Chapitre 243: Jin (Finale)
ISANG linggo ang nagdaan at medyo nasanay na si Jin sa buhay niya sa loob ng selda. Marami na rin siyang mga nagiging kaibigan. Kahit papaano'y naibsan ang kanyang pangungulila lalo na kay Marian.
Gabi-gabi ay palihim pa rin siyang umiiyak dahil sa naunsyaming pagibig para sa dalaga. Ni hindi man lamang niya nagawang magpaliwanag. Pero gaya ng sabi ng mga naging kaibigan niya sa loob ng kulungan, makakalimutan niya rin si Marian balang araw.
Mabigat pa rin ang kanyang kalooban dahil sa pagtatakip niya kay Din. Dapat ang kanyang kambal ang nasa kulungan no'n. Hindi siya makapaniwalang sa dami ng kasalanan ni Din sa kanya, ay nagagawa pa rin niya itong pagtakpan.
"Ang hot mo talaga, Jin. Patikim na kasi..." pangungulit na naman ni Alwyna sa kanya.
Kakatapos lamang niyang maligo nang mga sandaling iyon at nakatapi lang ng tuwalya.
"Tikman mo ako sa panaginip mo," tugon niya kapagkuwa'y tumalikod dito.
Madalas ay nagigising siya tuwing hatinggabi dahil sa mga ungol. Salitan ang dalawang preso na kasama niya sa selda sa pagpaparaos ng libog kay Alwyna.
Paminsan-minsan ay tinatamaan siya ng init ng katawan pero kinokontrol niya talaga ang sariling huwag pumatol sa kasamahang bakla. Kontento na siya kahit papaano sa kanyang mga kamay.
Sinadya niyang hubarin ang tuwalya kaya kitang-kita ni Alwyna ang kanyang hubad na likuran.
"Ang sarap kainin ng puwet mo, Jin," sabi ni ALwyna.
Tinawanan lamang niya ito at mabilis na isinuot ang kulay itim na boxer. Gaya ng nakasanayan ay wala na namang siyang brief nang mga sandaling iyon.
Humarap siya kay Alwyna, "Magpapatikim ako sa 'yo pero handa ka bang iyon na ang huling sandali ng buhay mo?" tanong niya rito.
Tinaasan lamang siya ng kilay ni Alwyna kapagkuwa'y parang baliw itong tumawa.
Sa totoo lang ay gusto naman niya itong pagbigyan dahil tao lang naman siya at hinahanap-hanap na rin ng katawan niya ang serbisyo ng isang bakla.
Pero nakokonsensiya siya sa posibleng mangyari dito. Ayaw na niyang may mabiktima pa nang dahil lamang sa kanya.
Sumagi sa isipan niya si Din. Hindi imposibleng bigla na naman itong susulpot at patayin si Alwyna kung sakaling makipagtalik siya rito.
Sa totoo lang ay tinanggap na niya ang katotohanang kampon ng mga demonyo ang kanyang kambal. Sumasakit ang kanyang ulo kakaisip kung paano ito matutulungan.
Kung sabihin ko na kaya kina nanay at tatay ang mga nangyayari kay Din?
Humugot siya nang malalim na hininga. Nasa puso pa rin niya ang matinding awa para sa kanyang kambal.
"Jin, may bisita ka!"
Napalingon siya pulis na nagsalita. May kasama itong isa pang pulis. "Sino raw?" tanong niya.
"Kambal mo. Akala nga namin ikaw 'yon," tugon nito.
Napaawang ang kanyang mga labi sa narinig. Naguluhan siya kung paano ito haharapin.
"Sige-sige sandali lang. Magbibihis lang ako," turan niya.
Kinuha niya ang damit na nakasampay at isinuot iyon. Nagbihis din siya ng maong na pantalon.
"May kambal ka pala, Jin. Kasing sarap mo rin ba?" malanding tanong ni Alwyna pero hindi na niya ito pinansin pa.
Paglabas niya sa selda ay kaagad siyang pinusasan ng dalawang pulis at iginiya patungo sa lugar kung saan naroon ang mga bumibisita.
Pagdating doon ay kaagad niyang nakita si Din. Nagtaka siya dahil maaliwalas ang hitsura nito. Noon niya lang ulit nakita ang kambal na pormal ang pananamit at naka-gel pa ang buhok.
"Jin," bati nito sa kanya at lumitaw ang pantay-pantay na mga ngipin sa pagkakangiti.
Umupo siya sa harapan nito. Titig na titig siya sa mukha ni Din. Sa totoo lang ay namiss niya ang Din na kaharap niya nang mga sandaling iyon. Parang kaytagal nitong nawala dahil sa biglaang pagbabago.
"Jin," nagpalinga-linga ito sa paligid bago muling nagsalita, "Gusto mong ilabas kita rito?" pabulong nitong sabi.
Napalunok siya ng maraming laway. Alam niyang kaya nga nitong gawin ang pinaplano.
