Bab 15: KABANATA 13
Warning SPG:
Hindi ko alam kong saan niya ako dadalhin dahil hindi ko mabasa ang ekspresyon ng mukha nito.
Hindi ko magawang magsalita o kausapin sya dahil kita mula sa mata nito ang galit at sakit.
Sobrang higpit ng hawak ko saking sling bag habang nakatuon ang tingin sa mini stereo ng kotse niya. Pano ko nga ba sya kakausapin kong kanina pa sya mura ng mura sa galit. Nagbuga ako ng hangin tsaka binaling ang tingin sa labas ng bintana.
"She broke my heart again at hindi ko matanggap. Fuck!" Mura niya ulit tsaka ako lumingon.
Nanginig narin ang magkabila kong tuhod sa takot. Para syang tigre na hindi pa pinapakain at nagwawala.
"Why all girls acting like this. I can't find whats wrong with Venus if i can't find whats wrong with me. I gave her my everything and its not even enough for her? Fuck!" Mura niya ulit kaya yumuko ako sa takot. Nasasaktan sya at ramdam na ramdam ko iyon. Pano ko nga ba sasabihin sa kanya ito? Pano ko sasabihin ang buong katotohanan. Ayaw kong manghimasok pero gumugulo parin sa isip ko ang narinig ko kahapon mula kay Venus.
Ilang sandali lang ay tumahimik sya tsaka ko narinig ang iilang buntong hininga nito. Humalukip-kip ako tsaka niyakap ang sarili sa lamig.
"Im sorry Mary." Agad akong lumingon sa kanya na may bahid na takot.
Tinititigan niya ako dahil sa pag yakap saking sarili. Inihinto niya ang kotse sa gilid tsaka binaling ang tingin sakin saglit.
Umambag sya sa upoan tsaka may kinuhang jacket mula sa likuran ng driver seat. Lumapit sya sakin tsaka isinuot sakin ang jacket na kulay blue na may malaking check sa harap.
NIKE! bulong ko sa sarili.
"Im sorry.... just i need someone to talk can you join me?" Nagbuga ako ng hininga tsaka tumango sa tanong niya. Sinimulan niya ulit paandarin ang kotse tska binaling ang tingin sa harap. Bakit nga ba ako sumama ngayon? Sa pangalawang beses ay napa Oo niya ako.
Hindi ko narin naramdaman ang lamig dahil sa kapal ng jacket na suot ko. Amoy na amoy ko pa ang pabango na galing dito at hinihila ako pa'antok.
"Kumain ka na ba?" Tanong niyang nag-alala kaya lumingon ako saglit.
"Hindi pa," Sagot ko sa mahinang boses kaya kumunot ang noo niya.
"You are at the bar then hindi ka manlang kumain?"Taas kilay niya kaya napakagat ako sa ibaba kong labi.
"Hindi ako umiinom ng alak. Sinama lang ako ng mga kaibigan ko." Sagot ko sa iritang tono. Bahagya syang natawa.
"I can cooked, what do you want to eat?" Nanlaki ang mata ko sa tanong niya. Ibig niyang sabihin? "It's already midnight at wala naring bukas na restaurant ngayon. I'll take you home."
Sobrang bilis ng tibok ng puso ko kaya napapikit ako saglit. Dadalhin niya ako sa bahay niya at iyon ay pinagtatakha ko. Ma mi'meet ko ang parents niya pag ganon.
"Nakakahiya po sir." Pormal kong sagot kaya lumingon sya sakin.
"Please stop calling me 'Sir'. I want you to call my name, Mary. Can you do that?" Hamon niya sakin na ikinatikhim ko.
"Sige Matteo." Pabulong kong saad.
"I cant hear you. Can you repeat it once?" Nang-aasar niyang usal. Nagbuntong hininga ako tsaka sya hinarap na may ngiting plastik.
"Oo na Matteo." bulyaw ko rason kong bakit ko narinig ang munti niyang tawa.
"Nice, thanks Mary.'' Natatawa niyang sabi. Napangiti ako tsaka ibinalik ang tingin sa labas ng bintana.
Hindi ko alam kong saan kami dahil hindi ako pamilyar sa pasikot-sikot dito sa manila.
