Chapitre 6: ช่วงท้ายในพักกลางวันของวันแรก

ตอนนี้ผมอยู่ในร้านอาหารที่เป็นร้านประจำของผม ร้านอาหารอาหารไทยที่มีบรรยากาศที่ค่อนข้างสงบเหมือนนั่งอยู่ในร้านกาแฟ เสียงผู้คนที่คุยกันแบบไม่เสียงดังกำลังดี ช่างเป็นร้านที่ให้ความรู้สึกผ่อนคลายดีจริง ๆ แต่ทว่า! วันนี้ผมไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเหมือนที่เคยมาทุกวัน เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะว่าตรงหน้าของผมมีผู้หญิผมสีบลอนด์ทองสุดสวยที่ดูเหมือนจะม้วนผมมานิดหน่อยด้วย ถ้าหากผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าผมเป็นภาพถ่ายหรือภาพวาดระดับคงจะพอ ๆ กับโมนาลิซ่าเลยทีเดียว แต่นี่ไม่ใช่ภาพวาด นี่มันคือความจริง! โอ้แม่เจ้า คุณลองคิดดูสิ ผู้ชายอายุประมาณ 20 กว่า ๆ ที่ผ่านมาไม่เคยมีเรื่องความรักเข้ามาในชีวิตกลับมีผู้หญิงผมบลอนด์ทองสุดสวยมานั่งกินข้าวอยู่ข้าวหน้าผม รู้สึกตัวอีกทีหัวใจของผมก็เต้นโครมครามแล้ว เอ๊ะ แต่จะว่าไปเรามาด้วยกันสองต่อสองแถมยังยิ้มให้กันจูงมือกันแล้วมากินข้าวโต๊ะเดียวกันแบบนี้บอกเลยว่าหนุ่มซิงอย่างผมคิดได้อย่างเดียวเลยว่านี่คือ 'เดต'