Chapitre 46: "Don't Die"

Chapter 46. "Don't die"

Sanjun's POV

"Sanjun?" Nabigla niyang sabi na tila gulat na gulat sa pagdating ko. Hinihingal hingal naman ako habang nakatingin sa kanya. Iniwas niya ang tingin sa akin. "What are you doing here?" Malamig niyang tanong sa akin. "Did Siren—"

"Yeah, sinabi niya ang lahat lahat." Pagputol ko rito. "Bakit di mo sinabi?"

            "Hindi niyo na kailangang malaman, I can take care of myself." Malamig niyang sabi uli. Nainis naman ako sa katigasan ng ulo niya.

            "Your such a coward, pamilya mo kami! Bakit hindi mo sinabi sa amin!" Sigaw ko sa kanya. Pero patuloy pa ring iwas ang tingin niya sa akin. "Kuya…" Marahan kong tawag sa kanya. Nakita ko namang nabigla siya sa sinabi ko at dahan-dahan na nilingon ako.

            Hindi ko napigilang humikbi sa harap niya. "Kuya…" Ulit ko, nakita ko namang nalulungkot siya sa pagtawag ko sa kanya. Alam kong matagal na panahon ko ring hindi siya tinawag ng ganito. "Kuya…"