May nalagpasan kaming dagat kaya namangha ako mula nakita. Mga nag tataasang poste na may iilang ilaw ay kay sarap pag masdan. Ilang sandali lang ay nakarating na kami. Hininto niya ang kotse sa isang mataas na kulay puting gusali. Napaangat ang ulo ko at pinagmasdan ang gusaling iyon. Ito na yata ang bahay nila kaya kinakabahan ako.
Binuksan niya ang bintana at bumungad sakin ang isang gwardya. Nakangiti ito ng mapadpad ang tingin sakin.
"Goodevening Ma'am and Sir." Wika ng gwardya tsaka ito may pinindot at kusang bumukas ang malaking gate. Sinara ulit ni Matteo ang bintana bago ibinaling ang tingin sakin.
"Are you tired?" Umiling ako sa tanong niya. Nag drive sya ulit.
Bumungad sakin ang malawak na garden hall sa paligid. Mga nag lalakihang hunging plants at malawak na damohan ay kay gandang tanawin. Napadpad ang tingin ko sa isang malaking swimming pool na may fountain sa gitna.
Sobrang ganda.
Pinark niya ang kotse tsaka bumaba. Tinanggal ko ang seatbelt ko at aakmang bababa ng pinagbuksan niya ako ng pintoan ng kotse. Nagkatitigan kami ni Matteo, halos hindi ako makagalaw ng bumaba ang ang tingin niya sa dibdib ko. Inayos ko ang damit ko saka bumaba ng tahimik.
Bumungad sakin ang mataas at malaking bahay niya. Sobrang ganda ng pagka gawa ng bahay. Mula sa marmole, cement at pader.
"This way." Inilahad niya ang kanyang kamay tsaka ako sumunod sa itinuro niya. Sumunod ako sa kanya ng nakahalukipkip.
Dahan-dahan niyang binuksan ang pintoan na kulay stainless at bumungad sakin ang kulay purple na tiles. Nag pa linga-linga ako sa paligid. Marangya at mayaman si Matteo at hindi iyon ipag-kakaila.
Nahihiya pa akong tumapak sa sahig kaya napalingon sya sakin.
"Are you okay?" Napatingin ako sa kanya bago tuluyang pumasok sa loob.
Nahihiya akong madungisan ang sahig nila. Mahirap lang ako at hindi ko maiwasang mamangha sa buhay na mayroon si Matteo. Sobrang ganda ng pagka desinyo ng bahay nila. Ang Malalaking statue, piqueren at mini sofa na kulay purpple ay bumagay sa arrangement. Ang malaki at maliwanag na chandelier mula sa itaas ay nagbibigay ng liwanag sa buong paligid.
Napaangat ang ulo ko sa itaas ng kisame. Ang kisame na gawa sa salamin kaya kitang-kita ko ang kabuohan ng katawan ko mula doon. Natawa ako dahil sa nagmumukha akong dwende.
"Umupo ka muna. I need to cook food for you." Baling niya sakin tsaka ako umupo sa mahaba at malambot na sofa. Sinundan ko sya ng tingin habang paakyat sya sa hagdanan na gawa rin sa salamin.
Nilibang ko ang aking sarili sa mga palamuti sa paligid. Naiisip ko tuloy, sya lang ba ang mag-isang tumira dito?
Nasan ang pamilya niya?
Inilibot ko ang aking paningin ng mapadpad ang mata ko sa may hagdanan. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko dahil pababa si Matteo mula sa itaas. Suot ang kulay puting v-neck shirt at itim na short ay mas lalong nag papaputi sa kanya.
Oo inaamin ko sobrang hot niya kahit nakapambahay lang ito. Parang nag slowmotion bigla ang paligid habang pababa sya sa hagdanan. Ang kanyang mukha na sobrang perpekto ang pag kaguhit at ang kanyang tindig na nag papahuni sa mga babaeng nag kakandarapa sa kanya.
Dinig na dinig ko ang tibok ng puso ko ngayon. Bakit ko ito nararamdaman?
"You already hungry?" Bumalik ang isip ko sa normal ng nakatayo na sya sa harapan ko. Natulala ako at tila hindi makasagot. "Can you wait for me, just 10 minutes."
"Kaya ko pang mag hintay." Sagot ko agad kaya ngumiti sya sakin na kunot noo. Bakit iyon ang naisagot ko?
Tinititigan niya ako saglit kaya nag-iwas ako ng tingin. Nakakahiya ka Mary.
"Do you want to change your clothes? I have an extra on my closet. I dont have girls things here Mary, sorry." Saad niya tsaka ako umiling ng ilang ulit.
