Chapitre 11: Chapter 11
BUSY sya sa araw na iyon. May bibisitahin syang sites dahil nagpabago ang isa sa pinakamalaki nilang kliyente ng design. And the clients wants her to fix it as soon as possible.
Sa condo na nya na regalo ng papa nya sya nakatira. Her family moves to baguio after their talk. Hindi na nila hinintay na paalisin ng bangko sa bahay nila.
But she promise, cross-finger, she will take it back. Its her home all of her life.
"Narinig mo naba ang balita?" Salubong ni Nina sa kanya. She's leaving to see the site.
Kunot-noong tiningnan nya ang kaibigan.
"What news?" She ask.
"Nag suntukan daw si Cody at JJ! Ang sama talaga ng ugali ni JJ kahit kailan! Alam kong sya ang nag umpisa. Hindi gagawin ni Cody ang makipag away .." kwento nito sa saloobin.
Kinabahan sya? Is it because of what happened yesterday? Is it because of her?
"Ibang iba na talaga si JJ ngayon. Well, hindi naman iba, naging malala lang." Halos pabulong ng kaibigan nya. But enough for her to heard.
"What did you just say? Hindi ganon si John. He's kind and sweet .." pagtatanggol nya sa dating kasintahan.
"Yes, he's kind and sweet .. to you. You hear me? Sayo lang did you ever see him to others without you? Ay grabe! Magugulat ka." Umirap pa ito sa kanya.
Ayaw nyang maniwala. Mabait ang lalaki. Alam nya. But she's doubting now ..
"Pupuntahan ko muna si Cody. Hindi daw sya papasok ngayon e."
She smiled to her friend.
"You still like him?" Nakangiti nyang tanong dito.
Umirap ito.
"Like is an understatement. I love him Cece .." naging mahina ang boses nito.
"Confess it to him." She suggested.
"I .. i can't. Hindi ako ang gusto nya.." sabi nito na nakatitig sa kanya.
"Huh? Eh sino bang gusto nya?" She ask, curious.
"Basta may gusto sya. Una na ako Cece. Call you later" paalam nito.
Sya naman ay napag desisyunang puntahan si JJ. She wants to know what happened. Kung dahil ba sa kanya or may iba pa.
Ginamit nya ang private elevator ni John. Ang lalaki lang dapat ang may karapatang gumamit noon. Because he's the president. But she knows, he won't mind.
Kinabahan sya. Ang lakas ng kabog ng dibdib nya habang nag lalakad sa hallway papunta sa office nito.
"Ma'am Cece, kayo po pala" bati ng secretarya ng lalaki, si Mikael Ramirez. Lalaki ang kinuhang secretary ni JJ sa kadahilanang, ang mga nagiging secretary nito dati ay nagkakagusto at inaakit ito. At ayaw ng lalaki iyon. Masyado itong workholic.
"Is John inside?" She ask polite.
Biglan itong napatayo at parang hindi alam ang gagawin. Hindi rin ito makatingin sa kanya.
"Ah .. kasi .. ma'am." Halos pautal utal nitong sagot.
"You're weird today Mikael. Nevermind," she said. Nagpatuloy sya sa pintuan ng office nito.
Bubuksan na sana nya ang pinto ng marinig nya ang pagsigaw ng lalaki
Si John ba iyon? Napahawak sya sa dibdib. Sobrang bilis ng tibok ng puso nya.
"Fuck you, Mr. Ramoz! How did it happened na nalulugi na ang company ko sa dubai! I trusted you!" Malakas na sigaw nito.
Hindi nya alam ang nangyayari sa loob.
"Sorry, Sir. Gagawan ko ng paraan." Sagot marahil ng kausap nito.
She knows Mr. Ramoz. She met it twice sa mga events ng company.
"Gagawan ng paraan? Tanga kaba o sadyang bobo ka lang! Wala ka nang magagawa!" Rinig nya ang kagaspangan sa boses nito.
Then she remembered what Nina says.
"Yes, he's kind and sweet .. to you. You hear me? Sayo lang did you ever see him to others without you? Ay grabe! Magugulat ka" naalala nya ang sinabi ng kaibigan.
Is it true?
Who are you without me John?
She was about to open the door, pero pinigilan sya ni Mikael.
"Ma'am wag po. Hayaan nyo muna sya." Sabi nito.
"But .."
"Please, Ma'am. Si Mr. Ramoz naman talaga ang may kasalanan. Hindi naman nagagalit si boss ng walang dahilan" Sagot nito.
You heard it self? May dahilan kaya sya ganyan.
"Thank you. But i really need to see him." Sabi nya, na tinanggal ang pagkakahawak sa kanya.
"Just make sure, wala kang kinalaman sa nangyari Mr. Ramoz. I'll dig differ. At pag nalaman kong may kinalaman, lahat ng meron ka ngayon, mawawala. Even your life" Nakakatakot ang lalaki. Nakita nya kung paano napalunok si Mr. Ramoz.
Mas lalo syang kinabahan. Nakakatakot ang itsura nito.
Gusto nyang lumapit. She wants to hug him. And she did.
"John .." tawag nya sa lalaki.
Napatingin sa kanya ang dalawa.
But her eyes is looking to one man na mula sa galit ay napalitan ng gulat.
"Baby, what are you doing here." He ask, tumayo pa ito at naglakad papalapit sa kanya.
Heto na naman ang puso nya. Kinakabahan but she is sure that its not because she's scared to him.
"Ahmm .. kasi, i just want to talk to you" nakayukong sagot ko.
"Sorry boss, triny ko pong pigilan si Ma'am e." Depensa ng secretary nito. Nasa likod nya kasi ito.
"Its okay Mikael. You can back to work, ako na ang bahala. Come in baby. Have a sit" alok nito.
