Chapitre 81: 0081 ไม่ได้พบกันนาน

ราชันย์เร้นลับ 81 : ไม่ได้พบกันนาน

“ถ้าต้องการเป็นเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการเหยี่ยวราตรีที่เต็มตัว ผมต้องทำภารกิจเดี่ยวให้ผ่านเสียก่อน?”

ไคลน์ผงะไปพักใหญ่

“แต่ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมแทบไม่เห็นเหยี่ยวราตรีมีภารกิจเข้ามาเลย แถมแต่ละงานล้วนอันตรายเกินกว่าจะทำคนเดียว…”

แบบนี้ ตนไม่ต้องรอนานนับเดือนเลยหรือ กว่าจะกลายเป็นเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการเต็มตัว?

กว่าที่ค่าจ้างจะเพิ่มเป็นหกปอนด์…

ลุงนีลล์ใช้จมูกสูดดมกลิ่นกาแฟก่อนชำเลืองหางตามองไคลน์

“เป็นกฎที่ตั้งกันเองในหมู่เหยี่ยวราตรี ในฐานะจุดสูงสุดของผู้วิเศษ ไม่มีใครอยากทำงานร่วมกับไอ้ลูกแหง่ที่เอาแต่เกาะคนอื่นหรอกนะ แต่เจ้าไม่ต้องกังวล การเพิ่มขึ้นของค่าจ้างจะมีผลทันที รวมถึงตำแหน่งทางราชการด้วย”

คล้ายกับบททดสอบเพื่อทำให้เหยี่ยวราตรีคนอื่นยอมรับในความสามารถสินะ…

ว่าแต่ ทำไมจู่ๆ ลุงนีลล์ถึงพูดเรื่องค่าจ้าง? อ่านใจเราออกรึไง? หรือว่าท่าทางของเราชัดเจนเกินไป?

ไคลน์ใช้มือลูบใบหน้าก่อนจะยิ้มแห้ง

“แล้วต้องเป็นภารกิจเกี่ยวข้องกับผู้วิเศษเท่านั้นรึเปล่าครับ?”