Chapter 1
Mariella's POV
Umagang umaga napakatraffic. Tangina naman oh. Nagmamadali pa naman ako baka ma late ako.
"Manong wala bang shortcuts dito?" Tanong ko kay manong.
"Meron maam. Pero malayo pa dito maam eh. Pero ang labas natin ay sa Dasmariñas na" Aniya.
"Sige manong dun na lang tayo dumaan. Nagmamadali kasi ako manong eh" Sabi ko na natataranta na.
Tumango naman siya.
Napasandal nalang ako sa upuan nitong sasakyan ko.
"Arghhh nakaka stress talaga pag traffic" Sa isip ko.
Iidlip na sana ako ng biglang tumunog ang phone ko.
Kring.....kring..
"Sino kaya tong tumatawag" Sa isip ko.
Kinuha ko yung phone ko sa bag ko. Tinignan ko kung sino yung tumatawag.
Its Kyla!
I response her call.
"Hello" Sabi ko.
"Mariella. Ano? Di ka ba pupunta dito? Magsisimula na kami" Aniya.
"I dont know. Pero sinisigurado kong makakarating din ako diyan. Although it takes some time but i will be there. Dont you guys worry" Sabi ko.
"Alright Mariella. Basta Susunod ka ah" Aniya.
"Yeah i promise" Sabi ko.
"Sabi mo yan ah" Aniya.
"Mm" Tipid kong sagot.
"Alright bye" Aniya.
"I love you" Dagdag pa niya.
"I love you too Kyla" Sagot ko.
She hang up the call.
Isinandal ko nalang ang ulo ko sa upuan nitong sasakyan ko. Antok na antok ako kasi di ako natulog ng maayos kagabi. Iidlip nalang ako para makapagpahinga ako.
Kinabukasan:
Pag mulat ko ng aking mga mata. Ang dilim ng paligid. Pero may isang lalaki akong nakita. Pero di ko maaninag ng maayos ang mukha niya. Lumapit ako sa gawi niya.
"I told Mr.Chui that we will send this to him tomorrow but look what you've done. Ang mga bobobo niyo, parang yan lang papalpak pa kayo? You! All of you will regret this. If Mr.Chui will neglect my proposal i will kill you all" Galit na sabi niya sa tatlong lalaki.
"All of you get out on my sight or else i will kill you all" Aniya.
Takot na tumakbo ang tatlong lalaki.
"Sino ba tong lalaking to? Bakit parang takot na takot sila dito?" Sa isip ko.
Aalis na sana ako ng may tumawag sa akin.
"Hey" Aniya.
"Sino ba tinatawag niya" Sa isip ko.
"Hey! You!" Galit na tawag niya.
Di ko alam kong ako ba yung tinatawag niya o hindi.
Lumingon ako sa kaniya.
"Kanina pa kita hinihintay" Mapilyong sabi niya.
"Huh? Ako? Eh di ko nga siya kilala" Sa isip ko.
Di ko pa rin maaninag ang mukha niya.
"Huh? Ako?" Tanong ko sa kaniya.
"Yeah ikaw. Come on Mariella your such a joker. Can you Stop kidding me" Aniya.
"Ano daw? Kidding? Eh di ko nga siya maaninag tapos kidding tsaka di ko siya kilala" Sa isip ko.
"I am not kidding you at isa pa di kita kilala. Im not that fool to be fooled by a stranger" Mataray kong sagot.
"What are you talking about? Im your boyfriend for pete's sake" Aniya.
"Boyfriend? Eh di ko nga siya kilala. Sino ba tong gagong to?" Sa isip ko.
"What are you thinking though?" Aniya.
"Is none of your business anymore" Mataray ko pa ring sagot.
"Ofcourse its also my business, because im your boyfriend" Aniya.
"Boyfriend? Eh di nga kita sabi kilala eh. Who are you?" Mataray kong sabi.
Akala niya matatakot ako sa kaniya? Sorry na lang siya. My parents raised me to be a brave woman.
"Who am i? Ofcourse im your boyfriend. You know what Mariella lets just stop this nonesense" Aniya.
He grabbed my hands.
Inalis ko ang kamay ko.
"What was that for?" Naguguluhan niyang sabi.
Tinignan ko lang siya
"Sino ka ba talaga?" Tanong ko.
"Ofcourse im you boyfriend. Paulit ulit ka na lang Mariella" Naiirita niyang sabi.
Arghhhhhh!!!
"No!!! I mean what is your name?" Tanong ko.
"Are you kidding me? Of coursed im Kev-" Putol niyang sabi.