Pumasok sya. Napatingin sya kay Mr. Ramoz. Nakayuko ito. Mukhang nakakaawa.
"You can go, Mr. Ramoz. Let's talk some other time. Ipapatawag kita". John dismiss him.
Agad naman itong tumayo.
"Thank you sir." Paalam nito. Tumango din ito sa kanya. She give him smile.
"Coffee or Juice?" Alok nito. "Or you want beer, i heard you have it in your fridge" he smirk. Napatingin sya dito
"H-how did you know?" She ask.
"Di ko alam na umiinom kana pala ngayon" hindi iyon isang tanong. Seryoso din ang mukha nito.
"Ahm .. kasi, ano eh .. " she don't know what to say.
"You know what, nevermind. So what brough you here?" Tanong nito.
"Ah yes, i heard Cody and you had a fight. I just want to ask if .. I .. " hindi nya magawang itanong. Ayaw naman nyang maging assuming.
"Yes. Dahil sayo. Why concern about him?" Matalim na tanong nito.
"Why John? Bakit mo yun ginawa?" Tanong nya.
Hindi ito sumagot at nakatitig lang sa kanya.
"John .." usal nya.
"Dahil ayaw kitang ibigan. Damn heaven and hell, hindi kita ibibigay sa kahit na sino, kahit kaibigan ko pa."
"What are you saying ..?" Nalilito na sya. "Don't puzzle me John." She said.
"Marami akong tinatago Cecelia. Pero isa lang ang sigurado. I love you more than anything in this world." And her heart died.
Gusto nyang kiligin. Gustong gusto nya.
But after all the shame. Is she willing to forgive and forget?
"I'm sorry, John." Yun na lang ang nasabi nya.
She saw how pain accross his face.
Kung paano naging malungkot ang mga mata nito.
Tumayo sya, nagmamadaling umalis. Hindi na nga sya nakapag paalam.
Nagkakasakitan lang sila ..
UMALIS na sa harapan nya si Cecelia, pero nakatulala pa din sya.
"I'm sorry, John." Parang sirang plaka iyon na paulit ulit na nag rereplay sa utak nya.
He smiled bitterly. Ito na ba? Ito na ba ang mga consequences sa mga ginawa? Kasi fuck! Ang sakit pala.
Bakit nga ba sya tumanggi sa alok ng dating kasintahan? Samantalang mahal naman nya ito. Mahal na mahal.
Its not really because of his lolo. Matagal nang tutol ang lolo nya sa relasyon nila ng babae. Simula pa lang, naging vocal na ito doon. But is his lolo is really the reason?
Napailing sya. Alam nya sa sarili nyang hindi. Dahil kung gusto nya ay wala itong magagawa. Yes, his lolo is powerful, so is he.
"Baby, ilan ang gusto mong anak?" Naalala nyang tanong ng dating kasintahan.
"Alam mo, pag kinasal tayo gusto ko hindi masyadong maraming bisita. Okay na yung family mo tapos family ko then yung mga close friends natin."
Madalas ng na ita topic ng dating nobya ang kasal. Ang future nila na mag kasama.
"You know what baby, i already want yo settle down"
"Dad ask me, kailan daw tayo mag papakasal. I told him you're planning it na"
Pero naging pipi at bingi sya. Lagi na nyang iniiba ang topic pag nag uumpisa ito.
He don't know. He's scared of settling down. He's not ready. They've been together for almost of their lives, and he's not ready to take it to the next level. At hindi nya masabi iyon sa dating kasintahan. Because he knows. It will hurt her, big time. At ayaw nyang masaktan ito pero nagawa nya. And he can't take it back kahit ilang sorry pa ang sabihin nya. Pinahiya nya ito. He had a feeling that day, may balak itong mag propose sa kanya. Hindi sana sya pupunta pero ayaw naman nyang maging katawa tawa ang babae. Ang balak nya ay kausapin ito ng maayos, told her he's not ready. But when as she kneel, asking him personally. All he can say is sorry.
Nakita nya kung paano nasaktan ito. Kitang kita nya. Pagkapahiya. Nagulat na lang sya ng tumayo ito at tumakbo.
"I heard you punch Cody." Pukaw sa kanya ni Nico. Na nasa harap na nya ngayon. Hindi man lang nya namalayan dahil sa sobrang pag iisip.
"Yeah." Simpleng sagot nya
Hindi ito umimik. And when he looks at him, nakatitig ito sa kanya.
"What?" He ask.
"I guess, he tried to tell it to Cece ha?" Seryosong ito.
"So you knew his feelings for cece huh? Bakit ba hindi na ako nagulat Nico? Isa ka nga palang dakilang tsismoso." Sagot nya.
"Of course!" Proud pa itong ngumiti.
"Pero alam mo bro, let him. He's been keeping it almost a decade. Damn, man ang damot mo talaga!"
"Natatakot lang ako .." amin nya dito.
"Natatakot na ano ha? Na makuha sya ni Cody. Parang di mo naman kilala si Cece bro, sagad sa buto ang pagmamahal non sayo." Natatawa pa ito.
"Really? Well, people change, lalo na pag nasasaktan."
"Ikaw naman kasi, hindi kita maintindihan. Btw, what happened to your race? Sinong nanalo?"
"Napaka tsismoso mo talaga Nico!"
"Sige na. I am really curious. I'm sure there's a bet on that race. We're not racing for nothing. So spill. But I'm cheering Cody silently." Tumatawa pa ito.
"I won." He smirk.
"Damn, as i expected. No one's dare to beat John Jacob Schmidt." Nakataas pa ang kamay na sabi nito.
Pero he decided, he will let cody talk to cecelia.
État de l’alimentation hebdomadaire
-- Classement
Power Stone 
-- Power
stone