"Okay na ako sa jacket na pinahiram mo." Tipid kong sagot tsaka umiwas ulit ng tingin.
"Okay, you can turn on the tv if you want. Feel at home Mary." Tumango ako bilang sagot tsaka niya ako tinalikuran at nag tungo sya sa isang kulay marmole na pintoan.
Yun na siguro ang kitchen area ng bahay. Tumayo ako tska tinignan ang iilang painting mula sa pader. Bakit feeling ko ay napakalungkot ng bahay ni Matteo. Walang ka buhay-buhay ang mga paiting sa paligid. Halos itim ito.
Nagtungo ako sa flatscreen at humalungkat ng iilang tape mula sa naka arrange sa ibabaw nito.
The bump,
Twilight,
The CEO,
Love Affair,
The Notebook,
Superman,
Batman,
Spiderman,
The Avengers.
At iilang superhero na movie. Kumunot ang noo ko sa nakita. Mukhang gusto niya yata ang mga superhero movies. Halos nalibot ko na ang buong sala ng bahay. Ilang minuto na ako rito kaya nababagot na ako sa sala. Napagdesyonan kong puntahan sya sa kitchen.
Dahan-dahan kong pinihit ang pintoan at bumungad sakin si Matteo na nagluluto habang walang damit at tanging apron lang ang suot sa pang'ibabaw na bahagi. Naririnig ko ulit ang tibok ng puso ko. Bakit ganito? Anong meron sa puso ko ngayon?
Napadpad ang tingin niya sakin kaya tuluyan na akong pumasok mula sa kitchen.
"You already hungry? Im sorry its not finish yet." nguso niyang sabi kaya napatawa ako. Ang cute niya pag ginagawa iyon.
"Okay lang Matteo. Medyo naboboring ako dun sa sala kaya napag pasyahan kong pumasok dito. Sorry mukhang nadisturbo yata kita." halukipkip kong sagot. Pinunasan niya ang kanyang kamay sa basahan bag ito lumapit sakin.
Inabot niya ang kamay ko na ikinagulat ko. Hinila niya ako patungo sa highchair tsaka ako inalalayang umupo. Hindi ko alam kong anong nararamdaman ko ngayon pero komportable ako sa kanya.
"Malapit na ito," Saad niya tsaka inamoy ang kanyang niluluto.
Napatitig ako sa katawan niyang maumbok. May iilang pawis narin ito kaya napalunok ako ng ilang ulit. Gustohin kong ialis ang paningin sa kanya pero bumabalik lang ang tingin ko sa katawan niya.
Sobrang kisig.
Yumuko ako tsaka nag-iwas ng tingin. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon at alam kong mali na ito. Dapat hindi na ako sumama sa kanya dito.
"Finish." Saad niya tsaka ngumiti ng malapad sakin. Kumuha sya ng iilang pinggan isa isang cabinet. Nilipat niya ang kanyang niluluto mula roon.
Amoy palang ay mukhang masarap nga.
"Ano yang niluto mo?" Halumbaba kong tanong tsaka sya tumingin sakin.
"Mozarella tomato stack and pasta with cheeze." Eksplenasyon nya tsaka ito kumuha ng tinidor. Inikot-ikot niya ang tinidor mula dun bago inihipan at inilapit ito sakin.
Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya. Napaatras ang ulo ko. Nag tiim bagang sya sa reaksyon ko.
"Say ah!" nga-nga niyang sabi kaya dahan-dahan akong lumapit sa inilahad niyang tinidor tsaka ko kinain iyon.
Pinapanunuod niya ang bawat nguya ko kaya halos hindi ko malunok ito. Hindi ko alam kong anong klasing pagkain ito.
"How's the taste?" ngiti niyang tanong kaya nag okay sign ako bilang sagot. Napatakip ako saking bibig at mukhang masarap nga. "I told you im good in cooking." Natatawa niyang sabi tsaka sumubo sa niluto niya gamit ang tinidor na ginamit ko kanina.
Akala ko ay mandidiri at maarte sya. Pero sa nasaksihan ko ay nagkamali ako ng iniisip tungkol sa kanya.
Sobrang bilig ng dug ng aking puso. Naririnig ko ulit iyon at mukhang nadala na ako sa huwisyo ng aking damdamin ngayon. Umiling ako bago pumikit ng mariin. Mali ito at sigurado ako!
