บทที่ 121-2 ปีศาจสาวเจ็ดพฤกษา
“สหายธรรมดาที่ไหนกัน?” หญิงสาวในชุดสีเขียวมรกตเอ่ยแย้งเสียงแหลม นางหันหน้ากลับไป คิ้วเรียวราวกับใบหลิวเลิกขึ้น ก่อนเอ่ยถามอย่างไร้เดียงสาทว่ามีเสน่ห์ “เจ้าท่อนไม้หยาง เหตุใดเจ้าถึงได้เลือดเย็นไร้คุณธรรมเช่นนี้ สามปีที่ผ่านมาข้าอยู่ข้างกายเจ้ามาโดยตลอด คอยยกสำรับชงชาให้ แม้กระทั่งร่างกายที่บริสุทธิ์ของข้าก็มอบให้กับเจ้าไปแล้ว เวลานี้พอมาเจอหญิงในดวงใจ เจ้าก็ตัดขาดความสัมพันธ์กับข้า คิดลบล้างความสัมพันธ์ทั้งหมดทิ้งไปเช่นนี้หรือ? ข้าจะบอกอะไรเจ้าให้ ไม่มีวัน!”