"Hindi iyon ang gusto kong mangyari, Din. Ang gusto kong mangyari, magsabi ka ng katotohanan kina nanay at tatay. Din, tumigil ka na. Ayusin mo na ang buhay mo." Pinigilan niya ang sariling umiyak.
Natahimik ang kanyang kambal at tumitig sa kanya.
"Marami kang hindi alam, Jin. Maraming-marami..."
"Ano'ng ibig mong sabihin? Gulong-gulo na ang utak ko Din. Gusto ko na ngang kitlin ang buhay ko, e. Ano ba talaga ang nangyayari sa 'yo?"
"Sorry, Jin. Sa totoo lang ay nahihirapan din ako sa sitwasyong 'to. Hindi ko na hawak ang buhay ko, Jin. Ang boses na 'yon... ang nakakatakot na boses na 'yon..."
Nakita niyang medyo nanginig si Din na animo'y may kinakatakutan. Pinagpawisan ito at sunod-sunod na bumalong ang mga luha.
Nagpalinga-linga siya sa buong paligid. May mga nakatingin sa kanila pero alam niyang naiintindihan ng mga ito ang sitwasyon. Nababasa niya sa isip ng mga naroon na kaya umiiyak si Din ay dahil sa kanyang pagkakakulong.
"Din, kinokontrol ka ba ng mga demonyo?" mahina niyang tanong.
"Matagal na Jin. Bata pa lang tayo may naririnig na akong boses at kung anu-ano ang iniuutos sa 'kin. Kadalasan inuutusan akong pumatay. Noong una mga hayop lang hanggang sa mga tao na. Jin..." binitin nito ang pagsasalita at tumitig sa kanya.
"Ano 'yon, Din? Magsalita ka lang..."
"Pati ang mga ginagawa ko sa 'yo, kagustuhan niya rin 'yon, Jin. Hindi ko hawak pati ang puso ko. Pinipigilan ko ang sariling huwag umibig sa 'yo. Na huwag malibogan sa 'yo, pero... pero hindi ko kaya, Jin. Hindi ko kaya. Ang daming bakla na napatay ko dahil sa pagseselos..."
Tuluyan nang napahagulgol si Din. Samantalang para namang natuliro si Jin sa mga naririnig.
"Pero huwag kang mag-alala, Jin. Kaya nga ako nandito dahil may importante akong sasabihin sa 'yo," sabi ni Din at pilit na ngumiti. Nagpahid ito ng mga luha.
"Ano 'yon?" tipid niyang tanong.
"May solusyon na ang kabaliwan ko sa 'yo. Nagmakaawa ulit ako sa demonyong kumokontrol sa 'kin, Jin. Sabi ko huwag ikaw dahil magkapatid tayo. Alam mo bang pumayag siya dahil nakakulong ka na rin naman? Kagaya ngayon, bumalik na ang dati kong pagtingin sa 'yo. Mahal na ulit kita ngayon bilang kapatid."
"Talaga? Paano nangyari?"
Nagngitian silang magkambal.
"Ibinaling niya sa iba ang nararamdaman ko."
"Kanino?"
Pero hindi na nagawang sumagot ni Din dahil lumapit na ang mga pulis at sinabihan silang tapos na ang oras ng bisita.
Hindi maipaliwanag ni Jin ang mga bagay na naglalaro sa kanyang isipan nang gabing iyon. Gulong-gulo ang kanyang utak. Iniisip niya kung sino ang lalaking bagong mamahalin ng kanyang kambal.
Maraming beses niyang nasabunutan ang sarili. Gusto niyang tulungan si Din laban sa mga demonyong 'yon ngunit paano?
May biglang nabuo sa kanyang isipan. Isisiwalat niya ang lahat sa kanilang mga magulang. Karapatdapat nang malaman ng mga ito ang nangyayari sa kanyang kambal. Kailangan ni Din ng tulong at hindi ito matutulungan kung patuloy niyang ililihim ang lahat.
"Jin, okay ka lang?"
Napatingin siya kay Alwyna. "Hindi kasi ako makatulog," tugon niya. Tulog na ang dalawa pa nilang kasama.
"Gusto mo solusyunan natin 'yan at nang makatulog ka na?" Tumawa ang bakla.
"Paano?" painosente niyang tanong.
"Uubusin natin ang lakas mo!"
Natawa siya. "Tado!"
Pero may bigla siyang naisip. Wala na palang problema kung makipagtalik man siya sa mga bakla. Iba na ang gusto ni Din.
"Ano, Jin?"
Ngumiti siya kay Alwyna. Gusto rin naman niyang makalimot kahit panandalian lang kaya pagbibigyan na niya ito.
"Ikaw na ang bahalang magpatigas..." sabi niya at inunan ang mga kamay. Ipinikit niya rin ang kanyang mga mata.
"Talaga, Jin?" tuwang-tuwang sabi ni Alwyna.
"Bilisan lang natin, ha," tugon niyang nanatiling pikit ang mga mata. "Mag-concentrate ka na lang sa titi ko. Ayoko ng marami pang romansa. Gusto ko lang magpalabas," dagdag niyang sabi.
