกลตาเธอจะเป็นอย่างไร ถ้าพวกรากษสเข้ามา อย่างไรเธอก็ปล่อยให้มลเป็นอะไรไปไม่ได้เด็ดขาด