Pepppppppppppp!!!!!
Minulat ko ang mga mata ko.
"Nasaan na yung lalaki kanina?" Sa isip ko.
Inilibot ko ang mga mata ko at nakita ko si manong na nasa driver seat.
"Bakit nandito si manong? OMG panaginip lang ba yun? Parang totoo ah" Sa isip ko.
Tumingin naman ako sa daan. Parang nakahinto kami.
"Manong bakit tayo nakahinto?" Tanong ko.
"Kasi maam-" Putol na sabi niya.
"Hey. Lumabas ka diyan" Dinig kong sigaw ng lalaki.
"Manong ano yun?" Tanong ko sa kaniya.
Walang imik si manong sa tanong ko.
Hanggang sa may kumatok sa kotse ko.
Tinignan ko kung sino yung kumatok. Isang lalaki.
Matangkad, maputi, matangos ang ilong, makapal ang kilay, at may pinkish lips. Mukhang pang hollywood actor ang datingan.
"Hoi! Lumabas ka diyan" Sigaw niya.
"Manong bakit siya sumisigaw" Tanong ko.
"Eh kasi maam-" Putol niyang sabi.
Nagulat ako ng may sumipa sa pintuan ng sasakyan ko.
"Sino yun? Aba napaka walang hiya naman talaga ng lalaking to ah. Makakatikim ka sakin ngayon" Sa isip ko.
"Hoi lumabas ka diyan" Aniya sabay sipa sa sasakyan ko.
Hinanda ko muna ang sarili ko bago lumabas.
"Okay self. Kalma lang. Good vibes lang" Sa isip ko.
Binuksan ko ang pintuan at lumabas ng sasakyan. Pagkasira ko ng sasakyan nakita ko ang sumisigaw na lalaki.
I stunned. Nakita ko na naman siya ulit. Pero galit ako sa kaniya ngayon dahil sinipa niya yung kotse ko.
He was stunned. I thaught because of my Gorgeous faces.
"Parang natulala ka yata" Pang-aasar ko.
Natauhan naman siya.
"Ikaw? Alam mo ba na muntikan mo na akong mabangga?" Galit niyang sabi.
Umiling lang ako na parang bata.
"Pano ko malalaman eh tulog ako" Sabi ko.
Nakita ko naman ang pagkairita niya.
"Alam mo ba na mas mahal pa tong kotse ko sa buhay mo?" Aniya.
"Aba hinahamon mo talaga ako ah. I give you the damn you want!" Sa isip ko.
"My life is a precious, that no ones can buy it, even you" Pang-aasar ko.
"I don't care what precious your life is. But mine is just drive carefully so that you can't accidentally do messful things while driving" Aniya.
"How dare you lecturing me" Sa isip ko.
"Yes sir. I will never do that again" Pang-aasar ko.
"What did you say? Are you really kidding me? aren't you?" Aniya.
"Forget it! Let's just end this nonesense discussion of yours" Mataray kong sabi.
"Whatever! Pasalamat ka nasa mood ako ngayon. Dahil kung hindi..." Aniya.
"Dahil kung hindi ano?" Mataray kong sabi.
"Baka ninakawan na kita ng halik ngayon. But i can do it now instead" Aniya sabay halik sa akin sa labi.
I was stunned. Parang nag slowmo ang paligid sa paghahalikan namin.
Ilang saglit lang nang na realize kong naghalikan kami. Agad ko siyang naitulak.
Nagulat naman siya.
"Bastos!" Sigaw ko sa kaniya.
"Bastos eh gusto mo naman" Aniya sa mapilyong ngiti.
"I will file you a case. Harrassment, yeah harrassment ang ipapataw ko sayo" Galit kong sabi.
"I don't care it though. Nothing will be more special than your kiss" Aniya.
Inismidan ko nga.
"Hey. Just always remember this. You will marry me someday and i will fuck you whenever i want. Once i say it, i meant it" Aniya sa mapilyong ngiti.
Nandiri naman ako.
"Manyak. Manyak ka!" Sigaw ko.
Hahampasin ko na sana siya ng tumakbo na siya pabalik sa sasakyan niya at mabilis pumasok sabay harurot.
"Napaka manyak ng lalaking yun. Sabi pa niya he will marry me. No! A big NO!" Sa isip ko.
Napasabunot akong pumasok pabalik sa loob ng sasakyan.
"Okay lang po kayo maam?" Tanong ni manong.
I nodded like my mind was still at that bullshit scene!!!
Nagpatuloy si manong sa pagmamaneho.
( To be continued)