Chapitre 100: Chapter 100: End
"Ikaw na babae!.." galit na sinugod ako ng Mommy ni Kian. Tanghaling tapat. Kakababa ko lang dahil kakatapos ko lang rin nilinis ang second floor ng bahay. Kian is not here yet. Ang paalam nya kanina. May bibilhin lang daw sya. Hindi na ako sumama sapagkat kailangan kong gawin ang gawaing bahay. Wala pa kaming kinuhang kasambahay sapagkat bago lang din ang lahat sa amin. Maybe next month or the other. Been two months simula nung abrupt secret wedding namin. Yung naplanong church wedding na bongga. Cancelled na rin yun. Yes. It's because of his Mother.
"Walanghiya! Traydor!.." hinila nya ang buhok ko't kinaladkad hanggang sa pagbaba ng hagdan.
Ang sakit! Kingwa!...
"Madam! Tama na po.." hindi ako nanlaban sapagkat nabigla ako.
"Anong tama na ha!?. Inggrata! Walang delikadesa!... Mga manggagamit! Manloloko!!.." talagang hinuli nya ng sagad ang buhok ko't iwinasiwas ng husto. May luha nang nabuo sa gilid ng mga mata ko sa hapdi at sakit ng anit ko.
Kian, where are you?. Umuwi ka na please.. I need you here..
I whispered this for him to hear me.
But sadly. Hindi sya ang dumating. Kundi ang buntot ng kanyang Mommy.
"Tita.." I heard her voice. Nagtaka rin sa nadatnan nyang sitwasyon namin. Hawak pa rin nito ang buhok o kung kayat kanina pa ako nakayuko. Nahihilo na nga ako.
"Don't ever stop me Andrea. This girl deserve this.." anya na lalong mas nagdulot ng sakit sa anit ko.
"Pero kasi Tita..." pinutol nya ang akmang sasabihin nito.
"Don't you ever... just shut up there.." banta nya rito. Hindi na nakapagsalita pa ang Andrea. "Ikinasal kayo ng anak ko without my knowing tapos ang lakas pa ng loob mong sabihin sakin na tama na.. Bakit sino ka ba ha?. You're just a girl from nowhere Karen.. You don't deserve my son.." ilang ulit na yata nyang sinambit ang bagay na yan sakin. Pero hindi ko ininda pa. Nilunok ko lahat. Kahit ano naman ang gawin nya ngayon. Kahit ano pang sabihin nya. We're married now. "Talk. Answer me.."
"Aray po.." imbes na sagutin sya't sabihing tumigil na sya. Tanggapin nalang ang katotohanan. Iba ang lumabas sa labi ko. Daing, sapagkat hinila nyang muli ang aking buhok. This time. Paikot. Sa taas naman ako nakatingin. Puno na ng luha ang mga mata ko. Kahit nakikita na nya ang buong ako na nahihirapan sa ginagawa nya. Wala pa rin syang pakialam.
"Tita.. she's hurt.." Andrea tried to stop her pero di pa rin papigil.
"I don't even care.. I'm just returning the favor here.. Kulang pa nga ito.." dito na ako nagpumiglas ngunit mas humigpit pa ang hawak nito sa buhok ko.
"Tita. Tama na yan.. baka makita ka ni Kian.. My God.." pati si Andrea pinipigilan na rin ito.
Saka nya lamang ako binitiwan. Hiningal din sya't napagod. Pinunasan nya rin ang pawis nya. Saka huminga. Ang buong akala ko. Matatapos na ang lahat. Hindi pa pala. Sinampal nya ako bigla ng sobrang lakas kaya ako bahagyang nahilo at natumba.
"Karen!." hindi ko alam kung bakit biglang naging concern si Andrea sakin. Tinulungan nya ako at pinagsabihan ang matanda. "Oh my God.. blood.." hindi ko din agad naintindihan ang sinasabi nyang dugo. "Karen, may dugo.." natulala nalang ako tapos lahat nalang ng nakikita ko ay naging itim.