"Ang sarap mong magluto at sigurado akong ma'iinlove si Venus lalo sayo." Agad syang tumingin sakin na malumanay ang tingin. Hindi ko alam kong bakit bigla ko iyong sinabi.
"Im always trying to cook for her. She really love pasta thats why im pushing myself to learn to cook this fucking food." Mura niya tsaka umupo sa kabilang highchair.
Napalunok ako. Alam kong nasasaktan sya ngayon at hindi ako marunong mag advice sa ganitong bagay. Sasabihin ko ba sa kanya ang totoo?
Sa pagkakataong ito ay hindi ko magawang sabihin dahil sa nararamdaman niya. Baka mas lalo syang magalit at masaktan.
"Ikaw lang mag-isang nakatira dito?" Iba ko sa usapan kaya unti-unti syang kumalma. Umayos sya ng upo sa highchair.
"Nasa state sila para asikasohin ang isa naming kompanya." Sagot niya tsaka ngumuya ulit ng pasta.
Hindi ko lang namalayan na may sarili na akong tinidor at plato sa hapag.
"Anong trabaho mo dito? Bakit ka nila iniwan?" Mahina kong tanong tsaka sya ulit tumingin sakin. Mukhang masyado na yata akong nakikialam sa buhay niya.
Mas lalo kong nakikita ang kanyang mapupungay na mata pag yumuyuko sya.
"They want me to be an independent, and why not? But I dont have to be, I just want to be a perfictionist and they tend to ignore me always, Maybe the wronged me. They always see my bad attitude not the good side." Matigas niyang english tsaka ito uminom ng alak. Napayuko sa narinig, buong akala ko ay wala na syang problema sa kanyang buhay dahil nasa kanya na ang lahat pati karang'yaan.
Kong alam mo lang Matteo nasa iyo na ang lahat oero bakit nagawa ka pang lukohin ni Venus.
"Ganon naman talaga ang mga magulang diba? Palagi nilang iniisip ang kabutihan para satin at isa pa magulang sila at anak lang tayo." Sagot ko tsaka ngumuya ulit ng pasta.
Inangat niya ang ulo niya tska ako tinititigan ng malalim. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko sa titig niyang iyon.
"Where is your family? Bakit ka nandito sa manila? Sumikip ang dibdib ko sa tanong niyang yon. May namumuong luha sa mata ko at pilit ko iyong pinipigilan.
Ang hirap at ang sakit.
"Wala na sila." Tipid kong sagot tsaka yumuko. Pinaglalaruan ko ang pasta habang inikot-ikot iyon sa tinidor.
"Im sorry.... I didn't know. Sana hindi na ako nagtanong." Buntong hininga niya na tila nag-sisisi. Binalotan kami ng katahimikan sa hapag.
Tanging ingay lang ng tinidor mula sa plato ang maririnig kaya nakaramdam ako ng pagkailang.
"CEO ka diba?" Direkto kong tanong kaya napatingin ulit sya sakin.
"Yes," Sagot nitong tipid.
"Bakit palagi kang nasa bar? Diba pag CEO madaming aatupagin sa kompanya at hindi ko iyon nakikita sayo." Natatawa kong sabi kaya napaawang ang labi niya. Itinigil ko ang pagtawa.
"Im the owner and i can do whatever i want. Im not foolish to stayed my office all day and it makes me bored." Eksplenasyon niya bago tumawa.
Napatitig ako ng malalim kay Matteo. Sobrang ganda ng arrangement ng kanyang ngipin at mukhang inaalagaan.
"Anong business meron kayo?" Tanong ko ulit kaya tumaas ang kilay niya.
"You really interested my background huh?" Natatawa niyang sabi kaya sumimangot ako. Wrong move yata ako. "My parents has toy industry in state. While im managing the cement and construction supplies here in philippines." Tumaas ang kilay ko sa una niyang sinabi.
"Toy industry? Kaya pala mahilig ka sa mga super hero." Tawa kong saad kaya kumunot ang noo niyang nagtataka.
"You saw it?" Gulat niyang tanong kaya tumango ako bilang sagot.
"Ang okay kaya non, isang hot at gwapo na si Matteo ay nanunuod ng super hero movies. Ang cute diba?" Mas lalong lumakas ang tawa ko kaya narinig ko ang pag singhap niya.
