ราชันเร้นลับ 558 : มองหาความผิดปรกติ
ไคลน์ไม่รับปาก เพียงชะงักฝีเท้าเล็กน้อยขณะเดินกลับเข้าห้องนอน ก่อนจะหันไปกล่าวกับเดนิสเสียงเรียบ
“ก็แค่คำถามไม่ใช่หรือ”
“ช… ใช่! ใช่! แค่คำถามเท่านั้น! แถมยังเป็นคำถามเชิงปรักปรำ! ทั้งที่ฉันพยายามปฏิเสธอย่างฉะฉานแล้ว!” เดนิสค่อนข้างโล่งใจเมื่อเห็นท่าทีตอบสนองของอีกฝ่าย และรู้สึกมีความสุขที่ตนปฏิเสธเสียงแข็งในทุกคำถาม
ไคลน์พยักหน้า
“ไม่ต้องห่วง ฉันจะช่วยอธิบายให้กัปตันของนายเข้าใจ ว่าเรื่องนี้ไม่มีอะไรในกอไผ่”
อธิบายให้กัปตันเข้าใจ…
เดนิสฉงนในตอนต้น แต่หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก มันเริ่มอ้าปากค้างด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว
เดนิสไม่ได้โง่ถึงขนาดนั้น จึงตัดสินใจไม่โต้แย้งหรือหาข้ออ้างใด เพียงยิ้มแห้ง :
“…ให้ฉันช่วยอะไรไหม”
ไคลน์สูดลมหายใจยาว พลางฝืนกลั้นขำด้วยพลังของตัวตลก
“เฝ้าเครื่องไว้”
“ต…ตกลง!” เดนิสรีบตกปากรับคำ
เมื่อเห็นเกอร์มัน·สแปร์โรว์หันหลังกลับและเดินไปยังประตูห้องนอน เดนิสอดซักถามให้หาคาใจไม่ได้
“นายจะไม่อธิบายให้กัปตันฟังใช่ไหม…”
ไคลน์ใช้มือบิดกลอน พ่นคำตอบเสียงเรียบ
“เฝ้าเครื่องไว้”