Chapitre 253: บทที่ 143 องค์หญิงหว่านฝู

บทที่ 143 องค์หญิงหว่านฝู

พระตำหนักไท่เหอในวันนี้ค่อนข้างแน่นขนัดไปด้วยฝูงชน ชิงเซี่ยเพิ่งจะย่ำเท้าเข้ามาในประตูตำหนัก ก็มีสายตาแปลกประหลาดเหมือนปลายมีดจำนวนนับไม่ถ้วนสาดเข้ามาที่ร่างของคนทั้งสาม อ๋องเจ็ดและอ๋องเก้ายืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน ริมฝีปากเหยียดออกเล็กน้อยและส่งเสียงฮึดฮัดอย่างดูถูก แม้ว่าเสียงจะไม่ดังมาก ทว่าเมื่ออยู่ภายในพระตำหนักอันค่อนข้างเงียบเชียบเช่นนี้ จึงทำให้ได้ยินได้อย่างชัดเจน

ฉู่หลีเลิกคิ้วขึ้น ค่อยๆ หรี่ตาลง สายตาที่แฝงไปด้วยความหนาวเย็นดุจน้ำแข็งจ้องมองไปที่สองคนนั้น

ทั้งสองคนที่เมื่อไม่กี่วันก่อนยังยืนอยู่ในตำหนักใหญ่แห่งนี้พร้อมทั้งด่าว่าหนานฉู่เสียจนไม่มีดีกลับรู้สึกตระหนกตกใจ เหมือนกับรู้สึกได้ถึงความหนาวเย็นที่แฝงมากับสายตาของเขา สองสามปีมานี้ฉู่หลีได้ทำการกำจัดศัตรูภายนอกและควบคุมเหตุการณ์ภายในให้สงบด้วยวิธีการโหดร้ายและดุดัน แม้ว่าจะเป็นศัตรูคู่อาฆาตอย่างตงฉีเอง ก็ยังไม่กล้าที่จะเข้าไปยุ่งมาก ในยามนี้เขาสวมเสื้อตัวยาวสีเข้ม บนศีรษะประดับไปด้วยเกี้ยวที่ทำมาจากหยกสีดำ คิ้วเข้มตาคม ยิ่งทำให้ดูหล่อเหลาองอาจผิดธรรมดาอย่างเห็นได้ชัด