The hallway froze while all of the people he passed, shivered dahil sa coldness na nagmumula sa kanya.
Arvin quickly paced habang pilit na hinahabol si Cody. Bawat nakakasalubong niya'y napapanganga nalang dahil sa aura na iniexude niya.
Even though parang nakakatakot ang kunot na kunot na mukha ni Arvin, still, yung mga babaeng nadaraanan niya'y kulang nalang bumulwak ang dugo sa mga ilong nila. May pagka-David Archuleta ang buhok niya tapos dumagdag pa sa kanya ang mukha niyang may pagka-Adam Levine.
Yung mga lalaki naman takot na takot at todo iwas sa kanya upang hindi makaharang sa kanyang dinaraanan.
Upang mahabol si Cody ay mas nilaparan niya pa ang kanyang mga hakbang saka kunot na nakatingin sa likod ng binata.
"Tch! Ano bang nangyayari sa batang 'to?!"
Napaclench na lang ang kanyang mga ngipin habang nakatitig sa nagmamadaling si Cody. Papunta sa 10th floor.
###
Marahan kong isinara ang pinto ng room nina Josh and Kale habang napapasinghot nalang ng natitirang sipon sa ilong ko. I still can't believe na ganun katragic ang past nilang dalawa and that determines kung gaano ka strong ng bonds nila. I still can't help to wonder kung ano ba ang nangyari sa dad ni Josh after that, but I just held myself para magtanong kay Kale, masyado na akong namamasok ng personal life. That share was enough para makalma ko ang sarili nang makita kong matakot si Josh kanina. Shocking talaga.
"The trauma." I murmured as I was hit by a slow realization na baka dahil sa trauma sa past nila kung bakit takot na takot si Josh kapag nakukulong si Kale. Maybe naalala niya kung pano namatay ang mama niya nung nakakulong si Kale.
Napabuntong-hininga ako habang iniisip ang story nila. Parang pang-MMK lang ah. Hirap! Bigat sa dibdib.
Naglakad ako papunta sa kwarto namin saka binuksan ang pinto para tingnan kung nandun sina Ma'am at Elisse. For now, I just want to hang out with the two, and naalala ko ang expression ni Elisse paglabas ng elevator. That face said, she was not scared dahil sa incident but parang heartbroken siya. Alam kung may nangyari between Kale and her. And siya naman ang gusto kong marinig ang problem. Tsismosa talaga noh.
Wala sila sa loob.
I immediately paced papunta sa room nina Jay, saka kumatok.
SILENCE...
Walang sumagot. Biglang napakunot ang noo ko saka napakamot ng ulo. Umandar ulit ang utak ko ng maalala na parang hindi ko man lamang nakita sina Jay and Steve mula nang makarating kami dito.
"Asan kaya yung mga yun? Parang ineenjoy talaga nila ang stay nila dito ah! Ang daya." Sabi ko as I can't help to bit my lip.
"Hays." A sigh came out from me. Parang ako nalang ang naiwang mag-isa ah. Kala ko ba naman magiging enjoy tong mini-vacation na 'to. Ba't parang problema ulit ang bumubungad sakin.
Napailing ako saka napagdesisyunang bumaba nalang saka naisipang bisitahin si Hiro't baka nandun yung mga bago kong friends. Yes. Sina Liza, May at Lesley.
"Gosh! Ano kaya mga sasabihin nila tungkol samin ni Cody? Hays! Sabi ko na kasing wag ng sumakay sa trip ni Cody eh!" Sabi ko sa sarili na parang baliw na nagsasalita nang solo habang naglalakad. I really don't know kung ano nga ba talaga ang sasabihin ko kina Les, lalo na tungkol dun sa pangyayari kahapon. And on top of that parang napahiya pa si Miss Mary Rose na anak ng Tan family. I'm sure alam nila kung sino si WickedGirl1 kaya ganun nalang sila hindi makalaban sa kanya.
Sumakit bigla ang ulo. Problems! Problems! Why you keep on coming?! O baka sadyang ako lang talaga ang lumalapit sa problema?
Bigla akong napahinto nang nasa intersection na ako ng hallways papunta sa mga east and west wing elevators. Napakunot na naman ang noo ng mapatingin sa direksyon ng east wing. I quickly paced myself papunta dun.
I can't help myself to wonder kung ano ba talaga ang nangyari. Parang very imposible naman kung hindi nabasa nina Kale yung warning.
"May signage nga ba talaga nun?" Napatanong ako sa sarili na pilit inaalala ang nangyari.
"I left the restaurant..." sabi ko sa sarili ko saka naggesture sa daliri na parang nagbibilang.
"...then Ken told me about the maintenance, saka bumalik na ako dito.. tapos.. nakita ko yung signage kaya sa west ako sumakay."
Napatango ako bigla.
"May warning sign naman dun sa ground floor eh. Ba't pagdating dito wala?" Tanong ko ulit sa sarili.
I arrived sa lobby saka ko nakita ang barricade tyaka may warning sign, tapos niglayan na ng caution tape para wala nang magkakamaling pumasok.
Mas napakunot ang noo ko. Hindi ako makapaniwala na hindi nakita nina Kale ang signage, at parang imposible namang makalimutan lagyan ng signage, tutal ito lang naman ang floor na nagkaroon ng accident then that means lahat ng floors nalagyan.
