Chapitre 1197: 1197 พายุจิต

ตอนที่ 1197 พายุจิต

หอกเปื้อนเลือดที่ดูเหมือนจะเก่าแก่จนไม่สามารถไล่ย้อนอดีตไปตรวจสอบ ทำการดูดซับสัมผัสทั้งหมดภายในห้องก่อนจะพุ่งทะลวงร่างนักบุญเร้นลับ โบทิส

ร่างโบทิสเจ้าของผมสีน้ำตาล พลันแข็งทื่อก่อนจะเลือนหายกลายเป็นบานประตูคู่สีดำเข้ม

ขณะเดียวกัน มันโผล่ขึ้นด้านหลัง ‘ประตู’ โดยอาศัยอยู่ในโลกคนละใบกับหอกอันน่าสะพรึง ทั้งที่ห่างกันแค่หนึ่งบานประตูกั้น

เสี้ยววินาทีถัดมา หอกเปื้อนเลือดพุ่งทะลุบานประตูคู่สีดำเข้าไปในมิติที่โบทิสอาศัยอยู่

โบทิสยังคงหนีด้วยวิธีเดิม ร่างกายถูกแทนที่ด้วยบานประตูมายาและหายตัวไปโผล่ด้านหลัง บ้างเป็นประตูที่สร้างจากรูปปั้นหินสองตัว บ้างเป็นประตูที่มีช่องว่างขนาดเท่ากับกำปั้นอยู่กึ่งกลาง บ้างเป็นประตูฝังตะปูสีเงิน บ้างปกคลุมไปด้วยลวดลายลึกลับ เป็นเช่นนี้ไปอีกหลายครั้งราวกับไม่มีวันจบสิ้น

หอกลองกินุสยังคงทะลวงผ่านประตูมายาทั้งหมดอย่างเงียบงันโดยไม่หยุดพัก ไม่ปล่อยให้นักบุญเร้นลับ โบทิส มีโอกาสหลบหนี

ภายในไม่ถึงหนึ่งวินาที หอกเปื้อนเลือดทะลวงผ่านประตูมายาไปเป็นจำนวนมาก จนกระทั่งออร่าของมันเริ่มจางลง คมหอกประสบความสำเร็จในการแทงทะลุหน้าอกเป้าหมาย