Bab 973: 0973

บทที่ 973 : บทกวี ‘พานพบความตาย’ของถังป๋อหู่!

ในเขตที่พัก

คนร้ายทั้งสามคนนั้นพยายามร้องขอความเห็นใจ

“คุณตำรวจ! ไม่ยุติธรรม!”

“ผู้หญิงคนนี้ พอกระโดดลงมาถึง ก็ตีพวกเราเลย!”

“ใช่ ดูที่เธอทำร้ายพวกเราสิ! จับเธอเลย! รีบจับเธอเลย!”

“เธอ เธอจะรังแกคนเกินไปแล้ว!”

ผลคือเมื่อสามคนนี้ตะโกนออกมา หยางซูยังไม่ทันพูดอะไร ตำรวจยังไม่ทันออกเสียง ฝูงชนที่อยู่รอบๆ และเหล่าเพื่อนบ้านก็แทบจะพ่นน้ำลายมาท่วมพวกเขาจนตาย! เพื่อนบ้านบางคนรอให้หยางซูจับคนร้ายได้ก่อนแล้วจึงค่อยมาร่วมวง แต่ก็มีบางคนที่อยู่ในที่พักแล้วเป็นพยานให้ได้

คุณป้าคนหนึ่งร้อง “เพ้ย!”

คุณปู่คนหนึ่งกล่าวว่า “ฉันเห็นพวกงี่เง่าสามคนอย่างพวกแกปาก้อนหินใส่หน้าต่างบ้านอาจารย์จางน้อย บ้านของฉันอยู่ชั้นล่างบ้านของจางน้อย มีหินก้อนหนึ่งที่เกือบจะทำกระจกบ้านฉันแตกแล้ว ยังบอกว่าไม่ยุติธรรมอีก? พวกแกสมควรได้รับโทษแล้ว! แม่หนูคนนั้นตีพวกแกก็เป็นเรื่องที่ถูกต้อง! ฉันเป็นพยานได้ คุณตำรวจ เป็นพวกเขานี่แหละที่ทุบกระจก! ฉันเห็นกับตาตัวเองเลย! ตอนที่แม่หนูคนนั้นกระโดดลงมาเจ้าพวกนี้ยังคิดจะเล่นงานคนด้วย แต่ผลคือถูกแม่หนูซัดจนล้มคว่ำ!”