Bab 35: Chapter 35
Charlotte Monica POV
Chapter 35
Habang kumakain kami, saka lang nya naalalang tanungin ako kung nagagandahan daw ba ako sa kantang pinakinggan namin kanina. Na-distract ko sya?
"You're amazing."
"Why'd say that?" Habang ngumunguya sya.
"Because you knew these OPM songs. How'd you know them, by the way?" Habang sumusubo din.
"It was mom. She loves OPM, classics or modern."
"Wow! You're mom is cool! Tita Claire is cool!" I'd say.
"I know. She's my influence."
"Really?"
"That's why, I have some voice lessons, a year ago. And enjoying learning playing instruments too since I was a kid."
"Really, you are? Maybe I should learn too."
"What do you want to learn, Charlotte?" Tumigil sya sa pagkain, binaba ang plastic spoon and fork.
"Well, guitar or piano."
"I can teach you though, with the basics."
"Sure." It was a confirmation and not a question.
"Of course. That's easy but only if you're really willing to learn."
"Of course, I am."
After we had our lunch, naglaro kami ng playstation. Pagkatapos naman no'n bumalik kami sa duyan. We continue listening to some other singers' songs. Ni hindi na nga namin namalayan ang oras, it was passed two pm when we started listening then we passed out, not even knowing it.
Nang magising ako, tulog pa sya, then I have the time to gaze at him. Gwapo talaga sya. Kahit saang anggulo, gwapo talaga sya. His long and thick eyelashes, his pointed nose. My nape was resting on his arms. Hindi kaya nangangalay na sya? Babangon na sana ako para alisin ang braso nya pero niyakap naman nya ako ng mahigpit sa bewang ko gamit ang isa pa nyang braso. Nakatagilid syang nakaharap sa akin pero pikit padin ang kanyang mga mata. Napahiga naman ako ulit sa duyan. Eh! Protesta ko sa isip ko. Amg sarap nyang pagmasadan. Pero wala na ako ibang choice kundi ang gisingin sya.
"Thirdy, gising!" Habang inaalog-alog ko ang braso nya na nasa bewang ko. "Thirdy." Hindi na ako makagalaw.
"Uhm." Tugon nya. "You're spoiling the moment, Charlotte." Said on his bedroom voice. What did I say? Pikit ang kanyang mga mata habang sinasabi nya iyon.
Ramdam ko na namula ang aking mga pisngi, na katulad sa kamatis. "And you're blushing." Ugh. And he knows that I'm blushing.
"Thirdy!" Sinapok ko ang kamay nya. Mas lalo ako nangamatis.
"Hahaha. I'm just teasing you. Sorry." Pinigilan nyang ngumiti o mapatawa, nang maidilat nya ang kanyang mga mata deretso itong nakatingin sa akin. Napawi ang ngiti sa kanyang labi at taimtim akong tinitigan. Hinawi nya ang ilang hibla ng buhok sa aking mukha. Halos maduling na ako sa pagsunod sa daliri nyang humahaplos sa aking mukha at muling itinuon ang titig sa kanya. Para akong matutunaw sa titngin nyang iyon dahil masyadong nag-aalab. Binawi ko ang aking paningin dahil hindi ko na matagalan pa at itinuon sa ibang dereksyon ngunit mabilis nyang nabawi iyon dahil hinawakan nya ang aking baba para muli akong mapatingin sa kanya. Nabasa nya marahil ang tanong na makikita sa reaksyon ng mukha ko.
"Don't ever look away from me, Charlotte." He said that emotionally.
"But.." He cut me off.
"Don't be shy, you knew how much I admired you." He's saying this while he still holding my chin. Unconsciously, I bit my lower lip while I stared at him. "I badly want to claim your lips right now but I don't want you to think that I'm taking advantage of you. I like you so much and I want to be gentle with you. Charlotte." He just mentioned my name, ang dami na nyang confessions sa akin, while me siguro kahit isa wala?
"Thirdy.." I'm so speechless. Why he always says the right things at the right time? He must be a mind reader? Eh?
He smiled. "We better go now. Erica and your male best friend must be on their way now." He just smirked.
"What?" Napangiti na lamang ako sa sinabi nya. "Male best friend? Haha."
"You're so rude with him. I thought you, two are friends now?" Napangisi na naman ako.
"You're more pretty when you smile, Charlotte." Then he cupped my face, massaging his thumb on my cheek. I held his hands.
"Thirdy.."
"I just want you to know that you can trust me, Charlotte. I hope you'll trust me." Hindi ko maintindihan pero masyadong emosyonal ang mga salitang binibitawan sa akin ni Thirdy? Then it hits me, aalis na pala sya.
"Thirdy.." Hindi ko alam anong sasabihin? Hindi ko alam kung paano higitan ang mga salitang binitawan sa akin ni Thirdy. Isa lang ang naiisip kong nararapat na gawin, ang yakapin sya. Tinanggal ko ang mga kamay nya sa aking mukha at agad ko syang niyakap, niyakap ng mahigpit. "I'll miss you, Thirdy." Wala pa akong balak bumitaw sa yakap ko sa kanya kasi may gusto pa akong sasabihin sa kanya. "Your presence will be miss by me. I'm so used to it, right now, actually. Thank you Thirdy for making me feel that I'm special." Mas lalo ko pa hinigpitan ang yakap ko. Dinikit ng todo ang mukha ko sa dibdib nya. Gano'n din sya, hinigpitan din nya ang kanyang yakap sa akin.
The dinner was fine. Lahat kami ay sobrang busog. Tila bibitayin na sa sobrang dami ng inorder na pagkain but the food was amazing so we ate a lot. But actually, it was because Thirdy's family will be leaving Philippines tomorrow, uuwi na syang London.
