Chapitre 307: Nagpaubaya
Chapter 36. Nagpaubaya
ILANG segundo pa ay naramdaman ni Romano ang mahinang pintig ng pulso ni Nami. He was just really frightened that she seemed to have stopped breathing.
But, she's still unconscious.
"The wound is about two inches long and an inch wide," anang isa sa mga umaasikaso kay Nami. Napansin niyang may kausap na ito sa cellphone kung saan pinapaliwanag nito ang sitwasyon sa kausap nitong nasa ospital na pagdadalhan nila sa fiancée niya. She continued, "We gave her an IV with a full liter of saline solution." Para mapalitan ang nawalang dugo.
Tinapik siya ng isa sa mga dalawang umasikaso kay Nami. Gaya ng babaeng may kausap sa cellphone, ang lalaki ay isa ring agent at isa sa mga paramedics ng Phoenix.
"Can you push your hands against the wound?"
Umiling siya hindi para tumanggi, kundi para gisingin ang sarili. He must stay focus because there's no room for him to panic. Pumwesto siya sa gilid ni Nami para diinan ang sugat nito para kahit paano'y mapigilan ang pagdurugo.
His eyes stung when he suddenly pictured her situation earlier—blood was squirting across where they were, and she gasped repeatedly. Hindi na rin talaga ito makapagsalita pa.
Up until now, she was gasping for air. While he kept on applying pressure against the wound, the other person did mouth-to-mouth resuscitation a couple of times until they arrived at the emergency room. She already came to but was in a state of shock and respiratory distress. Mabuti na lamang at alerto at mabibilis ang mga staff sa ospital na umasikaso rito pagkarating na pagkarating nila roon.
The surgery lasted for about two hours. Pagkalabas ng surgeon ay kinumusta kaagad niya ang kalagayan ni Nami.
Thankfully, the surgery was successful. He was also informed that she shed about three quarters of a liter of blood because her jugular vein was severed. Jugular vein's one of our blood vessels.
"She was saved because of the quick applied pressure to the gaping wound." The latter smiled, giving him the assurance that she survived. "Had you not applied pressure, she would have bled to death."
Napabuga siya ng hangin matapos niyon. Hindi niya alam kung dapat bang huwag na siyang mabahala. Nami was still listed in serious condition at the hospital even after that surgery to repair the blood vessel. He requested MedEvac, or medical evacuation, so he could bring Nami in Manila—at Romualdez Medical Center. Kung hindi dahil kay Stone ay hindi iyon kaagad na maaasikaso.
The latter was already at the hospital, waiting for them at the helipad since they rode the medevac helicopter sent by him. Pagkarating nila kinaumagahan ay nasa anim hanggang walong medical staffs naghihintay sa kanila. Stone Herrera made sure that Nami would be treated as a very important person in the hospital just as what he requested to him. Pero alam niyang kahit hindi niya sinabi ay ganoon ang gagawin nito.
"What did the doctor say to you?" tanong nito nang mailipat na si Nami sa isang VIP ward.
His eyes never left her face, she's still sleeping. And his heart clenched as he looked on her injured neck as well.
"Are you certain that the surgery went well?"
Tumango siya. "She is expected to survive and be released after a few days..." Pero hindi siya nagpakampante. Gaya ng gusto niyang mangyari ay pinatingnan ulit nila si Nami, at sinigurado na sa kanilang malalagpasan ng huli iyon.
Hindi siya umalis doon, pinagdala siya ng bagong damit ni Stone para maisuot niya at doon na sa banyo sa loob ng silid naligo. Maging ang pagligo niya ay mabilis lamang dahil gusto na niyang mabalikan at bantayan si Nami.
Bandang alas quatro ng hapon, habang nakaupo pa rin siya sa isang silya sa gilid ng kama at nakahawak sa palad ni Nami ay napapitlag siya sa pabalyang pagbukas ng pinto.
He cussed and scornfully looked behind him, and he was surprised seeing Glaze, who was fuming, in there.
"Why did this happen, Romano?" madilim ang tinig na tanong nito.
Paano nitong nalaman na nandoon sila?
"Why the fuck did she cut her throat? What did you do to her?! How could you let her drive to take her own life?!"
Nangunot ang noo niya sa paratang nito. She sounded as if Nami did that to herself, and apparently, he was the reason why.
"I thought you love her?" puno ng hinanakit na pahabol nito.
Sa ilang taong mula nang magkarelasyon sila ni Nami ay lumayo na ang loob ni Glaze sa kaniya. They weren't that best of friends like they used to and he thought that's better for them. Nagkikita naman sila tuwing may importanteng okasyon at nagkakausap paminsan-minsan, pero hindi na katulad noon. Hindi rin nila napag-usapan ang tungkol sa kanilang dalawa mula noong masangkot ito sa insidente dahil ayaw nang pag-usapan ng huli. She apologized, then, he was told to just leave the past behind since she never loved him. That's all.
Tumayo siya para yayain sana itong mag-usap sila sa labas. Pero sinampal siya nito nang napakalakas, tila ramdam niyang bumakas ang palad nito sa pisngi niya.
"Get the hell out of here! Kasey doesn't need you!"
"What—"
Sinampal ulit siya nito gamit ang kaliwang kamay na pinansampal kanina. Hindi maipagkakailang masakit iyon dahil nanginginig ang kamay nito at namumula na. She was about to slap him again when he grabbed her forearm.