"Really? Im hot and handsomed?" Natahimik ako sa biglang sinabi niya. Tika lang? Sinabi ko ba iyon?
Nakaramdam ako ng pangi-nginit sa mag kabila kong pisnge kaya agad akong umiwas ng tingin.
"Your blushing Mary." Mas lalo pang nanginit ang pisnge ko dahil sa sinabi niya. Napakagat ako sa labi dahil sa huwisyong ito. Mukhang natapakan na yata ang pagka inosente ko. "Anyway? How old are you?" Iba niya sa usapin kaya dahan-dahan kong inangat ang ulo ko.
"22, ikaw?" sagot ko.
"Im already 25," Napatitig ako sa postura niya. Hindi halata na 25 years old na sya.
Tinititigan ko sya habang kumakain. Sobrang kisig at matured tignan ni Matteo. Kumunot ang noo ko ng mapadpad ang tingin ko sa balikat niyang may dugo.
Kinabahan ako kaya dali-dali akong tumayo mula sa highchair tsaka lumapit sa kanya. Dali-dali kong inabot ang tissue mula sa gilid niya tsaka ko pinunasan ang braso niya na may dugo.
"May dugo." Nangi-nginig kong sabi. Takot na takot ako sa dugo at halos hindi ako kumakalma pag makakita ng dugo.
"Calm down, Its just a suice." Hinuli niya ang kamay ko dahil sa nginig at hinawakan niya iyon ng mahigpit.
Halos mahimatay ako sa nakitang dugo. Nangi-nginig parin ang kamay ko kaya sinikop niya ang mukha ko sa magkabila niyang palad. Napapikit ako sa nginig at ayaw kong makakita ng dugo.
"Relax Mary its only a tomato suice. It's not blood dont worry. Please calm down----" halos mataranta si Matteo sa pangiginig ko.
Dahan-dahan kong binuksan ang mata ko at bumungad sakin ang mata niyang kulay palubog na asul. Sobrang taas ng kanyang mga pilik mata sabayan mo pa sa matangos niyang ilong.
"Takot ka sa dugo?" Tanong niya habang hawak parin ang mukha ko. Tumango ako bilang sagot. Nangi-nginig ang tuhod ko sa takot.
Hindi niya parin ako binibitawan kaya napakagat ako sa ibaba kong labi. Kailangan kong kumalma at ito ang lagi kong ginagawa, ang kagatin ang aking labi.
"Mary." Bulong niya kaya nag laban kami ng titig. Dahan-dahan syang bumaba sa highchair tsaka ako hinila palapit sa kanya.
Parang may iilang boltaheng nag liligyab sa tyan ko patungong batok kaya nag sitindig lahat ng manga'balahibo ko. Nanlaki ang mata ko dahil dahan-dahan niyang inilapit ang kanyang labi sa labi ko.
Hindi ko magawang gumalaw o kayay itulak sya.
Ilang sandali lang ay naramdaman ko na ang malambot at mainit niyang labi sa labi ko. Hindi ko alam kong anong gagawin ko dahil sa totoo lang ito ang kauna-unahang may humalik sa labi ko.
First kiss!
Yun ang unang sumagip sa isip ko.
Nanatiling nakadilat ang mata ko habang inaangkin niya ang buong bahagi ng labi ko. Hindi ko alam kong pano humalik. Sobrang makiliti sa tyan ko at parang may iilang kuryente na dumadaloy nito hanggang sa dibdib ko.
"Matteo," Bulong ko habang hinalik-halikan niya parin ang labi ko. Tila hinahayaan ko syang tikman ang labi ko. "Hindi ako marunong humalik." Dugtong ko rason kong bakit sya huminto sa halikan namin.
Hawak niya parin ang mukha ko kaya halos nangi-nginig na ang tuhod ko.
"I'll teach you how to kiss, just follow wherever my lips do." Matigas niyang english tsaka ako hinalikan ulit. Halos hindi ako makahinga sa bawat halik niya sakin. Nanghihina na ang tuhod ko kaya napahawak ako sa dibdib niya.
"Shit," Mura niya tska hinila ang mag kabila kong bewang at mas idinikit pa lalo sa kanya. Dali-dali niyang hinubad ang apron saka mas lalong siniil ang halik sakin.