Kasabay naming dumating sa mall si Erica at Chris. Muntikan pa kami mahuli ni Thirdy na nagyayakapan nang biglang may kumatok mula sa labas ng cabin kanina but we manage to calm ourselves para hindi mahalata, or ako lang iyon? Jeez! I was so paranoid. When I opened the door their eyes are suspicious already pero hindi ko mahulaan ang iniisip ng dalawang matalik kong kaibigan. Bahala na! Wala naman kaming ginawang masama ni Thirdy. We just hugged each other tightly. Maybe I just don't want them to tease us, me, or if they caught us, I don't know how to explain to them.
"Good night, Erica." Paalam ko.
"Good night Charl, and everyone." Habang kumakaway. "Ahm Tita," Tawag nya sa mama ko. "Thank you po sa dinner."
"Sus! Don't mention it, hija but welcome. Ingat."
"Ingat din po kayo."
Unang hinatid si Erica, kasi mas malayo ang bahay nila kesa sa amin.
"Chris," Tawag ko sa kaibigan ko.
"Uhm.." Tugon nya.
"Sabay tayo magpa-enroll?"
"Sure." Nakapikit matang tugon nya.
"Are you sleepy already?"
"I am."
"What did you do earlier para mapagod ka ng ganyan?" Binuksan nya isang mata nya at tinignan ako.
"Shhh, your boyfriend is tired too. Baka magselos." Tapos may iniwang ngiti sa labi nya na nakakaasar.
"What? Anong pinagsasabi mo dyan? Baka marinig ka nila mama." Aish, Chris!
"I can hear you too, Chris." Sumabat naman bigla si Thirdy na nasa tabi ko. Napag-gigitnaan nila akong dalawa but Thirdy sitting near the window on my left side and Chris is near the sliding door of the van, sya na din kasi ang sunod na ihahatid.
"Good bye and good night Chris. I hug him."
"Good night." Tugon nya habang nakayakap sa akin.
Narinig ko may tumikhim. Si Thirdy. Eh?
Binawi ko na agad ang yakap.
"Thirdy, it's really nice to met you. Sa susunod ulit, magkita-kita ulit tayo."
"Yeah sure, Chris." Nagshake hands naman sila.
"Tita, Thank you po sa dinner. Pasok na po ako." Paalam ni Chris.
"Sige hijo. Good night." Sinara na ni Chris agad ang sliding door.
"So.." Mahinang salita nya. Tahimik na sa loob ng van. Pinapasok na namin sa garage.
"So? You want to tell me something?"
"I'll tell you later."
"Sure."
Bumaba na kami ng van, "I'll deliver you to the doorstep of your room."
"Okay, sure." Tahimik kaming naglakad papasok ng bahay. Habang nauna na sila Lolo Faust, Tita Claire at Mama sa loob ng bahay.
Dumeretso ako sa fridge para kumuha ng malamig na tubig, nauhaw ako bigla. Si Thirdy naman nakatayo lang sa may counter. Si Lolo naman nauna nang pumasok sa kwarto nya, malamang napagod iyon. Si Tita Claire naman naupo naman ito sa sofa may kausap sa phone. Si Mama naman nandito din sa kusina may binili kasi sya ilang gamit paa dito sa kusina.
"Do you want anything, Thirdy?" Napansin kasi ni mama nakatayo lang sa may counter itong si Thirdy.
"No, none at all Tita Angela. I'm waiting for Charlotte."
"Oh." Napatingin naman si mama sa akin. Eh?
"By the way mama, can I come to the airport tomorrow? Gusto ko po'ng sumama magpaalam kina Thirdy." Sumulyap naman ako kay Thirdy. Bukas ko na din kasi ibibigay ang anklet na ginawa ko for him.
"Oo naman anak. You can come."
"Sige po. Akyat na po ako. Good night mama."
"Okay. Good night din sa inyong dalawa. Agahan ang paggising bukas. Maaga tayong aalis papuntang airport." Paalala ni mama, alas sais kasi ng umaga ang flight nila Thirdy.
"Opo."
"Good night Tita Angela."
"Good night Thirdy."
"Tita Claire, good night po." Napatingin naman sa akin si Tita Claire, nag good night din sya pero walang boses ang lumabas sa bibig nya. May kausap kasi ito sa phone nya.
"Good night, mom." Sabay halik ni Thirdy sa pisngi ng mom nya. Umiling lang din ito.
Nauna na akong umakyat sa hagdan ng ilang hakbang, "Wait for me, Charlotte." Habang humakbang palapit sa akin si Thirdy. Hindi naman malayo ang kwarto ko pero hinatid mga nya ako sa doorstep ng kwarto ko. "Here you go." Tumigil kami sa harap ng kwarto ko. "I had a great with you today, Charlotte."
"Me too, Thirdy."
"Do you feel sad?"
"Eh?"
"I can see it in your eyes, Charlotte." I can't lie to him.
"Well.." He hug me. A warm hug.
He rested his chin on my shoulder. "Im not gonna be away for too long, Charlotte." Mami-miss ko talaga sya. Iyong ngiti na palagi nyang pina-pakita sa akin. We shared a couple of kiss and lots of warm hugs and that's what I'm gonna miss him for. "Don't worry." Ginulo nya ang ayos na buhok ko. "Now get inside your room and sleep. I'll wake you up later, okay." He left before I could say another word. May gusto pa sana akong sabihin eh kaso umurong ang dila ko. Nahihiya ako magtapat ng nararamdaman. Samantalang sya, lahat sinasabi nya.
"Thirdy." Calling his name in blankly space. "Palagi mo akong pinapakaba, lalo na kapag nandyan ka."
To be continued..
📝 Jannmr
Status Power Mingguan
-- Peringkat
Power 
-- Power
stone