Umusok ang ulo dahil sa nakakalitong pangyayari.
"Hays!" I rubbed my face saka huminga ng malalim.
"Ahaha."
Natawa na lang ako ng marealize na effective ang pagpunta namin dito para makalimutan ko yung isyu kay Alicia. Talagang nakalimutan ko na talaga na galit siya sakin. Sadyang napatungan lang siya ng panibagong mga problema.
Napaisip tuloy ako. 'Ano nga ba ang gagawin namin dito sa resort?'
Saka nag-echo yung boses ni Ken sa ulo na habang tumatawa - 'Let's celebrate their weeksary!' Yung trip namin ni Cody.
Mas sumakit ang ulo ko nang padagdag ng padagdag na ang mga nangyayari.
Napalean ako agad sa dingding saka iginulung-gulong ang malapad kong noo sa wall.
"Gosh!!! Hindi ko keri! Ugh!"
Dausdos ng pisngi ko sa dingding. Buti nalang at walang tao, kung hindi'y mapagkakamalan na talaga akong baliw. Mas binilisan ko pa ang pagrub ng mukha ko sa dingding nang mas dumami ang inisip kong problema.
"Ay." Nabigla ako nang tumulo bigla ang laway ko saka napunas ng pisngi ko sa dingding. Ayun. Parang naghilamos ako ng laway ko.
"Yucks! Ew!!!"
Nanlaki bigla ang mata ko nang marealize na merong nakakita sakin. Itinaas ko kamay ko't sabay punas ng malagkit kong mukha. 'GOSH!! MAY TAO!!'
Napatingin ako agad sa direksyon ng nagsalita and I suddenly gaped.
'MARY ROSE TAN?!' Bulalas ko sa isipan. Of all the people na makakakita sakin, si WickedGirl pa!
Napatwitch ang mga daliri ko as I came to realize na parang namumugto ang mga mata ni Miss Rose tapos may kunting dark shades sa ilalim ng mga mata niya. Did she cry?
Nagmumukha tuloy siyang nagbusted. Yaks! Hindi ko naman sinasabi na umiyak siya dahil kay Cody dahil sa pinili niya ako. Ahaha. Yaks! My gosh!! Hindi naman pala ako pinili ni Cody. Hahahaha. Trip trip lang pala yun.
But seriously, she looked like buong gabing umiyak.
Her gaze suddenly fell sa dingding na may mapa pa ng mga laway ko saka nagbigay ng nandidiring look.
Uminit bigla ang pisngi ko as I realized na hindi ko pa pala napupunas ang dingding. I quickly grabbed my hankie saka ubod bilis na isinubsob ito sa wall saka paulit-ulit na pinunas.
'Kakahiya!' My mind was going crazy habang walang tigil kong pinunas ang dingding. Dun ko napansin na napacross-arms nalang si Mary Rose saka ako tintingnan.
"Eh?! Tingnan mo oh!"
Napalundag ang mga balahibo namin ni Mary Rose ng may biglang nakakita saming dalawa.
'Gosh! Nakakahiya!!!' Mas lalong uminit ang pisngi ko saka ko may binilisan ang pagpunas. Habang si Miss Rose naman, parang naawkward nang makita yung mga tao.
"Hala. Ano yan?"
Nagkumpulan ang mga tao sa may hallway habang tiningnan kaming dalawa.
"Bakit? Ano ba meron?"
"OMG!"
"Di ba sya yung anak ni Mr. Tan?"
"Oo."
"Eh? Yung nagtetrending ngayon?"
"Yah, yah."
"My gosh! Ang salbahe talaga niya oh."
"Ha! Sinabi mo pa. Walang ugali ah. Ginagaw niya lang katulong ang ibang tao."
"Mmh."
Nanlaki bigla ang mga namin ni Miss Rose.
'Katulong? Sino katulong? Ako ba? Ba't ako?'
Dun ko lang narealize kung ano yung ityura naming dalawa. Nakaluhod ako habang pinupunasan ang tumulo kong laway while next to me is Miss Rose na nakacross-arms. Parang Cinderella and her sister Anastasia lang ang peg.
Napatingin ako bigla sa mga tao na nakakumpol ilang steps mula samin. They were looking at me na parang naaawa habang ang iba'y tinatarayan si Miss Rose.
Bigla akong nanginig.
'Gosh! Don't be like that! Ako dito ang mapapahamak! Hindi niya ako inaalipusta! So stop judging her!' I thought.
Ibinaling ko agad ang tingin ko kay Miss Rose habang nangingig ang kamay ko.
'She'll kill me for sure!' Kaya't inunahan ko na ng paghingi ng tawad.
"I'm very sorry. I didn't mean to..."
Napahinto ako sa pagsasalita when makita ko ang mukha niya.
My eyes quivered as my heart suddenly jolted with pain. I am still mad about how she act towards me but hindi naman ako bato para hindi ako masaktan sa nakita ko.
Nakayuko lang siya habang kagat ang babang labi. Although pinipigilan niya, but halatang-halata na pinipigilan niyang hindi mapaiyak. Her fist were already clenched habang unti-unting nagtetense ang kanyang balikat.
Until, she shut her tiny eyes.