Bab 288: บทที่ 157-2 ย่ำลงสู่เขาเขียว

บทที่ 157-2 ย่ำลงสู่เขาเขียว

ห้าปีมานี้ รอยเท้าของนางไปเยือนแผ่นดินทั้งเหนือใต้ ทั้งภูเขามีชื่อและแม่น้ำสายใหญ่ ไปยังทุกมุมที่นางจะคิดถึง น่าเสียดาย โลกนี้ช่างกว้างใหญ่นัก ในที่สุดก็มีสถานที่ที่สองขาไม่อาจพาไปถึง ภายในกองทรายสีทอง การเดินทางอันยาวนานเชื่องช้า นางได้สูญเสียจุดมุ่งหมายไปเสียแล้ว

จือเหยียน ท่านอยู่ที่ใด? ท่านยังสบายดีอยู่หรือไม่? ท่านจะรู้หรือไม่ว่าข้ายังตามหาท่านอยู่?

ทั่วทั้งแผ่นดินกลายเป็นสีเพลิง ม่านรัตติกาลใกล้จะมาเยือน

“แม่นาง!” หลงเก๋อจับหมาจิ้งจอกทะเลทรายได้หนึ่งตัว จึงรีบถลกหนังแล้วเอาไปย่าง แม้ว่ารสชาติของจิ้งจอกจะแปลกๆ ไปบ้าง แต่คนที่กินอาหารแห้งติดต่อกันเป็นเดือนแล้วจะไปแจกแจงอะไรได้

หญิงสาวรับเนื้อจิ้งจอกที่ส่งกลิ่นหอมฉุยมา ปลดผ้าคลุมหน้าออก แล้วฉีกเนื้อออกเป็นชิ้นๆ ค่อยๆ กินคำเล็กๆ

หลงเก๋อเพิ่งจะเคยเห็นหน้านางเป็นครั้งแรก จึงเหม่อไปชั่วขณะ ยกเนื้อร้อนๆ ขึ้นมาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวแต่กลับไม่รู้สึกว่ามันร้อนลวกมือเลยแม้แต่น้อย