Hindi ko na kayang kontrolin ang sarili ko at tuluyan na akong naging alipin sa halik ni Matteo. Pinulupot ko ang kamay ko sa leeg niya tska sya hinalikan pabalik. Hindi ko alam kong tama ito pero nalalasing na ako sa bawat halik niya sakin.
Inangat niya ako tska binuhat at dahan-dahan syang lumabas sa kitchen. Patuloy parin ang halik namin kahit nababangga sya sa pader.
Humiwalay sya saglit sa halik.
May pinindot syang remote control at biglang namatay ang lahat ng ilaw sa sala. Ibinaling niya ang tingin sakin tska ako hinalikan ulit. Dahan-dahan niyang binaba ang Jacket na suot ko tsaka ito tinapon sa sahig.
Naramdaman ko nalang ang
malambot na sofa sa likuran ko tsaka ako tuluyang nahiga dun. Patuloy ang halik namin kaya nanga-ngatog na ang magkabila kong tuhod. Nanghina ako bigla ng hinalikan niya ang leeg ko hangga sa gitna ng dibdib ko. Napasabunot ako sa buhok niya.
"Matt," Ungol ko.
Halos hindi ko na makilala ang sarili ko sa bawat ungol ko sa ginagawa niya. Binahagi niya ang magkabila kong hita kaya ramdam na ramdam ko ang umbok niya mula sa ibaba.
Sobrang laki. Hindi ko alam kong tama ba ako!
Nangi-nginig ang buong sistema ng katawan ko dahil sa himas at haplos niya sa dibdib ko habang hinalik-halikan ang leeg ko. Hindi ko rin alam kong pano niya natanggal ang strap ng bra ko. Namilog ang mata ko ng bigla niyang sinipsip ang masilang bahagi ng dibdib ko.
"Matt....Please!" Pag-mamakaawa ko at gusto ko ng maramdaman ang kabuo'an niya. Ako pa ba ito? Parang hindi na ako ang Mary ngayon.
Ganito pala ang feeling at hindi ko mapigilang makulong sa huwisyon. Sobrang sarap. Tuluyan ng nahubad ang dress ko kaya napatitig sya sa katawan ko saglit. Kahit madilim ay kitang-kita ko ang mapupungay at magulo niyang buhok. Binalik niya ang halik sakin kaya tinanggap ko iyon ng buong-buo. Nalalasing na ako sa hininga niyang mabango.
Dahan-dahan niyang binaba ang kamay niya sa gitna ko at hinaplos iyon ng ilang ulit. Napaungol at napatingkayad ako sa ginawa niya.
"Matt I'm," Ungol ko ulit. Hinaplos-haplos niya ang gitna ko kaya halos mabaon ang kuko ko sa likod niya. "Matt I'm," ulit ko.
Humiwalay sya sa halik tsaka ako hinarap. Hindi ko alam kong pano ito sabihin sa kanya. Nanginig ang labi ko sa titig niya ngayon na tila nabitin.
"Matteo I'm still virgin"
Mabilis pa sa alas kwat'ro ang pagtayo niya sa gulat. Kaya agad akong umupo sa pagakahiga at niyakap ang sarili sa reaksyon niya. Halos lumuwal qng mata niya sa narinig. Bakit? May mali ba sa pagiging Birhen ko.
"Fuck!" Mura niya at dali-daling pinulot ang jacket sa sahig at ipinulupot ito sakin. Lumuhod sya sa harap ko tsaka inayos ang buhok kong nagulo. Hinawakan niya ang magkabila kong braso tsaka ako tinititigan sa mata.
"I'm really sorry Mary. Im really sorry." Paulit-ulit niyang sabi kaya yumuko ako sa kahihiyan. Nadala ako sa usbok ng aking damdamin kanina. Hindi ko alam kong bakit pero ngayon pa ako nakaramdaman ng kahihiyan.
"You're virginity is not deserving for someone like me," napayuko sya pagkatapos sabihin iyon. Ipinatong niya ang kanyang ulo sa magkabila kong hita.
Dinig na dinig ko ang malalim niyang hininga at alam kong nadala rin sya. Malapit ko ng masuko kanina ang tropehiyo ko.
Bakit?
Hindi ko magawang maitulak at pigilan sya kanina. Ginusto ko ba talaga iyon? Ginusto ba talaga iyon ni Matteo? Mali ito dahil wala kaming relasyon. Isang pagkakamaling dapat hindi na maulit.
Status Power Mingguan
-- Peringkat
Power 
-- Power
stone