"Glaze, you're getting it wrong—"
Tinaboy nito ang kamay niyang. "'Tangina naman, Romano! Hindi kita pinakawalan para ganituhin ang kakambal ko!"
"What...?" are you talking about?
"Hindi ako nagpaubaya para lang umabot kayo sa ganito." Humina ang boses nito at humikbi. "Kung alam ko lang... pinaglaban ko na lang sana ang nararamdaman ko. H-hindi na sana nangyari ito..."
"Glaze, what are you talking about?" sawakas ay naitanong niya.
"You still don't get it? I love you, Romeo, too much that I chose to let you go and show your feelings towards Kasey. Noon pa man, ramdam ko nang hindi mo na ako mahal. You simply loved me because that's what you were thinking for so long. Siguro, noong teenager pa tayo, oo, totoo ang naramdaman mo sa 'kin."
Hindi siya makasagot.
Nagpatuloy ito, "Halata naman dahil mula nang makilala mo siya, bukambibig mo na. Kahit sa mga date natin, laging siya ang pinag-uusapan natin." She sounded really hurt. "One time, we were kissing... y-you uttered her n-name without realizing..."
Siya nama'y natigilan. Was he like that before? He never noticed it. Pero ngayon, parang cassette tape na nag-rewind sa alaala niya ang tinukoy ni Glaze. Pero hindi niya pa napagtanto ang pagtingin niya kay Nami noon. He only thought he's curious because she was her twin and only sibling. Now, he suddenly felt guilty because he was unfair to Glaze that time.
"Pero ako, mahal kita. Mahal na mahal, na kahit alam kong masasaktan ako, hinayaan kong maging kayo." Tama ang hinala nilang kahit hindi sila nagsabi sa mga taong malalapit sa kanila ay nahalata na ng mga ito ang relasyon nila ni Nami. Sa tinagal-tagal ba naman niyon, baka ang pamilya—bukod sa ate niya—ang hindi nakahalata dahil hindi pa sila nagbakasyong dalawa ni Nami sa kanila. Pati sa mga ka-close nila sa Phoenix, hindi nila sinabing may relasyon sila pero ganoon na ang tingin ng mga ito.
His mind was fucking fucked up upon hearing Glaze saying that she loved him. "Ano itong pinagsasasabi mo? Anong mahal? You told Nami you never loved me..." Litong-lito na siya.
Umiling lang ito na para bang matauhan. "Umalis ka na! Layuan mo si Kasey!" Mabilis na lumapit ito sa paanan ng kama kaya pumihit siya para sabihing kailangan nilang mag-usap. But he noticed she was taken aback, her eyes widened as she stared on the bed. Sa basag na tinig ay tinawag nito ang kakambal. "K-Kase..."
Napipilan siya nang mapadako ang tingin niya sa lumuluhang si Nami. Napapangiwi pa ito marahil ay dahil sa sugat. At imbis na lapitan ay lumabas siya para tumawag ng nurse. Mas importante ang kalagayan nito ngayon kaya hindi na muna niya inalala kung narinig ba nito ang lahat.
Pero naabutan niya si Stone na nakasandal sa pader—sa may gilid lang ng pintuan.
"I already called them." Ang mga nurse ang tinutukoy nito. "Leave them alone first. Nami still needs to rest for a few days."
Ayaw niya sanang makinig pero nang sumubok na pumasok siya para pumirmi sa tabi ni Nami ay kitang-kita niyang nahihirapan ito, kay tumalikod siya't sinunod ang payo ni Stone.
Litong-lito man ay kinausap niya ito.
"Why is Glaze here?"
"I informed her—said that Nami's throat was cut and she's still recovering. But she got it all wrong." Napailing pa ito matapos ipaalam sa kaniya iyon.
Nagtagis ang bagang niya at gusto itong sisihin sa pagsabi nito sa babae, pero sa huli ay kinalma niya ang sarili.
"Don't worry, I'll explain everything to her thoroughly."
Iniba niya ang usapan dahil naalala niya ang nangyari kahapon. "Paanong naipagpalit ni Luna ang gamot?"
"May kasabwat siya." At nagpatuloy ito sa pagsasaad ng nangyari. "Ginigisa na sila ni dela Costa ngayon. Tingnan ko lang kung makalabas pa sila nang matino ang pag-iisip doon." The latter smirked evilly. The moles were imprisoned inside a boxed-like cell, with no source of light at all. Hindi na siya magugulat kung paglabas ng dalawa roon ay claustrophobic at nyctophobic na, o iyong may phobia sa masisikip at sa madidilim na lugar.
"Saan ninyo dinala ang animal na iyon?" he was pertaining to that Devila.
"Why?" bulalas nito imbis na sagutin ang tanong niya.
"Dalhin mo ako sa kaniya," madilim ang tinig na aniya.
Halatang hindi ito sang-ayon sa gusto niya, pero napilitan dahil halatang inilalayo siya sa ospital. Mukhang alam nitong kahit sinabing layuan muna si Nami para makapagpahinga ay hindi niya rin naman gagawin iyon kung maiiwan siya roon. Pupuntahan at pupuntahan niya ang mapapangasawa.
État de l’alimentation hebdomadaire
-- Classement
Power Stone 
-- Power
stone