"Hindi ko sya mapapatawad Daddy.." naalimpungatan ako ng madinig ang mahinang himig ni Kian. I slowly open my eyes. At natagpuan ko sya at ang kanyang Daddy na parehong nakatayo sa tabi ng higaan ko. Puti lahat ng nasa paligid ko. Puti. Teka. Nasaan ako?.
Hindi nagsalita ang matanda. Saka nya ako tinignan. Nagkatagpo sandali ang aming mga mata. Nagsusumamo ang tingin nito. "Hija.." anya saka ako nilapitan.
"Mahal.." agad akong nilapitan ni Kian. Inayos nya ang buhok ko kahit di naman ito magulo.
"Are you okay?." tanong ni Daddy. "I mean.. di ka ba nahihilo.."
"Nasaan po ako?."
"Andito ka sa hospital Mahal.. dinala ka ni Andrea dito.."
"Dugo.. may dugo Kian.." biglang bumuhos ang luha saking pisngi habang inaalala ang lahat. Humagulgol ako sa kanya.
"Don't worry now.. andito na ako.. our little angel is safe.. don't cry na.."
"Little angel?.." pagtataka ko. Malaki ang ngiti ni Daddy sa labi.
"Yes hija.. you're two months pregnant.." tumingin naman ako kay Kian. Kumikinang ang mata nyang ngumiti sakin. "Yes baby.. we're having our baby soon..."
Umiyak ako ng umiyak sakanya sapagkat hindi ko inaasahan na maliligtas pa ang baby ko sa kabila ng lahat. They both ask what did happened. Kinwento ko din sa kanila ang lahat. Pati na rin ang ginawa ni Andrea para suwayin ang Mommy nito. Kian is mad now to her Mom. Halata din ang galit sa mukha ng Daddy nya. Ang sabi ni Kian. Pinaalis nya na raw ito sa bahay. And didn't want to get back there.
Ganun ba talaga ang Mommy nya?. Hindi marunong tumanggap ng pagkatalo?. Hindi marunong magpakumbaba?.
I guess. Wala na akong magagawa pa kung ganun na nga sya. Kung di nya man kami matanggap ng anak ko. Sana lang din. Wag nya na rin guluhin ang maayos na. Kung ayaw nya sakin. Atleast. Ang anak ko nalang.
Hindi naman sya kakulangan. Andyan naman ang mga magulang ko. Mga kapatid at si Kian. Marami akong kaibigan. Andito pa ako. Lahat gagawin ko para sa anak ko.
Kian Lim is my dream boy back then. Nasa kanya lahat ng gusto ko sa lalaki. May negative traits din sya pero hindi iyon naging balakid para hindi ko sya magustuhan. Mas lamang pa rin sakin ang pagmamahal na meron ako para sa kanya. Despite all the odds. Still. Hindi ko ipagpapalit sa kahit na sino ang lalaking pinagarap ko. I love him as much as he is to me.
"I love you, Karen.."
"I hate you.." biro ko.
"Still.. I love you.."
"Still.. I hate you.. hahaha.."
"My goodness baby.. gusto mo ba ng isang round kahit malaki na yang tyan mo?." eight months exactly na ang tyan ko. Malapit na rin ang due date ko.
"Why not?. Diba sabi naman ni Doc, pwede pa.. hahaha.."
"Tsk.. Tsk.. Tsk.. No!.." ngayon. Sya naman ang tumatanggi.
"Please baby.. I need it right now.."
"Damn baby.. please stop.. your big tummy is enough proof for you to stop doing what you want now.."
"But baby..." pinalambing ko pa ang boses ko. Hanggang sa pinakinggan nya na rin ako.
We wish that, until forever. We are still like this.
-Nagmaamhal Karen Manalo Lim.
— Un nouveau chapitre arrive bientôt — Écrire un avis
État de l’alimentation hebdomadaire
-- Classement
Power Stone 
-- Power
stone