Ilang sandali pa ay lumapit na ang bakla sa kanya. Napaigtad siya nang maramdaman ang kamay nitong pumatong sa harap ng kanyang boxer.
Kaagad na tumigas ang kanyang kargada. Ibinaba na nito ang kanyang boxer hanggang tuhod. Nasa kilos nga nito ang pagmamadali at kaagad na isinubo ang kanyang pagkalalaki.
Napakagat si Jin ng labi. Eksperto nga sa larangan ng pagchupa si Alwyna. Puro deepthroat ang ginagawa nito. Mga limang minuto ang nagdaan ay nagsimula na rin siyang bumayo sa bibig ng bakla. Talagang ibinabaon niya nang husto ang sarili sa basa at mainit nitong lalamunan.
Kagaya ng gusto niyang mangyari ay minadali nga niya ang pagpapalabas. Alam niyang marami itong maiinom na katas dahil tatlong araw siyang hindi nakapagpalabas.
Hindi na niya pinigilan ang sarili. Kinagat niya nang mariin ang ibabang labi para hindi makaungol. Hinawakan niya ng dalawang kamay ang ulo ni Alwyna. Talagang isinalaksak niya ang kargada sa lalamunan nito at doon ay pinasabog niya ang naipong katas. Sinaid pa iyon ni Alwyna. Labis ang kanyang panginginig nang mga sandaling iyon.
"Ang sarap mo, Jin. Maraming salamat," sabi ni Alwyna pagkuwa'y muling isinubo ang matigas pa rin niyang kargada.
"Baka ipagsabi mo, ha," sabi niyang medyo humihingal.
"Pangako, hindi. Sana hindi ito ang huli, Jin."
Hindi na siya tumugon pa. Hinayaan niya rin ito sa ginagawang pagsubo. Nakatatlong labas pa siya no'n sa bibig ni Alwyna bago nakatulog.
******
KINABUKASAN ay binisita naman siya ng kanyang mga magulang. Medyo nanlalalim ang mga mata niya no'n dahil sa pagkapuyat.
Naisip niyang noon na niya ipagtatapat kina Adela at Ryan ang tungkol kay Din.
Pero hindi muna niya bibiglain ang mga magulang kaya hinayaan muna niyang magsalita ang mga ito.
"Jin, bumisita nang nakaraang araw ang tito Rey mo," sabi ni Adela.
"Talaga, nay? Pinaalam mo ba ang nangyari sa 'kin?" tanong niya rito.
Nanahimik muna si Ryan at inayos sa mesa ang dalang pagkain.
"Hindi, 'nak. Bumisita siya dahil hinahanap ka niya."
"Hinahanap? Bakit naman daw, nay?"
"Ang nakakabata mong pinsan. Si Daniel..."
"Ho? Bakit ano'ng nangyari kay Daniel?"
"Buhat nang umalis ka raw, naging malungkutin na si Daniel. Madalas na rin itong magkasakit. Naospital pa nga dahil ayaw kumain. Palagi ka raw nitong hinahanap."
Hindi siya makapagsalita. Sa totoo lang ay naaawa siya sa nakakabata niyang pinsan.
"Jin, ang ginawa namin, pinagpanggap namin si Din na ikaw," sabi ni Ryan.
"Ho?" gulat na gulat niyang tanong sa ama.
"Oo, 'nak. Hindi naman nakahalata ang tito Rey mo, e. Sinabi rin namin na si Din ay nasa Tagaytay kasama ang mga kaibigan," sabi naman ni Adela.
"Tuwang-tuwa naman si Din lalo na ng pinakita ni Rey ang mga larawan ni Daniel. Gustong-gusto raw niya itong makasama. Gusto niya raw alagaan ang pinsan mo. Kaya hayun, pumayag siyang magpanggap na ikaw at sasama siya bukas sa tito Rey mo sa Manila..."
Nanlaki ang mga mata ni Jin sa mga narinig. Nanikip din ang kanyang dibdib.
"Jin, ano'ng nangyayari sa 'yo? Bakit ka pinagpawisan at namutla, 'nak? Okay ka lang ba?"
Narinig niyang sabi ng kanyang ama pero malabo na 'yon sa kanyang pandinig.
"Hindi... Hindi ito puwedeng mangyari..." wala sa sariling sabi niya.
"Ano'ng nangyayari sa 'yo, Jin?" nag-aalalang tanong ni Adela.
Ramdam ni Jin ang panginginig ng buong katawan. Naglalaro sa isipan niya ang mga huling sinabi ni Din.
"Ibinaling niya sa iba ang nararamdaman ko."
Nilapitan siya nina Adela at Ryan. Parang nawala na siya sa kanyang sarili nang mga sandaling iyon. Pati ang mga pulis ay naalarma na.
"Hindi..." paulit-ulit niyang sigaw bago nagdilim ang kanyang mundo.
- WAKAS -
État de l’alimentation hebdomadaire
-- Classement
Power Stone 
-- Power
stone